Egoist ♕

Egoist -9-

SELAM BEYBİLERİM. BU BÖLÜM HERHALDE ŞİMDİYE KADAR YAZDIĞIM EN UZUN BÖLÜM ŞİMDİDEN SÖYLEYEYİM :DD YAZARKEN PİSİKOLOJİM ÇOK BOZUKTU BEN DE UZUN YAZAYIM DEDİM. HER NEYSE İYİ OKUMALAR BEBEKLERİMMMM :DDD

"Görüşürüz abilerin en yahuşuhlusu" dedim ve yanağını öpüp okula doğru yürümeye başladım. Simdi işin yoksa o merdivenin hepsini çık yani. Boşu boşuna işkence ve zaman kaybı oluyor. Sınıfa çıktığımda herkes kendi halindeydi. Benim dikkatimi çeken ise Burçak olmuştu. Dirseklerini masaya koymuş ve ellerini yumruk yapmıştı. Kafasını da yumruklarına koymuş baya bi düşünceliydi. Hemen yanına sindim.

"Günaydın Burçi." Hiç tepki vermedi. Bana dönmedi bile. Hatta beni fark etmedi. Efendim? Burçak, beni, fark, etmedi?

"Burçi?" ses yok

"Burçiii?" hala ses yok. Şuan bir zombiden hiçbir farkı yoktu.

"Hey kızım iyi misin?" diye koluna dokundum. Birden bire irkilip gözlerini büyüttü.

"Hey Buse ü-üzgünüm şey biraz... ımm dalmışım da" yine ne oldu ya bu kıza. Böyle durumları çok nadir yaşardı ama hayırdır inşallah.

Diğerlerinin de ilgisini çekmiş olacak ki hemen önümüzdeki ve arkamızdaki sıraları doldurdular.

"Bak Burçak biliyorsun sana her konuda yardımcı olacak bir ailen de burada var. Özellikle de en güzeli karşında duruyor" hah işte kızım kendini bul işte. Egon eskisi gibi tavan yapsın yine.

"Hah kendini de kattı egoist" dedi Güray. Sanki hiç bilmiyor benim nasıl olduğumu. Tabi uzun süre gitti ya benim kafa, hani egoistliğim azaldı ya o yüzden böyle yapıyor bu.

"Biliyorum, ama sanki... Ne sanki si ya bunu söyleyeceğim. Sorun annemler" dedi ve derin bir nefes aldı

"Beni evlendirmeye çalışıyorlar" dedi ve gözleri doldu. Duyduğum şey karşısında afallamıştım. Bu... bu nasıl mümkün olabilir ki? Annesi bu kadar geri kafalı birisi değildi ki.

"Geleceğimi düşünüyorlarmış. Bugün görücüye çıkacağım yani satılık bir mal gibi." Dedi ve gözyaşının düşmesine engel olamadı.

"Varlıklı bir ailenin piçiymiş ve annemler vermeyi düşünüyorlar. B-bu benim için bile çok ağır" dedi ve gözyaşlarını tamamen serbest bıraktı. Kafasını göğsüme bastırdım ve ağlamasını dinledim bir süre sonra iç çekişlerine dönüştü ve kafasını kaldırdı.

"B-ben annemi çok seviyorum, o da beni sever fakat iyiliğim için bana kötülük yapıyor. Oğlanın annesi de iyi bir eş istiyormuş oğluna. Gerçi bizim durumumuz o kadar iyi değil fakat annem ile annesi liseden arkadaşlarmış ve... Her şey bir anda oldu. Bugün isteyecekler ve yüzükler takılacak. Geri dönüşü yok." Bu anı asla kaçırmamalıydım. Hatta çemkirip azımı bile bozmalıydım iki ailenin de yanında. Ona bunu yapamayacaklarını savunmalıydım. Elimden geleni yapmalıydım. Bu kadarını en azından bu kadarını yapmalıydım.

"Ne denir hiç bilmiyorum Burçak. Tek bildiğim seni yalnız bırakmayacağım. Cansu ve Ecmel'i de alıp bugün o iki aileye de güzel bir konuşma yapacağım." Gözlerinden bir an endişe akımı geçti.

"Olmaz Buse. Annemi küçük düşürmek istemiyorum." Dedi ve yeniden gözyaşı dökmeye başladı. Uluç ona güç verircesine elini omzuna koydu. Sonra Güray da diğer omuzuna koydu, Deniz ve Doğaç da sırtına. Erkekler daha çabuk hazmediyordu. Cansu ve Ecmel hala şoktaydı. En sonunda güç bela onlar da ellini Burçak'ın sırtına yerleştirdiler.