ŞARAP ATLISI

6.Bölüm

Görkem , odanın önünde volta atıp duruyordu. Bugün oldukça yoğun bir gündü. Hem Nazlı hem de kendisi için. Daha otopside gördüğünden sonra Eflah'ı sorgulayacak , oradan da olay yerini inceleyecekti. Bir sürü işi vardı ve daha Komiser Numan Beye adam gibi bir rapor bile verilmemişti. Eğer biraz daha bekletilirse Numan Bey ile çok kötü şeyler olabilirdi. Görkem'ın en çok korktuğu ikinci şey ise yeni bir cinayet daha olmasıydı. Bu işin bu kadar büyük olması onu korkutuyordu.

Tam bu sırada odanın kapıları aralandı. İçerden ilk Nazlı, arkasından da Canan Hanım çıktı. Canan Hanım biraz şaşkın bir görüntü içindeyken Nazlı nın beti benzi atmıştı. Görkem şaşkınlıkla Nazlı ya bakıyordu. İlk defa bir otopsi sonucu onu böyle görüyordu. Canan Hanım ve Nazlı ediniz toparlamaya çalıştı.

" Ne düşünüyorsunuz?" dedi Görkem.

Nazlı biraz kendine gelmeyi çalıştı. Yutkundu ve konuştu, "Evet...Dövmeye baktım ve bu cinayet hakkında bazı tahminlerim var. Ancak bugün birşeye daha bakmamız lazım, Canan Hanım."

" Neye?"

" Bundan önce aynı şekilde ölen diğer kurbanların sol göğsüne bakmalıyız."

" Demek istediğiniz-"

" Evet, evet onu demek istiyorum. Bu basit bir cinayet değil. Bunu gayet açık gördük ancak..."

Görkem ve Canan Hanım dayanamadan konuştular, "Ancak?!"

Nazlı başını yerden kaldırdı. "Gerçekten bir cinayet de olmayabilir."

" Nasıl yani?!" dedi Görkem korkuyla.

Derin bir nefes aldı Nazlı. " Bunu bu akşam yazacağım tahminde görürsünüz. İyi ve sağlam olursa rapor olarak kullanırız belki." dedi dalgın bir şekilde.

" Tamam o zaman ben diğer cesetleri getireyim." dedi Canan Hanim mırıldanarak.

Görkem birden atıldı, " HAYIR!!!"

İkiside şaşkınca ona bakarken Nazlı konuştu," Neden?"

"Çünkü...Çünkü daha olay yerini inceleyeceksin ve Eflah Bey'i sorguluyacaksin?"

Nazlı'nın beti benzi birden yerine geldi. Sinirle solumaya başladı.

"Ben o ukalayı  bir daha  sorgulamam."

"Neden?" dedi Görkem.

Nazlı birden sırıttı. " Haluk sorgulasın!"

" Öyle olsun.Tamam. Bizde olay yerine gideriz. Birşeyler buldular mı,bakarız. "

Nazlı gülümsemesini keserek mırıldandı, " Sanmıyorum..."

                   🔥  💣  🔥

Görkem acele ile Kemal'e bağırdı:
"Kemal! Abisi biz gidiyoruz , Haluk sorgulayacak , söyle ona! "

Kemal başını olumlu manada salladı ve merkezden içeri girdi. Alnında olan görünmez terleri silerken etrafa bakındı. Haluk Beyden Kemal, o kadar uyuz olmuyordu. Hatta biraz seviyordu bile. Adamın disiplinli çalışması hoşuna gidiyordu. Ne de olsa genç bir polisti ve saflığıyla herkese iyi gözle bakıyordu.

Salak işte...

Kapıdan içeri girdi. Masanın önünde oturan Haluk , kağıtları karıştırırken bir yandan sigarasını tüttürüyordu. Başını yavaşça kaldırdı ve Kemal e gülümseyerek baktı. Bu çocuğu sevmek işine geliyordu. Ne de olsa bu çocuğun dili ve gözleri bir kocakarı da olması gereken şeylerdendi.

Haluk sigarasını kulluğe koydu. "Anlat bakalım Kemal. Ne var ne yok?"

Kemal Yutkundu. Sonra konuşmaya başladı. " Efendim , Eflah Bey'i bugün siz sorgulayacaksiniz!"