First A Dream, Then Real || ft. N.H. & L.T.

Hoofdstuk 47✔

Louis Tomlinson's POV.

Ik word wakker, en zie Louise naast me liggen. Ze slaapt nog vredig, en houd mijn hand nog steeds stevig vast. Ik veeg wat verdwaalde haren uit haar gezicht, en ga weer liggen. Ik zie een glimlach op Louise's gezicht verschijnen, en ze opent haar ogen vrijwel direct. Ze kijkt me aan, en lacht. Ik glimlach terug, en druk een mijn lippen op haar neus. Het is een soort verslaving. Het is een drug, ik ben verslaaft aan het kussen van haar neus. Is dat een rare verslaving? Mij lijkt van wel. Het is in ieder geval beter dan echte drugs!

We hebben net het ontbijt van de dokter gekregen, en hebben het al snel op gegeten. We zitten nu een beetje op twitter enzo. Ik heb heel veel tweets van "Beterschap" "wordt snel beter" "Wees blij met Louise, ze zorgt volgens mij heel goed voor je!" En dat soort dingen. Vooral de tweets die over Louise gaan, en ze zijn ook nog lief, heb ik zin om ze te beantwoorden. Het liefst zou ik diegene opzoeken en degene vertellen hoe geweldig ze is. Louise's haters, heb ik gewoon zin om een high five in hun gezicht te geven! Ik kijk naar Louise die glimlacht naar haar mobiel. Ik kijk haar vragend aan. Ze kijk ook even naar mij, maar dan weer naar haar telefoon. Ze laat haar mobiel zien. Het is een berichtje van Simon...

Hi Louise,

Ik heb geregeld dat je met Adele een song mag zingen! Ik hoop dat je dat graag wil, want we komen er niet meer onderuit. Over een jaar gebeurt het pas, maar het is een leuk vooruitzicht lijkt me?

Simon Cowell

'Gefeliciteerd!' Zeg ik. 'Thanks BooBear,' grinnikt ze. Ik glimlach, en vind een weg in haar mooie helder blauwe ogen die weer steeds een beetje feller worden. Ik zie dat ze een berichtje terug stuurt:

Hey Simon,

Dat lijkt me super! Al sinds ik Adele ken, en ze beroemd is, wil ik haar al ontmoeten. Dus het lijkt me echt geweldig! Dan komt mijn droom eindelijk uit :D

Groetjes Louise Horan

Ze glimlacht en verstuurd het. 'Nooit geweten dat je fan van haar bent,' lach ik. 'Ik ben ook geen één of andere gestoorde fan, net als die Directioners!' Roept ze lachend. Ik grinnik. 'Je hebt gelijk. Die kunnen soms nog best agressief zijn om ons te ontmoeten hoor,' grinnik ik. Louise begint te neuriën, en bijna meteen weet ik welk lied. Het is één van haar songs van haar eerste album "My dream boy" heet hij. Mijn lievelings lied. Ik begin de tweede stem mee te zingen als Louise ook begint te zingen. Aan het einde van het lied, kijken Louise en ik elkaar aan tot de laatste noten. Ik glimlach, en kijk haar aan. 'Deze gaat over jou,' zegt Louise blozend. Ik glimlach, en druk een kus op haar mond. 'I love you,' zeg ik als ik even de kus onderbreek. 'I love you too,' zegt Louise glimlachend. Nope, je hebt geen gelijk. Dit is geen fake lach die ze de laatste tijd erg vaak opzet. Nee, dit is de echte vertrouwde lieve "Horan Smile" zo één die Niall ook heeft, maar ik vind die van Louise nóg mooier. Wat? Dacht je dat dat ónmogelijk was? Fout! Die van Louise is mooier, en er zit meer emotie in. Maar dat komt door alle gebeurtenissen enzo.

Na nog wat gekletst te hebben, komt er een dokter binnen. 'Ik ga een klein testje doen of je reactievermogen van je hart het nog goed doet. Ik bedoel dat hij bij iets sneller of langzamer gaat kloppen,' legt de dokter uit. Ik ga rechtop zitten, en krijg wat plaatjes en zo te zien. Ineens zit er ook een foto bij van Louise, dat ze heel schattig op de foto staat. Ze heeft een heel schattig jurkje aan, met roze ballerina's en haar haren los. De man kijkt op het beeldscherm, zijn ogen worden meteen groot. 'Wat is er, meneer?' Vraag ik. De man kijkt me aan, en antwoord wat in "Dokters". 'Huh?' Vraag ik. 'Je hartslag stijgt met 32% als je Louise ziet!' Roept de dokter uit. 'Dit is dus letterlijk dat je hart sneller gaat kloppen als je haar ziet!' Roept de man lachend. Ik glimlach, en kijk naar Louise die me met een mega grijns aankijkt. Ik hoor een camera flits, en kijkt naar de richting waar het vandaan kwam. De dokter nam een foto... 'Waarom nam u een foto?' Vraagt Louise. 'Voor mijn dochtertje,' antwoordt de man. 'Ze is een echt Loran en Directioner! En ze shipt LouLou,' antwoordt de man glimlachend. Ik knik, en knijp in Louise's hand om haar aandacht te trekken. Ze kijkt me aan, met alleen maar liefde en verdriet in haar ogen. Het is niet veel verdriet, maar die zie ik wel. Als je liefde of verdriet in iemands ogen kan zien, heeft een masker geen nut omdat je oog gaten hebt. En in je ogen kun je het het beste zien hoe iemand zich voelt. Louise houd mijn hand stevig vast, bang om me kwijt te raken. Bang dat ik zal gaan, naar de hemel, en nooit meer terug zal keren. Bang om me te moeten missen, en zonder mij door te moeten gaan. Maar ik? Ik ben niet bang. Ik ben er niet bang voor. Louise en ik zijn het sterkste team op aarde, dus wij kunnen dit aan! Ik kijk Louise aan, en glimlach lief naar haar. In mijn ogen staan alleen maar vertrouwen, en liefde natuurlijk. Soms denk ik echt dat ik alleen maar voor Louise leef. Om bij haar te zijn. Dat dát mijn lot is, en dat lot vind in super.

Als de hele test afgelopen is, en is afgerond, gaan Louise en ik weer een beetje op twitter, instagram, en whatsapp enzo. We facetimen nog even met de jongens, en doen dan even een "middag dutje". Die is eigenlijk alleen voor mij, maar Louise gaat ook slapen dan, omdat ze een hele week amper geslapen heeft. Ik druk een kus op haar voorhoofd, en wens haar "slaaplekker" toe. Ik fluister nog wat lieve woordjes toe, en val dan zelf ook in slaap.

Ik word wakker door fluisterende mensen. 'Sst... Sst... Hij is wakker ssst...' Fluisterd er iemand. Ik open mijn ogen, en word meteen overdonderd met geroep dat "Surprise!" Roept. Ik zie dat Louise al weer op de stoel naast mijn bed zit. Ze kijkt me grijnzend aan, en geeft de jongens af en toe ook een blik. 'We hebben een verassing voor je,' zegt Niall grijnzend. Hij haalt achter zijn rug vandaan een doos. Hij geeft het aan mij. Ik haal de deksel er met een hand af, en zie een lege doos. Ik kijk Niall vragend aan die schuldig zijn ogen neer slaat. 'NIALL!' Roept Liam boos. 'JE HEBT ALLE BONBONS OPGEGETEN!!!!' 'Sorry Liam...' Zegt Niall. Ik grinnik, en kijk Niall vol medelijden aan. 'Thanks guys, voor de door Niall leeggegeten doos bonbons...' Bedank ik de jongens. Ik hoor Louise grinniken, en in mijn hand knijpen. 'Liam, ik heb een extra doos gekocht voor het gevalletje daar alles opheeft voor Louis het kreeg,' zegt Harry terwijl hij naar Niall wijst. Ik grinnik om Niall die verontwaardigd naar Harry kijkt. 'Voor jullie boos worden bied ik alvast mijn excuses aan,' zegt Niall snel. 'Hoezo?' Vraagt Zayn. 'Daar komen we snel genoeg achter!' Zegt Louise. Iedereen kijkt haar raar aan. 'Wat? Ik ken Niall wat beter dan jullie hoor!' Roept ze lachend. Harry pakt een doos en geeft het aan mij. Ik haal de deksel er weer af, maar zie wéér een lege doos. Ik kijk naar Niall waardoor hij weer schuldig zijn hoofd omlaag laat hangen. 'NIALL!' Roept Liam als een echte vader. 'Sorry papa...' Zegt Niall. 'Niks "sorry" je moet je excuses aanbieden aan Louis, niet aan mij!' Roept Liam. Hij is echt een soort vader voor ons, maar dan ook een échte papa. "Daddy Direction" steunt ons door dik en dun, en neemt de verantwoordelijkheid voor ons kinderachtige gedrag. Hij is streng wanneer nodig, en deelt soms zelfs straf uit wanneer het echt uit de hand loopt. 'Zoiets dacht ik dus al,' grinnikt Louise. 'Hoe dan?' Vraagt Zayn. 'Omdat hij eten kan ruiken op honderd kilometer afstand,' antwoordt Louise. 'Serieus?' Vraagt Harry met grote ogen en een mond die open hangt. Louise knikt, en glimlacht als een soort nerd die net een goed antwoord heeft gegeven.

De jongens zijn net weer weg, en komen morgen weer terug met een nieuwe doos bonbons. Louise zit naast me "Flappy Bird" te spelen, en ik staar naar het plafond waar weer nieuwe tekeningen enzo zijn opgehangen. Ik denk na, over van alles en nog wat. Maar ook over rare dingen zoals "hoe is alles intstaan?" En "hoe zou het zijn als er geen kleding bestond"...