Egoist ♕

Egoist -12-

UPPP UZUUUUUNNNNN BİR YENİ BÖLÜM “BEN LAFA DEĞİL İCRAATA BAKARIM” DİYEN ARKADAŞ BUYUR SANA İCRAAT :D YAZILI HAFTAM BİTTİ VE SANIRIM DUALARINIZDAN OLACAK 89 ALDIM :D BEN, İNKILAPTAN, 89, ALACAĞIM, DA, GÖRECEĞİM, RÜYAMDA. HEPİNİZE –DUA EDEN KESİME- SONSUZ ÖPÜCÜKLER. NEYSE BEN ÇOK UZATMAYIM SONDA UZATTIKÇA UZATIRIM :D

¯∞T¯∞ T¯∞ T İYİ OKUMALAR ¯∞T¯∞ T¯∞T

Yemin ediyorum hayatımda şu Yankı kadar değişken bir çocuk daha görmedim. Valla acayip değişken ya, bir insan hem sert hem yumuşak, hem dalgacı hem kuralcı, hem şebek hem de maymun nasıl olabiliyor? Biri bana açıklasın ya. Bu çocuk cidden çok… Neyse ya boş verin ben daha bu üstün zekâmla çözemedim siz mi çözeceksiniz? Hah, siz, o, beyinle, mi, çözeceksiniz?

“Yemeğinle oynamada yesene Buse” bir dakika ben yemeğimle oynamıyorum ki. O Amerikan şeylerine olur bir kere. Ben sadece yemeğime bön bön bakıyordum.

“Buğra gördüğün gibi yemeğimle oynamıyorum, ona dokunmadım bile. Sadece bakışıyoruz biraz. Çok seksi de o yüzden” dedim ukalaca. Tabağımdaki pastırma bile bana ilgi çekici gelmemişti. Valla yazık bana çok ağır vakayım. Yani pastırma bile beni kendime getiremediyse iş cidden kötüdür.

“Hadi ama ye şunu da biz de rahatlayalım.” Sana ne oluyor Yankı ya sanki senin yemeyin. Sen ne diye rahatlıyorsun.

Şu an sofrada yemeğine bön bön bakan bir ben varımdır herhalde. Bilemiyorum ama sanki aç değilim. Sağ olsun Yankı beni hislerimle doyurdu iştahımı da kapattı. Bana ne yapıyor ya, mevsimsel değişiklik gibisin Yankı ya.

Ayağımın altında dolaşan Kızıl Elma’yı fark edince tabağımdaki pastırmaları ona attım. Bari o yesin yavrucak.

“Hey sen o pastırmanın kilosu ne kadar biliyor musun? O köpek sadece mama yiyecek” bir dakika Buğra sen benim köpeğime üstü kapalı bir şekilde ‘o köpek bu pastırmaya layık değil’ dedin ya. Bir kere bu köpeği bana Yankı aldı tamam mı? Ona laf edemezsin.

Hışımla ayağa kalktım, nedir bendeki bu ergenlik?

“Sizin benden daha önemli işleriniz yok mu ya, uf aç değilim ve bir daha köpeğime laf etmeyin” dedim ve Kızıl Elma’yı kucağıma alarak bahçeye çıktım. Şu anki sinirimin tek sebebi şu lanet okul olayıydı. Neden böyle bir teklifi ayaküstü sunmuştu ki. Yani oturup enine boyna konuşabilirdik. Yani en azından daha hoş karşılardım. Buğra’ya bağırdığım için de kendimi suçlu hissettim. Valla malım ben. Ama mükemmel bir mal bunu da unutmayalım.

Çıplak ayaklarımı ıslak çimlere sürte sürte yürüdüm. Sanırım daha demin fıskiyeler açılmıştı ve çimleri sulamıştı. Salıncağa doğru yürüdüm ve oturdum. Telefonumu cebimden çıkarttım ve Uluç’tan gelen mesaja baktım.

“Herkese mesaj gönder ama bana gönderme ha? Sen görürsün pis egoist –MANKAFA” salağa bak be aaa.

“Sana Merve’n göndersin pislik mankafa” diye mesaj yazı gönderdiğimde yanımdaki salıncağa biri oturdu.

“Bir sorun mu var?” kafamı kaldırıp baktığımda bu kişinin Özgür olduğunu gördüm. Özgür en baştan beri bana samimi gelmişti ama benim sorun anlatabileceğim biri değildi.

“Biraz canım sıkkın da kafam karışık daha doğrusu. Ama önemli bir konu değil” aferin Buse bir yalancı olmadığın kalmıştı onu da oldun yani helal sana bbq.

“Peki, seni zorlamayacağım. Ama eğer anlatmak istersen seni dinlemek isterim.” Dedi ve kalktı. O da anlamıştı yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Sanırım biraz dolaşmak iyi gelebilirdi. Ayağa kalktım ve hiç içeri girmeden ayakkabıların olduğu yerden spor ayakkabımı giydim. Çorapsız girdiğim için biraz rahatsız etmişti ama sorun değildi. Askıda Buğra’nın ceketini gördüm ve üstüme geçirdim. Şuan bildiğiniz pijama altım ve deri ceketle çok karizma olmuştum. Tek eksik bir Metriks (Şu adamın nasıl gözlükleri olduğunu biliyorum ama adının nasıl yazıldığını bilmiyorum ezmeyin!) gözlüğüm. O da olsa on numara beş yıldız bir karizmam olacak.