First A Dream, Then Real || ft. N.H. & L.T.

Hoofdstuk 20✔

Louis Tomlinson 's POV.

'Ik heb goed en slecht nieuws...' Zegt de dokter. 'Wat is het slechte nieuws?' Vraagt Jazz snikkend. 'De wond op haar arm is ontstoken, en niet zo'n beetje ook. Wat ik vermoed is dat het met opzet is gedaan. Hebben jullie enig vermoede wat er kan zijn?' Vraagt hij.

'Nee, geen idee,' antwoord Niall. 'En wat is het goede nieuws?' Vraag ik. 'Het goede nieuws is dat ze alleen is flauwgevallen, ze kan dus ieder moment wakker worden. Ma-' de dokter komt niet verder, want ik zie achter hem dat Louise ineens rechtop gaat zitten, maar meteen weer naar beneden gaat.

'LOUISE!' Schreeuw ik. Ik ren naar haar toe, en ga op haar bed zitten. 'Wat is er?' Vraagt Zayn. 'Ze is wakker!' Antwoord ik bijna schreeuwend. Op dat moment word de deur opengegooid. Er rent een groepje meiden naar binnen.

'OMFG ONE DIRECTION IS HIER GEWOON!' Schreeuwt één van de meisjes. 'Ik zei toch dat ik ze hoorden!' Schreeuwt een andere. 'G*dv*rd*mm*!' Schreeuwt iedereen. 'K*T!' Schreeuw ik.

'Kunnen jullie weggaan? Dit zijn privé zaken, en daar mogen geen vreemden bij zijn,' zegt de dokter. De meisjes trekken zich niks van hem aan, en rennen naar ons toe. Ze gillen en schreeuwen in mijn oren. Ik word nog eens doof joh!

'OMG DAAR IS LOUISE HORAN!' Gilt één van de meisjes. Ik kijk naar Louise, en zie dat ze er niet zo goed tegen kan nu. Ik sta op en stuur de meisjes weg. Volgens mij luisteren ze niet eens naar ons. De jongens begrijpen mijn teken. Niall loopt naar Louise en de anderen helpen me om iedereen weg te sturen.

Na een halfuurtje zitten we met z'n allen op de bank. De dokter heeft nog wat pillen voorgeschreven tegen het flauwvallen. Louise ligt in mijn armen tegen me aan. Ze is heel moe, net als ik en de rest.

'Ik ga naar bed,' zegt Louise. 'Ik ook,' voeg ik er aan toe. We hebben allemaal een beetje joggingbroeken aan, dus ik denk dat niemand zich meer echt gaat omkleden. Louise staat op, en loopt naar de gang, en ik volg haar.

Ze loopt naar boven naar mijn slaapkamer. Als ik boven kom, ligt Louise al in bed. Ik volg haar voorbeeld en ga naast haar liggen. Als ik naast haar lig, voel ik haar lieve zachte lippen de mijne raken. Ik kus haar terug. Voorzichtig vind mijn tong een weg in haar mond. Dan laat ze me los.

'Ik hou van je Louis.' 'Ik nog meer van jou,' antwoord ik. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd, en dan valt ze in slaap. Ik kan alleen echt niet slapen. Ik denk na over de jongens, over Jazz, over Lola, over wat er de laatste tijd allemaal is gebeurt, en vooral over Louise.

Wij hebben nu een relatie, maar toch diep van binnen voel ik me ongelukkig. Het zit me toch niet goed dat Harry ook verliefd op haar is, en dat hij haar ook de zijne wilt noemen. Dat is het niet alleen, ik vind het ook niet fijn dat Harry ongelukkig is.

Hij doet wel ook heel close bij Jazz. Of verbeeld ik me dat maar? Ik hoop het wel, dan kan Harry zijn liefde ook vinden. Jazz is wel op Harry, dat heeft Jazz gezegd, alleen weet Harry dat niet. Wel raar dat hij dat niet ziet, want het spat er gewoon af.

Wat ook zielig is, is dat Lola alleen is. Ze heeft geen vriendje, althans voor zover wij allemaal weten. Ze is volgens mij niet echt verliefd, en ze kende One Direction volgens mij alleen van Jazz. Wel bijzonder, dat als ze Jazz niet had gekend, ze One Direction misschien helemaal niet had gekend terwijl we één van de populairste boyband zijn van de wereld!

Maar daar kan ik niks aan veranderen... Ik kan al bijna niet meer nadenken, want ik val al in slaap...