The Lucky Coin | Styles

22 / Eksik Mesaj

Olivia

Biriyle öpüşmek onunla soyut bir anlaşma imzalamak gibiydi. Aranızdaki şeyi bir bakımdan resmileştiren şeydi. Ortada olan neyse onu mühürlemek demekti. Yani kısacası şimdi ben onun kız arkadaşıydım, o da benim erkeğimdi. Öyle miydi?

Izgarada pişirdiği etlerle karnımızı doyururken devamlı göz göze geliyorduk ve bana derin derin bakıyordu. Et yerken bana öyle bakmasını istemiyordum ama birkaç defadan sonra ağzımdaki lokmayı aceleyle yutmaktansa çiğnemeyi sürdürdüm, hatta ısırık almaya da devam ettim. Beni beslenirken izlemek istiyorsa keyfi bilirdi, mide onun midesiydi.

Sonraki günde doğa yürüyüşleri, annemin bildiğimiz hastane maceralarını bilmem kaçıncı kez anlatması ve Sebastian'ın verdiği abartılı tepkiler ve akşama doğru yaptığımız bir piknikle geçti. Hayatımda yaşadığım, geçmeyi bilmeyen en en en uzun gündü.  

Sonrasında,hepimiz yediklerimiz yüzünden bir ağırlık hissedip birer kahve içtikten sonra yani, çıtır çıtır yanan şöminenin karşısında scrabble oynadık. Fazlasıyla dalgın olduğumdan Kathy devamlı oluşturduğum kelimelerin gerçek kelimeler olmadığını iddia edip bu iddiasını sözlüğe bakması dakikalar sürse de kanıtlıyordu. Bir süre sonra bu can sıkıcı olmaya başlamıştı ama ne yaparsam yapayım dikkatimi oyuna veremiyordum. İçimdeki huzursuzluk beni boğuyordu ve bu hazımsızlık hissinin yediğim bifteklerden olmadığını adım gibi biliyordum. Yediklerim beni kolay kolay rahatsız etmezdi, sağlam bir midem ve hiç kesilmeyen bir iştahım vardı.

Oyunu Kathy kazandı ve Sebastian ona bir hediye sözü verdi. Saat gece yarısına varmadan kızlar hepimizin uyuyacağı odaya çıktılar, annem de aşağı da kitap okumak için bir koltuğa yayıldı.

Yediğimiz abur cuburların çöplerini ve meyve artıklarını mutfağa taşırken Sebastian bana yardım etti. Tabaklardan elma kalıntılarını çöpe boşaltıp onları makineye dizerken beni sessizce izledi.

"Seni çok özlemişim." dedi kısık sesle. Annemin duymasından mı çekiniyordu yoksa böyle konuşmasının daha seksi olduğunun farkında mıydı kestiremiyordum. Kaşımı kaldırıp ona baktım,ilk defa doğrudan ve isteyerek.

"Özledin mi?"

"Pek sık görüşemiyoruz." 

Şaka yapıyor olmalıydı.

Bana doğu hareketlendiğinde yine bakışlarımı kaçırmak zorunda kaldım ve zaten yıkadığım ellerimi bir kez daha tazyikli suyun altına soktum. Suyu kapatıp arkamı döndüğümde burnumun dibindeydi. Zaten elma ağacının altındaki o öpüşmeden sonra bana daha yakındı, dokunmalar çoğalmıştı, sahiplenici bakışlar ve konuşmalar da bir o kadar.

Kenara kaçmaya çalışsam da beni durdurmayı başardı ve yüzüme doğru eğildi. Esnedim. Kasıtlı yaptığım, yapmacık bir esneme değildi. Belki.

"Yorulmuş olmalısın," dedi bir adım geri çıkarak. "Temiz havadan."

Başımı sallarken elimle ağzımı kapatıp şu esneme sesini çıkardım.Abarttığımı anlamasın diye de gözlerimi süzüp omuzlarımı düşürdüm. Kolumdan tutup beni kendisine çektiğinde oyunculuğum işe yaramadı diye lanet etsem de Sebastian dudaklarıma saldırmak yerine bana sarıldı. Bedeni benimkini bir kabuk gibi sarmıştı,fazla kalıplıydı. "Pekala, gidip yat. İyi geceler." Yanağıma hızlıca bir öpücük kondurdu ve beni bıraktı. Karşılık olarak onu öpmek yerine elini tutup sevecen bir şekilde sıkmayı tercih ettim, işe yaradı.

Annem kıvrıldığı yerde uyuyakalmıştı. Üzerindeki battaniyeyi düzeltip alnını öptüm ve hemen, bir daha Sebastian'a görünmeden merdivenlerden yukarı çıktım. Yukarıda iki tane oda ve bir de banyo vardı. Büyük misafir odasından içeriye sessizce süzüldüm.Kızlar iki kişilik yatakta çoktan uyumuşlardı. Çıkarıp yere attıkları kıyafetleri düzeltip yataklarının başına astım.Üzerimi değiştirirken gözlerim oldukça rahat görünen yataktaydı. Yeni yıkanmış nevresimlerin kokusunu bile alabiliyordum fakat gerçek olamayacak kadar güzeldi. Bunu hayal ettiğimi bilsem de umurumda değildi. Geceliğimi giyip yatağa ilerlerken gözüm komodinin üzerinde duran telefonuma ilişti. Biri onu şarja takmayı akıl etmişti. Büyük ihtimalle kızlar sinyal var mı diye benimkini de kontrol etmek istemişlerdi.