AILWAG Book 3: Change Of Fate [Completed]

[67] Christmas Eve

[67] CHRISTMAS EVE

GAIL'S POV

2AM na pero hindi pa rin ako nakakatulog. Tuwing naaalala ko 'yung nangyari kanina sa flatform ay napapatili nalang ako sa isip ko. God, Gail! You're 26 already but you're acting as though you're 10 years younger. Feeling 16, eh?

No one can blame me. I can't help but to feel this way. After a long time, eto na naman ako, nararamdaman ulit yung roller coaster sa sikmura ko. When was the last time I felt this? Oh, man. I can't remember when! Basta ang alam ko, naramdaman ko na ito sa parehas na lalaki.

... Tristan Kurt Lee

Nagpagulong-gulong na naman ako sa kama. Tulog na ang mga roommates ko pero ako, gising na gising pa rin ang diwa.

"Gail, sshh..."

Napahinto ako nang sawayin ako ni Chloe. Ugh, I can't sleep! Umupo nalang ako sa kama at niyakap ang sarili kong mga hita. Oh my, what have you done to me, Kurt? Patulugin mo naman ako, please?

I took few deep breaths and then closed my eyes, but all I can remember is what happened awhile ago on the flatform.

Buo na ulit kami ni Kurt.

... We belong again with each other kaya naghuhuramentado na naman ang puso ko sa ideyang iyon. Nah, it isn't anymore an idea. In fact, this is all happening right now. Kurt and me... together, finally.

"Geez." Binaon ko ang mukha ko sa mga palad ko. Para akong teenager na first time lang nagkaboyfriend. Grabe, kumalma ka, Gail. Hindi pa katapusan ng mundo. May bukas pa!

Hindi na ako nakatiis, at bumangon na ako sa kama para pumunta sa veranda. Mas mabuti pang magpaantok nalang ako dito habang nakatingin sa kulay asul na dagat kesa yung nambubulabog ako sa loob. Nakakahiya naman.

As soon as I stepped out of the veranda, I felt the wind brushed through my skin. I fixed my robe and hugged myself to ease the coldness.

"Can't sleep too?"

My heart fluttered when I heard that cool voice on my left. Si Kurt, nasa kabilang veranda. Nakaupo sa railings katapat ng dagat.

"Ba't gising ka pa?" tanong ko.

"I can't sleep either."

Mukhang parehas kami ng reasons kung bakit hindi kami makatulog parehas. Sobrang bilis ng pangyayari. I gave up on controlling my feelings for him. Hindi ko na kaya. Kung pipigilan ko pa ito, malamang magkaroon na ako ng sakit sa puso, literally.

Napahawak ako sa dibdib ko. Nakahinga na ako ng maluwag. Mas masarap pala sa pakiramdam yung ganito.

"We need to sleep now, Crystal."

Tinignan ko ulit siya. Nakaupo na siya paharap sa akin. Kinabahan tuloy ako. "Baka naman mahulog ka dyan, Kurt. 'Wag ka na ngang umupo dyan."

"Hindi naman ako t*nga para ihulog ang sarili ko dito sa veranda. Sayo lang ako pwedeng mahulog."

Magpapanggap sana akong natatawa pero ewan ko ba at natawa nalang ako ng totoo. Fine, mas nakakatawa ang korny.

"Sira! Ihulog kita dyan eh."

He chuckled. "You know you can't. You can't even take seeing me being mugged with shi-ts, can you?"

"Huh?"

"Remember when I was about to be put on jail? You hysterically begged the police not to do so. You even cured my wounds even they were not that painful. You are concerned about me."