Everything will be fine | Mainstreet

bladzijde 20

Vanuit Laura:

{ Over de foto hier langs krijg je later informatie, dan zal je ook begrijpen waar het over gaat. Je ziet vanzelf wel als het aangegeven word}.Als ik de volgende dag wakker word voel ik me echt uitgeslapen. Ik heb echt super lekker gelegen. Opeens hoor ik een zachte kreun. Kraakt dit matras nu ook al? Ik open langzaam mijn ogen. De zon schijnt meteen in mijn gezicht. Snel doe ik mijn ogen weer dicht. Oké mijn kussen beweegt. Gasten laat me nog even slapen ja zeg ik, terwijl ik mijn kussen vast grijp. Oké ik weet het niet zeker, maar volgens mij hoort een kussen niet zo hard te zijn. Ik open mijn ogen. Aaaaaah. Poeep ik ben op Nils in slaap gevallen. Ik probeer weg te komen voordat hij het merkt, maar dat wil niet lukken. Zijn armen klemmen om mijn middel. Ik kijk nog eens naar Nils. Wat is hij lief als hij slaapt zeg. Oké Laura doe normaal. Ik sla een paar keer in mijn gezicht. Wat doe jij nou weer? Hoor ik in een keer. Ik schrik me rot, en kijk naar Nils. Die ligt nog te slapen. Ik kijk op, en zie Eva die over Owen heen klimt naar de bank toe. Pss Eva help me, ik kan niet weg, dadelijk merkt hij het fluister ik. Ze komt op me af, en haalt voorzichtig Nils zijn armen van me af. Als ik even later langs haar sta moeten we lachen. Nils begint een beetje te draaien, en met zijn armen te voelen. Rein die ook op de bank lag word vastgepakt door Nils. Nils houd hem stevig vast. Ze slapen allebei nog gewoon. Meteen ren ik naar de tafel om mijn mobiel te pakken. Ik maak een foto van de twee jongens die liggen te slapen. Ik kijk naar Eva die naar Owen toe loopt. Ze geeft  hem een zacht duw tegen zijn schouder. Hij opent zijn ogen. Is er iets? Vraagt hij. Kom mee zegt Eva, en ze pakt zijn arm. Owen trekt zichzelf omhoog. Hij loopt mee met Eva naar de bank. Als Owen, Nils en Rein ziet liggen moet hij superhard lachen. Gelukkig houd hij het in anders worden ze wakker, en ze liggen net lief te slapen. Owen ik en Eva gaan ontbijten.

Vanuit Eva:

Als ik net mijn melk aan het drinken ben hoor ik opeens een afgrijselijke gil vanuit de kamer komen. Ik kan mijn melk nog net binnen houden. Anders was hij over de tafel gegaan. Ik ren meteen met Owen en Laura op mijn hielen naar de kamer. Ik zie Rein en Nils liggen. Rein is duidelijk wakker. Aah laat me los gek! Roept hij terwijl hij Nils heen en weer schud. Nils word ook wakker, en kijkt versuft voor zich uit. Snel haalt hij zijn armen weg, en rent Rein naar de badkamer. Iewl nu moet ik deze kleren weggooien, en heel mijn lichaam desinfecteren schreeuwt hij. Rein houd je kop Daan ligt ook nog te slapen schreeuwt Owen. Nou als Daan nog niet wakker was van Rein is hij dat nu wel. Ik kijk naar Nils die nog steeds half geschrokken, half uitgeput op de bank ligt. Hij is helemaal versuft. Rein komt weer de keuken ingelopen. Hij heeft alleen zijn pyjama uitgedaan, en hem ingeruild voor zijn gewone kleren. Ik  Owen en Laura hebben onze kleren al aan. Jow wij moeten nog even wat spullen hebben zegt Rein. Ik Owen, en Rein stappen op de fiets. We rijden naar de Hilvaria studio’s. We laten Laura en Nils achter. Nils ligt nog steeds versuft op de bankt zie ik door het raam. Zijn wangen zijn nogal rood. Dan vertrekken we.

Vanuit Laura:

Owen, Eva en Rein zijn even naar de Hilvaria studio’s om nog wat kleren enzo te halen. Ik sta in de keuken een beetje te klooien. Ik heb echt geen idee wat ik moet doen. Nou in ieder geval even alles op een rijtje zetten. Oké dus ik ben in slaap gevallen op Nils. Ik lag in ieder geval op hem toen  ik wakker werd. Ik weet alleen dat we op de bank tv keken, en ik toen in slaap ben gevallen. Maar Nils. Ik voel iets bij de jongen. Ik bedoel hij is anders dan al die andere jongens. Hij is grappig, niet egoïstisch, je  kunt goed met hem praten, hij heeft gevoel, en geef toe het is niet echt een straf om naar hem te kijken. Aah ik word een beetje gek. Oké stop maar Laura. Ik ga straks ofzo wel met Eva praten over mijn gevoelens. Ze is niet voor niks mijn vriendin. Ze heeft altijd al gezegd dat ze er altijd voor me is. Dat ik met alles bij haar terecht kan. En soms ga ik maar al te graag met al mijn problemen naar haar toe. Ik sta maar weer op van de keuken stoel. Ik loop naar de kamer. Nils ligt nog steeds op de bank. Hij heeft zijn ogen zwakjes dichthangen. Nils zeg ik zachtjes. Moe opent hij zijn ogen. Nu pas vallen de wangen onder zijn ogen op. Langzaam breng ik mijn hand naar de nog steeds best wel grote bult op zijn hoofd. Ik dacht dat het was weggetrokken, maar dat viel dus nog wel mee. Als mijn hand zijn voorhooft raakt voel ik dat het behoorlijk warm is. Nils zijn hand komt naar de mijne. Auw zegt hij. Blijf jij maar liggen vandaag zeg ik tegen hem. Maar maar zegt hij. Blijf nu maar liggen, dan kun je uitrusten. Je hebt de afgelopen dagen ook een hoop meegemaakt. Rustig zie ik hem knikken. Fuck zegt hij. Ik draai me om. Ooh niks zegt hij, alleen stijve nek. Ik loop naar de keuken. Pak een washandje, en haal een icepack uit de vriezer. Ik loop voorzichtig naar de slaapkamer van Eva. Ik open de deur op een kiertje. Daan slaapt nog. Ik loop naar mijn koffer, en haal er mijn sjaal uit. Ik loop zachtjes weer terug naar de kamer. Ik loop naar Nils. Eerst trek ik nog snel een kussen van de bank. Ik leg het kussen om zijn hoofd, en doe mijn sjaal om zijn nek. Ik ren terug naar de keuken, en haal de icepack met het washandje. Ik leg het washandje op zijn voorhoofd. Het blijft gewoon op zijn hoofd liggen. Ik pak mijn dekens die ik gevonden heb in een hoekje, en leg ze over Nils. Ik stop hem goed in. Ik kijk naar het resultaat. Nils ligt diep onder de dekens, met een icepack op zijn voorhoofd. Ik zie hem gapen. Dankje zegt hij. No thanks zeg ik terug. Laura? Ik was even weg gedwaald met mijn gedachten, maar kijk snel op. Ik kijk recht in het gezicht van Nils. Oja ik zat langs hem op de bank. Zijn hoofd langs mijn benen. Doos reageer dan even. Ja zeg ik snel terug. Een vraagje zegt hij. Gisteravond weet ik zeker dat er iemand bij me lag. Ik voelde iets bij me liggen. Maar toen in een keer was het weg. Hij kijkt me vragend aan. Stomme oen, nu word je een watermeloen galmt er door mijn hoofd. Ik verberg snel mijn rode kop in het kussen wat langs me lag. Je hoeft je niet te schamen hoor Laura zegt hij. Oké dus hij had al door dat ik het was. Goed Laura. Wat ben jij slim. Ja maar ik heb wel mijn Havo zegt de stem van Britt Dekker in mijn hoofd. Whatepoep hoezo Britt Dekker. Opeens voel ik een ijskoude hand op mijn rug. Ik schrik zo erg, en val als een stuk beton van de bank af. Aah I hate my life. Tell me why? Snel krabbel ik overeind. En schaam en schaam en daar is Dokter roodhoofd weer. Laura hoor ik Nils weer. Ik kijk hem aan. Ach boeie hij heeft men meloenkop nu toch al gezien. Kom eens hier zegt hij. Onzeker loop ik naar hem toe. Wat wil hij van me? Hij trekt aan mijn arm, en ik val zowat bijna op hem. Ooh sorry zegt hij. Ik ga maar weer langs zijn hoofd zitten. Ik duw de tv aan. Vond je het heel erg? Vraagt Nils. Hij kijkt me met een hoopvolle blik aan. Oké zo heb ik hem nog nooit zien kijken. Ik knik snel van nee. Hij heeft het vast niet gezien. Het maakt mijn niks uit hoor Laura. Het was toch geen ramp zegt hij. Oow hij heeft het dus toch gezien. Opeens hoor ik de titelsong van de Vervangers. Haha omg dat keek ik vroeger altijd. Mijn blik richt zich vol op het scherm. Langzaam fluister/zing ik het liedje mee. Als het programma even later is afgelopen sta ik maar eens op om me uit te rekken. Ik kijk nog even naar Nils. Hij ligt prins heerlijk te slapen met een voldaan gezichtje. Ik loop naar de keuken. Dan maar even bij Daan kijken. Zou hij misschien trek hebben? Ik maak een beschuit met jam klaar, en pak een glas water voor hem. Ik pak ook een pilletje uit zijn medicijnen doosje. Ik loop naar de deur, en klop er op. Ik open hem. Daan opent net zijn ogen als ik binnenloop. Ik zet het eten op het nachtkastje neer. Lekker geslapen vraag ik hem. Hij knikt. Ik geef hem het glas met water, en de pil. Ehm zou je me even kunnen helpen vraagt hij een tikkeltje verlegen. Tuurlijk zeg ik. Ik hoef hem niet overeind te helpen, want hij zit/ligt zal maar zeggen. Ik hou het glas water voor hem vast, en stop het pilletje erin. Mijn handen trillen nog al erg zegt hij verlegen. Ik hou het glas water vast, en hij drink het leeg. Dankjewel zuster Laura zegt hij. Ik lach. Ik heb eigenlijk wel zin in een gesprek met Daan. Hij blijkbaar ook, want hij begint te praten. Dus hoe is het met jou. Tja wel goed antwoord ik. Is er iets Laura? Dan maar de waarheid zeggen. Ik denk dat ik gevoelens begin te krijgen voor een jongen. Hij doet iets met me, maar ik ken hem pas net. En ik ben nog nooit echt verliefd geweest, dus ik weet echt niet wat ik moet doen. En wat vind die jongen van jou vraagt Daan die me met een medelevende blik aankijkt. Dat weet ik dus niet. Ik bedoel soms kijkt hij naar me alsof hij op me is, maar ik weet het niet. En kijkt hij dan weg als jij kijkt? Vraagt Daan. Meestal wel zeg ik. Dan ziet diegene jou denk ik wel zitten zegt Daan. Oké zeg ik. Bedankt Daan zeg ik. Voor wat? Nou dat je zo goed luisterde enzo zeg ik. Dat doet Eva ook altijd. In dat opzicht lijken jullie echt op elkaar zeg ik. Hij lacht. Wacht zie ik dat nou goed. Moet hij een beetje blozen. Oké dan laat ik jou meer weer slapen zeg ik hem. Hij lacht voorzichtig en ik sta op en loop de deur uit. Nou waar blijven Eva, Rein en Owen toch. Net als ik dat bedenk gaat mijn mobiel. Poep waar ligt dat ding dadelijk zijn Daan en Nils wakker. One direction galmt nog steeds door het huis. Ik moet nog steeds een andere ringtone instellen. Ik ren naar het aanrecht waar ik hem dan eindelijk heb gevonden. Ik neem op.

§Telefoongesprek§

Ik: Met Laura

Eva: Heey met Eva je zult wel denken waar blijven ze. Nou eerlijk gezegd de jongens wilden naar de stad toe voor nog wat extra spullen. We weten nog niet precies hoe laat we thuis zijn. Zeker voor het avondeten.

Ik: Oké meid. Doeg

Eva: Toedels Bitch

Ik hang op. Ik moet lachen om de manier hoe Eva en ik tegen elkaar praten. Ik leg mijn telefoon weer op het aanrecht. Hoe laat is het nu? Half 12 oke. Opeens zie ik Nils voorbij rennen. Hij rent de deur door naar de badkamer. Ik ga maar even kijken. Hij hangt boven de wc. Hij is lijkbleek maar hij hoeft niet te spugen. Godver zegt hij. Hij zit op zijn knieën voor de wc, met zijn hoofd boven de pot. Tranen stromen over zijn wangen. En weer breek ik. Ik loop naar hem toe, en hurk langs hem. Ik wrijf rustig over zijn rug. Ik trek hem in een knuffel, terwijl ik over zijn rug blijf wrijven. Af en toe glijd een traan in mijn nek. Na een tijdje als hij weer wat is gekalmeerd laat ik hem los. Gaat het weer? Vraag ik hem. Voorzichtig knikt hij. Mijn maag leek in een keer van streek, dus ik rende naar de plee, maar er kwam niks. Ik help overeind. Ik ondersteun hem, en samen lopen we naar de kamer. Ik help hem rustig terug in het bed. Ik loop naar de keuken, en haal een emmer uit het keukenkastje. Ook pak ik een handdoek. Ik leg eerst de handdoek op de grond, en zet de emmer erop. Voor als je moet zeg ik tegen hem. Half bij de tijd kijkt hij me aan. Die kan ieder moment in slaap vallen. Wil je een paracetamol? Nee dankje zegt hij. En hij zakt al weg. Dus daar zit ik dan op de bank in de woonkamer. Langs mij een zieke jongen die flink koorts heeft, en een grote bult heeft op zijn hoofd. En daar ginder in de slaapkamer ook een zieke jongen met zwaar gekneusde ribben, problemen met zijn ademhaling, en weet ik wat hij nog meer heeft. Ik ga maar een wattpad verhaal lezen. Het is denk een half uurtje later. Ik sta maar eens op om wat eten te pakken. Het is nu ongeveer half 1. Ik loop eerst naar de slaapkamer waar Daan ligt. Ik klop op de deur. Binnen hoor ik Daan zeggen. Ik loop naar binnen. Wil je wat te eten? Vraag ik hem. Nee dankje zegt hij. Oké, en ik loop de kamer weer uit. Nils zal ook wel niks hoeven. Trouwens hoe zal het met hem zijn. Ik loop door de gang naar de keuken. Vanuit de keuken kan ik hem al zien liggen. Ik loop naar de bank. Hij ligt allemaal te voelen met zijn handen. Hij heeft het deken vast als iemand die hij knuffelt. Dan laat hij het weer los. Hij murmelt een beetje. Weer probeert hij iets vast te houden, maar er is niks. Hij pakt alleen lucht. Ik lach zachtjes. Hij is echt schattig zo. Oké aarde aan Laura. Ik heb een idee. Ik loop weer naar de kamer van Eva. Voorzichtig open ik de deur. Daan lag half te slapen, maar kijkt nu weer op. Ben ik weer zeg ik. En? vraagt hij. Nou ik kom een knuffel halen voor Nils. Hij ligt allemaal te slaan met zijn armen enzo. En dan pakt hij de dekens weer vast, en dan laat hij ze weer los. Daan lacht. Ja Nils ligt vaak helemaal onderin in zijn bed. En dan heeft hij altijd een heel stuk van zijn dekens vast. Maar wat kom je dan hier doen? Vraagt hij. Nou ik dacht ik geef hem een knuffelbeest van Eva. Niet dat ze daar mee slaapt ze vind het gewoon gezellig. Daan knikt. Ik buk voorover over Daan, en grijp een apen knuffel van de bedrand af. Dan ben ik weer weg zeg ik tegen Daan. Vaarwel roept hij heel emotioneel zoals ze in een film ook doen als ze afscheid van elkaar nemen. Ik moet lachen. Nu hij beter word leer je de echte Daan steeds beter kennen. Dan de Daan die ziek in een bed ligt. Ik loop weer naar de bank. Ik stop de knuffel tussen de armen van Nils. Even draait hij, maar dan houd hij het dier stevig vast.{Op de foto hier langs zie je ongeveer hoe Nils het knuffeldier vasthoud. Hij ligt niet precies hetzelfde, maar het lijkt erop} Omg dit is zo sweet. Ik maak een foto, en stuur hem naar Eva. Meteen krijg ik antwoord.

$Whap bericht$

Ik: foto

Eva: Beter dan dat hij mij vast houd xx Rein.

Ik: Haha Rein dat zag er vooral lachwekkend uit.

Eva: Eva weer hier. We zijn onderweg naar de fietsen. Als we thuis zijn moeten Owen en Rein even hun superstoere (NOT) pyjama’s showen. Maar echt lief. Wat is er met Nils?

Ik: Haha die wil ik dan wel zien. Nils is ziek. Hij heeft koorts, en moest net bijna overgeven.

Eva: Ahw zielig. Hoe is het met Daan?

Ik: Volgens mij goed. Hij slaapt veel.

Eva: Oke maar ik heb nu dadelijk geen wifi meer, want we stonden even bij de V&D. We gaan nu naar de fietsen doeg.

Ik: Doei.