Everything will be fine | Mainstreet

bladzijde 12

Vanuit Rein:

Ik ga nog even bij Daan kijken zeg ik tegen de rest, en ik loop weer naar de kamer. Ik doe de deur open, en plof neer op de stoel langs het bed. Daan ben je wakker? Meteen gaan zijn ogen open. Rein? Vraagt hij. Hoe kom jij hier? Vraagt hij me. Ik vertel hem het verhaal. Dus jij kent Eva en Laura nu ook? Ja. Heb je me dan toen net niet gezien, we hoorde je schreeuwen en toen ben ik hier naartoe gegaan, en toen zat Eva hier op de grond? Nee ik heb jou niet gezien. Toen ben ik net in slaap gevallen volgens mij. Ik weet nog dat Eva moest huilen, en toen ging ze zitten, en begon ze te zingen. Toen ben ik in slaap gevallen denk ik. Ja ik hoorde haar ook zingen zeg ik. Ze heeft echt talent. Maar gast hoe voel je je? Vraag ik aan Daan. Geweldig zegt hij een beetje sarcastisch. Ik lach. Nou maar ik ben weer weg. Ik sta op, en wil weglopen. Rein wacht. Ik draai me om. Kun je me even helpen. Ik loop terug naar het bed. Ik moet zalf op van de doktor. Kun jij me daarmee helpen? Ik pak de zalf, en doe de dekens weg. Ik lees de aanwijzingen. Niet schrikken zegt Daan nog voordat ik zijn blouse opzij doe. Heel zijn buik is blauw paars. Ik wist het al van Laura zeg ik tegen hem. Ik doe wat zalf op mijn hand, en smeer het voorzichtig op de buik van Daan. Doe ik je geen pijn? Nee valt wel mee. Klaar. Ik smeer mijn handen af aan mijn broek. Ik sla de blouse van Daan weer dicht, en trek de dekens over hem heen. Bedankt Rein zegt Daan. No thanks bro zeg ik hem. Nou trustee. Ik loop de kamer weer uit, en ga naar de rest.

Vanuit Laura:

Nu is iedereen toch wel heel moe. We gaan slapen. Ik lig met Eva op het matras. Maak je maar niet te veel druk over Daan, het komt wel goed met hem vertel ik haar. Ze knikt. Trustee roept Owen nog, en dan is het stil. Ik lig nog een beetje naar het plafond te staren, maar even later voel ik me toch langzaam wegzakken. Mijn ogen vallen dicht, en ik ben op weg naar dromenland.