Everything will be fine | Mainstreet

bladzijde 11

Vanuit Rein:

We horen opeens een Auuuuwww! Ik ga wel kijken zeg ik, en ik loop naar de kamer waar Daan ligt. De deur staat op een kier. Ik kijk tussen de spleet door, en ik zie Eva die net op de grond gaat zitten. Ik wil meteen naar binnen rennen, maar dan hoor ik in een keer iets. Eva begint zachtjes te zingen. Ademloos luister ik naar haar. Woow super mooi. Ik kijk naar Daan, en zie dat hij langzaam in slaap valt. Als Eva gestopt is met zingen begint ze weer wat harder te huilen. Ik doe de deur open, en loop rustig naar haar toe. Ik ga langs haar zitten. Voorzichtig leg ik mijn hand op haar schouder. Ze kijkt op. Hij hij had zo’n pijn en en stottert ze. Ik sla mijn arm om haar heen, en duw haar stevig tegen me aan. Het komt goed echt waar Daan is sterk vertel ik haar. Kom je mee naar de kamer. Dan laten we Daan hier slapen. Ze knikt, en staat op. Ik loop de deur uit. Ik hoor Eva nog zachtjes zeggen: “Slaap lekker lieve Daan, wordt maar weer snel beter”.  En dan sluit ze de deur, en loopt ze achter me aan de kamer in. Na een tijdje zitten we gezellig met z’n allen op de bank tv te kijken.

Vanuit Laura:

Het is pas 9 uur, maar de meeste van ons zijn doodop, dus we gaan de bedden enzo al vast klaarleggen. Gelukkig hebben we in de kamer een slaapbank staan waar zeker al 3 mensen op passen. We klappen de bank uit. Dat word de slaapplek van Owen, Rein en Nils. Eva en ik hadden het matras al uit haar bed la gehaald, want we gingen toch logeren. Eva en ik gaan op het matras liggen. Ik ga nog even bij Daan kijken zegt Rein, en hij loopt naar de kamer van Eva. Eva en ik gaan dekbedden halen. Zo boys kunnen jullie hieronder slapen. Ik en Eva hebben een keer een heel groot dekbed zelf gemaakt voor op de slaapbank. De dekbedden liggen. Nu nog 5 kussens. Zo wuala. Eva en ik gaan liggen tussen Owen en Nils op de slaapbank. We kijken the voice.