Louise Horan's POV.
Demi overhandigt me een kartonnen doosje. Ik maak het vlug open, want ik ben heel nieuwsgierig naar wat er in zit. Ik laat Romy zien wat er in het kartonnen doosje zit. Ik zie meteen dat ze een beetje schrikt als ze ziet wat het is. Ook wel logisch, want het is een fortuin waard! Dit had Demi honderden ponden kunnen kosten. Het is de nieuwste Chanel Parfum, met een ring er naast van echt goud, waar "Louise" in gegrafeerd is. Er zit ook een gouden bedelarmbandje bij, met allemaal schattige dingetjes eraan, zoals: Muzieknootje, hartje, schoentje, en dat soort dingen. Echt heel schattig. Alles is echt goud, dat zie je meteen. Er zit ook een kettinkje in, van echt goud, waar ook mijn naam in gegrafeerd is. 'O my god, dit is zo lief! Dankje,' zeg ik lachend. 'Graag gedaan hoor,' antwoordt Demi lachend. 'Maar het is allemaal écht goud, en die Chanel is zo duur!' Zeg ik. 'Ik deed het graag hoor,' zegt ze lachend. Ik grinnik. 'Wil je ze om doen?' Vraag ik. Ze knikt, en pakt de armband en ketting uit het doosje. Ze loopt om me heen, en doet de ketting bij me om. Dan doet ze het schattige armbandje om. Het staat super schattig bij elkaar. Ik doe zelf nog het ringetje om, en laat alles zien aan Romy, die goedkeurend knikt. 'Mag ik een knuffel?' Vraag ik aan Romy. Ze knikt, en ik buk, om haar op te tillen, en een knuffel te geven. Ze slaat haar armpjes om mijn nek, en houd me stevig vast. 'Zullen we met z'n drieën naar de McDonalds?' Vraagt Demi. Ik knik, net als Romy die omkijkt en dan knikt. We lopen het gebouw uit, als ik mijn tas heb gepakt, en mijn jas heb aangetrokken. Ik kijk even om me heen, en zie meteen dat er een poster aan de muur van de "hal" hangt. Ik loop er heen, en bekijk hem. Het is een poster voor mijn album! Alle nummers staan er op, met cijfers er voor. Ik lees hem even door, maar blijf hangen bij nummer zes. Daar staat het nummer "Deep Inside". Ik wist niet dat die er ook op stond! Misschien heeft het zeuren dan toch iets opgeleverd! Ik vind het zelf het leukste nummer. Ik begin "fate" te neuriën. Ik begin hem te zingen. Ik hoor dat Romy ook mee begint te zingen. 'This is my destiny, fate can't change, fate is your life, fate is the most important thing,' zing ik. Ik zing het hele lied uit, met Romy die ook mee zingt. 'Wow Romy, wat kan jij mooi zingen!' Zeg ik lachend. 'Dankje, maar niet beter dan jou, jij kan véél beter zingen hoor!' Antwoord ze. 'Dat is lief,' zeg ik. Als we eindelijk bij de McDonalds zijn aangekomen, gaan we aan een tafeltje bij het raam zit. Ik vertel Demi wat ik wil hebben. 'Wow, jij eet echt veel!' Zegt ze lachend. 'I know, heb ik van Niall geleerd,' antwoord ik lachend. Ze loopt naar de kassa, en komt even later terug met het eten. Romy heeft een Happy Meal, Demi heeft een medium friet, en kipnuggets. Ik heb twee grote friet, drie big mac's, één Mc Kroket, vier porties kipnuggets, twee cheese burgers, en een cola. 'Kun je dit echt allemaal op?' Vraagt Demi. 'Ja, normaal eet ik meer,' antwoord ik grinnikend. Romy graait in haar Happy Meal, en haalt er een speeltje uit. 'Eerst eten, en dan mag je met je speeltje spelen en uitpakken,' zegt Demi streng. Romy knikt, en stopt het speeltje weer in de doos. Ze haalt de frietjes er uit, en begint ze te eten.
Na een halfuur, gaan we weer naar huis. 'Zal ik jullie thuis brengen?' Vraag ik. 'Nee hoor, we zijn zelf ook met de auto,' antwoordt Demi vriendelijk. 'Maar ik wil met Louise mee!' Roept Romy. Ik kijk Demi aan, die twijfelt, maar dan toch knikt. 'Jippie!' Roept ze. Ze pakt mijn hand. We nemen afscheid van Demi, en spreken nog snel even een tijd af wanneer ik haar thuis breng. Ze lopen dan samen naar de auto, en stappen in. Ik zet de radio aan, en hoor meteen mijn stem door de boxen klinken. Romy zingt meteen heel hard mee met "Me?". Als het liedje is afgelopen, hoor ik de stemmen van de mensen van de radio. Ik wil verder zappen om een liedje te zoeken, tot ik mijn naam hoor. Ik luister naar wat ze zeggen, en hoor: "We zullen nu Louise Horan even bellen, om te vragen hoe het nu precies zit. Ze zong een nieuw nummer op straat, maar die staat niet in het album. Waarom niet? Het is een heel leuk lied!" Even later gaat mijn telefoon af. Ik zet de radio even uit, om niet twee dingen tegelijk te horen. Ik verbind de telefoon met de radio, en neem dan op. Ik zet de radio wat harder, en begin met praten: 'Met Louise Horan,' zeg ik. 'We zijn nu op de radio,' sis ik naar Romy. 'Oh? Echt?!' Roept ze bijna uit. 'Wie was dat dan?' Vraagt de man op de radio. 'Romy,' antwoord ik. 'Met wie spreek ik?' Vraag ik. 'Met Jayden, van de Londense radio,' antwoordt de man die dus Jayden blijkt te heten. 'Oh, hallo,' zeg ik lachend. 'Nog even over die Romy, is dat je dochtertje of zo?' Vraagt Jayden. 'Uhm nee, jammer genoeg niet,' antwoord ik. 'Oh, waar ken je haar dan van?' Vraagt Jayden. 'Van de Starbucks,' antwoord ik grinnikend. 'Dus ze is het "Starbucks Meisje"?' Vraagt hij lachend. 'Ja, ja eigenlijk wel,' antwoord ik, nu ook lachend. 'Nou, ik wilde graag weten, hoe zit dat met die song "Still in love"? Je zong hem op straat, maar hij zit niet in je album,' zegt hij. 'Nou, ik moet mijn songs zelf schrijven, en die had ik net nieuw. Dus die had Simon ook nog niet gezien en gehoord, dus ook nog niet opgenomen. Dus daarom staat hij niet in mijn album. Snap je?' Antwoord ik. 'Ja, ik snap het,' zegt hij lachend. 'Nou, wil je via de telefoon misschien "Still in love" zingen?' Vraag hij. 'Ja tuurlijk,' antwoord ik. 'Okay, begin maar,' zegt hij. Ik doe wat hij zegt, en begin met het zingen van de song.
JE LEEST
First A Dream, Then Real || ft. N.H. & L.T.
Fanfictie[MOMENTEEL KLAAR MET VERBEREREN] [FIRST BOOK, DON'T JUDGE ME, I WAS VERY YOUNG WHEN I WROTE THIS] {FRAGMENT UIT HET BOEK. (CHAPTER 29, LAATSTE STUK)} Ik draai me om, en zie meteen dat Louis achter me staat met een brede glimlach. Ik grinnik van zijn...