Liegen

Deel 1

Wolfs pov.

"Hey Fleur, met Wolfs. Ik wil je nog bedanken voor je advies. Ik ga samen met Eva het kind opvoeden." Zeg ik, terwijl mijn hoofd helemaal in de wolken is. Eva en ik, samen. Samen een kind opvoeden. Een kind om van te houden, omdat je het ziet opgroeien. Dat zei Fleur ook. Ik zie het al helemaal voor me, straks loopt hier een kleine Eva rond. Of een jongen natuurlijk, maar het lijkt me echt fantastisch als er straks zo'n klein Evaatje door de kamer huppelt. "Goedzo! Ik wist wel dat je het zou doen!" hoor ik aan de andere kant van de lijn. "Het is zo mooi om..." Zegt Fleur en dan hoor ik een stem die me maar al te bekend voor komt achter me. "Wolfs....? Dit gaat niet goed zo." Zo snel ik kan draai ik me om. Daar staat Eva. Ik zie meteen wat er aan de hand is en ik ren naar haar toe. "Eef, rustig maar." Zeg ik. Maar we weten allebei dat het te laat is. Ik hou haar stevig vast en pak mijn telefoon uit mijn zak. "Met Floris Wolfs, ik heb een ambulance nodig. Zo snel mogelijk! De Ponti, centrum Maastricht." Eva ligt in mijn armen te huilen als de ambulance eraan komt. Ze nemen Eva mee en ik blijf verbouwereerd achter. 10 minuten geleden dacht ik dat dit de mooiste tijd van mijn leven zou worden. En nu? Hoe moet het nu verder met Eva? Verschillende beelden flitsen door mijn hoofd. Uiteindelijk loop ik maar naar boven en begin de vloer te dweilen. Het moet verschrikkelijk zijn geweest. Mijn hart klopt nog steeds in mijn keel als ik na een half uur klaar ben. Ik loop naar de keuken en schenk mezelf een glas whiskey in.