TNITLGQ 2: Ruthless Queen (Complete)

Chapter 4 - The Allies

CHAPTER 4
"The Allies"

*****
Rui Hirose's Vacation House
Paris, France
June 02, 2021; 4:23 PM

I pulled my gun and started firing at the three. Mabilis nilang iniwasan yun at kumuha ng daggers sa bulsa nila. Mabilis nilang binato yun sa akin. Nagtumbling ako para iwasan yun at lumapit sa kanila. Paglapit ko at binigyan ko sila ng tig iisang roundhouse kick. Di sila natinag at nagsimula akong atakihin ng mga sipa at suntok. Naiwasan ko ang iba pero di ko nakita ang pagsipa ng isa sa likod ko. Natumba ako at akmang tatayo pero dinaganan nila ang likod ko. Nasa malayo na rin ang gun ko kaya di ko ito mapaputok sa kanila.

"No way out, Queen."

I cussed silently. Nilibot ko ang tingin ko. May nakita aking dagger na malapit sa kamay ko. Agad ko iyong kinuha. Sinugatan ko ang mga paa nilang nakapatong sa akin. Agad nilang inalis ang paa nila. I stood up and saw blood. Napangisi naman ako.

"No way out, huh? Guess you're wrong." sabi ko as I picked my gun. I was about to pull the trigger when...

"Tama na, Sakura! Uy!" sigaw ni Rui. I rolled my eyes at him. Nakatutok pa rin sa kanila.

"Y-you're taking this seriously, Sakura!" sabi naman ni Keith na parang natatakot na.

"Tama na, uy." sabi naman ni Cloud.

I rolled my eyes, "Kayo nagsabi na gusto nyo akong i-Hellcome every time na magkikita tayo pero kayo pa yung natalo." binaba ko ang gun ko at kinuha ang maleta ko. Yeah, that was their Hellcome. Mga siraulo. Muntikan na yatang mabali ung spine ko.

"Buhatin mo nga 'to." sabi ko kay Keith at hinagis ang maleta sa kanya. Nasalo naman nya yun at nagsimula nang maglakad. Lumapit naman si Rui sa akin at inakbayan ako.

"Namiss kita, Sakura-senpai!"

"Gago, anong senpai ka dyan?! Wanna die?" sabi ko at naglabas ng knife.

Mabilis naman nyang tinanggal ang pagkaakbay nya sa akin at umiling bago nagmamadaling pumasok sa loob. Natawa nalang ako kasi madadapa pa sya.

"Hey," I heard Cloud said. Lumapit sya sa akin at sabay na kaming naglakad.

I smiled, "Hey. How are you? It's been 3 years since we've seen each other."

He smiled, "I'm fine, I guess. Sumasakit lang ulo ko dun sa dalawa."

"Sumasakit? Posible ba yun?" I laughed.

"Sira. Syempre! Special robot kaya ako!" sabi nya at tumawa.

Yeah, he has emotions now. Inayos sya ulit ni Mom na parang isang totoong tao. Parang normal na sya. He can eat, sleep, feel or whatever we do. Parang di na sya robot. But he still can't stand water. Bawal sya dun---syempre robot.

"Special child, kamo." I murmured.

"Sa-ku-ra." I looked at him. I saw smoke coming out from his nose and ears.

Kuso.

I ran inside and saw the two fighting over a piece of candy---like seriously? Help here?---and they failed to notice me. Kaya tumalon ako sa likod ng dalawa.

"Oh? Anong nangyari, Sakura-chan?" tanong ni Rui.

"Si Cloud kasi."

Napatingin sila sa bagong dating na si Cloud. Umuusok pa rin ang ilong at tenga nya. Shemaaaaay.

"Lagot ka sa akin, Miku." sabi nya at tumakbo papunta sa akin. Bago pa man ako makatakbo, nakuha na nya ako. He locked his arms around my neck.

"H-hala, joke lang. Hehe." sabi ko na parang bata. I know I should be mature, but my friends melted my frozen heart 5 years ago---year 2016--- and they taught me how to show my emotions.