Το πορτοκαλοκόριτσο (TYS_GR)

Κεφάλαιο έννατο

 Το επόμενο πρωί ξυπνάω με την Βάνα να κοιμάται πάνω στο στήθος μου. Ευτυχώς δεν είμαστε γυμνοί. Προσπαθώ να θυμηθώ τι έγινε. Α, ναι. Αφού πασαλειφτήκαμε με μερέντα καθίσαμε να δούμε εκείνη την άχρηστη αμερικάνικη ‘ταινία’ και ήπιαμε κάτι μπυρόνια που είχα ξεχασμένα σε ένα ξεχασμένο από το Θεό ντουλάπι.

 Προσπαθώ να ξεφύγω κάπως για να πάω τουαλέτα αλλά η Βάνα το αντιλαμβάνεται και ανοίγει τα νυσταγμένα της μάτια.

«Ει»

«Καλημέρα Βανούλα»

«Τι κάνεις από κάτω μου;»

«Μόλις ανακαλύψαμε το ντυμένο σεξ, μωρό.»

«Άντε ρε βλάκα.»

«Γιατί δεν πιστεύεις στα κρυφά μου χαρίσματα;» τη ρωτάω παιχνιδιάρικα. Που την βρίσκω την όρεξη πρωινιάτικα δεν ξέρω.

«Ότι πεις μέγα εραστή μου εσύ.» ανακάθεται και τρίβει τα μάτια της. «Καφέ έφτιαξες;»

«Μόλις ξύπνησα.» Ρίχνει μια ματιά στα άδεια μπουκάλια στο τραπεζάκι.

«Μάάάάάάλιστα… Καλά πάω εγώ.» προθυμοποιείται και σηκώνεται. Ξέρει το διαμέρισμα μου σαν την παλάμη της. Πάει πρώτα στο μπάνιο και αφού βγαίνει ακολουθώ εγώ. Όταν τελειώνω και πάω στην κουζίνα την βρίσκω εντελώς φρέσκια, να έχει μαζέψει ψηλά τα μαλλιά της και να έχει έτοιμο καφέ σερβιρισμένο σε φλιτζανάκια.

«Θησαυρέ μου!» την καλοπιάνω.

«Άσε τις γλύκες» μου πετάει και κάθεται σε μια καρέκλα. «Πάλι καλά που δεν είχες κονιάκ ή βότκα κρυμμένα χθες» σχολιάζει.

«Μμ» της απαντάω.

«Τίποτα για πρωινό έχει;»

«Πορτοκάλια!» λέω όταν ξαφνικά θυμάμαι τη σακούλα που είχα φέρει προχθές.

 Ξινίζει τα μούτρα της. «Τίποτα πιο ενδιαφέρον;»

«Αφού χθες γουρούνιασες και έφαγες όλη τη μερέντα μου. Ποιος σου φταίει;» τη πειράζω

«Μμ σε ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!» μου λέει και με κλοτσάει-όχι ωστόσο πολύ δυνατά- κάτω από το τραπέζι.

 Η Βάνα έχει κάποια παραπανίσια κιλάκια- όχι υπερβολικά πολλά-αλλά η αλήθεια είναι ότι της πάνε. Δεν μπορώ να φανταστώ την Βάνα αδύνατη επειδή είναι τόσο ταιριαστή στο συγκεκριμένο σωματότυπο που ειλικρινά θα ήταν κρίμα να βασανίσει τον εαυτό της σε χαζές δίαιτες. Ούτε και τους άλλους ‘νεαρούς’ της τους πειράζει. Μάλιστα είναι και ένας από τους λόγους που έχει τόση πέραση παντού η Βάνα.