First A Dream, Then Real || ft. N.H. & L.T.

Hoofdstuk 30 ✔

Louise Horan's POV.

Ik wacht gespannen op de verassing van Louis. Romy knijpt nog steeds zenuwachtig in mijn handen, eigenlijk best wel schattig. Ik grinnik als ik haar gezichtje zie, maar let dan weer op waar Louis is. Hij komt de hoek om met een draadloze microfoon in zijn handen. Hij rent naar de mannen, en geeft hen een blaadje. en begint This is Love van Will.I.Am en Eva Simons te zingen.

If you love it like I love it

And you feel what I feel inside

If you want it like I want it

Then baby let's get it tonight

If you feel it, say hell yeah (hell yeah)

Say hell yeah (hell yeah)

And say hell yeah (hell yeah)

This is love, this is love, this is love

Ik snap wat hij van plan is, en zet Romy even naast me neer, zodat ik naast Louis kan gaan staan, en de stukken van Eva Simons te gaan zingen.

Can you feel the love?

Can you feel the love?

Can you feel the love?

This is love, this is love, this is love

Zo zingen we het hele nummer uit. Iedereen klapt, inclusief Romy. 'We want more! We want more!' Roepen de mensen weer. 'Zing jij maar alleen, doe Let It Go,' zegt Louis. Ik knik, en pak de microfoon over.

Let it go, let it go

Can't hold you back anymore

Let it go, let it go

Turn my back and slam the door

The snow blows white on the mountain tonight, not a footprint to be seen

A kingdom of isolation and it looks like I'm the Queen

The wind is howling like the swirling storm inside

Couldn't keep it in, heaven knows I tried

Don't let them in, don't let them see

Be the good girl, you always had to be

Conceal, don't feel, don't let them know

Well, now they know

Let it go, let it go

Can't hold you back anymore

Let it go, let it go

Turn my back and slam the door

And here I stand, and here I'll stay

Let it go, let it go

The cold never bothered me anyway

It's funny how some distance, makes everything seem small

And the fears that once controlled me, can't get to me at all

Up here in the cold thin air, I finally can breathe

I know I left a life behind, but I'm to relieved to grieve

Let it go, let it go

Can't hold you back anymore

Let it go, let it go

Turn my back and slam the door

And here I stand, and here I'll stay

Let it go, let it go

The cold never bothered me anyway

Standing frozen in the life I've chosen

You won't find me, the past is so behind me

Buried in the snow

Let it go, let it go

Can't hold you back anymore

Let it go, let it go

Turn my back and slam the door

And here I stand, and here I'll stay

Let it go, let it go

The cold never bothered me anyway

Let it go, yeahhh

Na na, you would say

Let it go, let it go, oohhh

Let it go

Zing ik. Aan het einde van het lied, hoor ik allemaal geklap om me heen. Romy heeft een paar kleine stukje mee gezongen, toen ik haar midden in het lied optilde. Ze heeft wat refreinen meegezongen, en een paar completten. Ze kan best goed zingen voor een vijf jarige. 'Dat heb je mooi meegezongen,' zegt Louis lachend tegen Romy. 'Dankje,' zegt ze. 'Lou, thanks voor dat liedje,' zeg ik glimlachend. 'No problem,' antwoordt hij lachend. 'Ik hou van je BooBear!' Zeg ik. 'Ik ook van jou,' antwoordt hij. 'BooBear, ik wil je weer terug. Ik wil dat ik je weer kan knuffelen, dat ik je weer kan kussen, dat ik je weer de mijne kan noemen,' zeg ik. 'Krijg je dat geen problemen met Austin?' Vraagt hij. 'Nee, hij ging vreemd. Ik betrapte hem vanochtend,' antwoord ik. 'Dan is het goed,' lacht hij. 'Dus?' Vraag ik. 'Lieve BooBear, mag ik je weer de mijne noemen?' Vraag ik. 'JA DAT MAG ALTIJD, MISS BOOBEAR!' Roept hij lachend. Ik grinnik. Romy geeft me een knuffel, en ik knuffel haar terug. 'Hou je ook van mij?' Vraagt ze met traantjes in haar ogen. 'Natuurlijk! Jij bent mijn beste vriendinnetje,' wntwoord ik. Ik veeg met mijn duim een traantje weg die zich over haar wang een weg baant. 'Jij bent ook mijn beste vriendinnetje,' zegt ze. Ik druk haar tegen me aan, en hou haar met een hand op haar hoofdje tegen mijn borstkas aan. Ik knuffel haar, en laat haar dan weer los. Ik houd haar stevig vast. Ik loop naar Louis, die meteen een arm om me heen slaat. Hij kust me op mijn hoofd. 'Misschien moeten we is een keer een duet schrijven,' zeg ik lachend. 'Goed idee!' Antwoord Louis lachend. 'Dan noemen we hem "mine"!' Lach ik. 'Leuke naam,' zegt Louis. Romy legt haar lieve hoofdje op mijn schouder. Ze slaat haar armpjes om mijn nek. Ik voel dat ze erg moe is. 'Zullen we maar naar huis?' Vraag ik. Louis knikt. Ik loop naar de auto, en stap in. Louis stapt achter het stuur. Ik geef hem de sleutels, en hij start de motor. Hij rijdt snel naar huis.

Als we eindelijk thuis zijn, loop ik snel naar binnen. Ik loop de trap op, en doe Romy's jasje en schoentjes uit. Ik leg haar in mijn bed, en dek haar toe. Ik stop haar lekker warm in, en loop dan weer naar de deur. Ik sluit de deur zachtjes, en loop naar beneden. Ik ga naast Louis op de bank zitten. Louis geeft me een kop warme chocolademelk aan, en een bord koekjes. Ik neem een slok, en neem een hap van een koekje.

Charlotte Tomlinson's POV.

Ik lig in het ziekenhuis bed, met iedereen om me heen. Behalve mijn broer, en mijn beste vriendin... Louise is ziek, en moet op een meisje passen. Ik gun het Louis ook wel, want hij is nog smoor op Louise, dus ja, waarschijnlijk hebben ze nu wel weer wat. Toen ik de jongens voor het eerst ontmoette heeft Louis het verboden om met mij te daten. Snap ik ook wel. Niall had dat eerst ook verboden, maar nu heeft hij het toch toegelaten. Wel lief van hem. Opeens wordt de deur opengegooid en rent Gemma gillend de kamer in. 'Lottie!' Roept ze. 'Gemmie!' Roep ik. 'Hazza!' Roept ze. 'Gem!' Roept Harry. Ze rent naar me toe, en geeft me een dikke knuffel en een kus op mijn wang. 'Hey schattie,' zegt ze lachend. 'Heey lieffie,' antwoord ik lachend. Ze geeft Harry en de rest ook een knuffel. 'Ik hoorde dat je in het ziekenhuis lag, dus ik moest meteen hier heen!' Zegt ze. Ik grinnik. 'Wie bellen Louise en Louis?' Vraag ik. 'Ik wel,' antwoordt Niall. 'Okay,' zeg ik. Niall loopt naar de gang, en komt even later terug met een glimlach. 'LouLou is weer samen! En ze komen zo,' zegt hij. Ik knik net als de rest. Ik krijg meteen een twitter berichtje.

#LouLou is real again! and now omw @lottietommo in the hospital :'( i'm here for ya x

Ik glimlach, en stop mijn mobiel weer in mijn zak.