Chapter 26: Leaving the Group

6 0 0
                                    

Ace

Tama na nga ba. Si Larry siya. Kaya nga galit na galit talaga siya sakin. Fvck that shiet.

"Wala kang silbe! Ace! Pina---" Pinatigil ko siya ng pagmumura niya sakin. "Im leaving the group." Tsaka pumunta ako sa bus para kunin ang lahat ng gamit ko. Pumara ako ng taxi at tsaka umalis na parang wala lang nagyari.

"Boss, saan ka?" Sabi ng driver sa taxi. "Doon lang sa may kanto." The driver nodded at pinatuloy niyang magdrive.

Wew. Wala palang silbe na sumali ako sa grupong iyon. Ang baliw na baliw! Walang kwenta! Shiet! Bolshiet!

Fvvvvvck! I hate to admit it but, I hate Ellise. She's the most uuurgh girl I ever had! nakakapikon!!

Wala lang problema si Marko. Dapat nga kokonvinsyihin ko siya papaalisin ng grupo. I don't mind Ellise because I don't like her. Well a little.

"Sir, andito na po tayo." Bumaba ako kasaby ang mga mabibigat kong gamit.

Naghihintay ako ng masasakay na bus. Habang naghihintay, tinext ko si Marko na paalisin siya ng grupo.

"Tol, im sorry. Wala kasi akong pera para panggastos sa tatay ko. Sorry."

Tinext ko siya ulit, sabi ko na ako na ang bahala sa kanuyang tatay.

"How about my money?" Tinext ko ulit siya na ako na bahala.

Hindi na siya nakapagtext. Timing naman na andito yung bus. Sumakay ako dun na parang common person lang ako sa paningin ng mga tao.

Kaya napayuko ako pumunta sa bakanteng seat. Pakshiet naman tung buhay ko!

Meron akong narinig na napalunok. Tiningnan ko ang katabi kong nakaupo. Napalunok na rin ako.

"H-hi." Pauutal kong sabi. Nervous. I can't believe na nakatabi ko na siya. Si Rianne.

".....low...." Tsaka tumingin siya sa window. parang nervous din siya. hindi ko inaasahan tuh ha. pinaglalaruan ba tayo g tadhana? or sinasadya niya??

"Ok ka lang?" Sabi ko casually. Parang wala lang nangyari.

Tumingin siya sakin secretly. Napatawa na lang ng palihim.

"Ano bang nakakatawa?" Sa wakas, nakakapagsalita na rin siya. Namimiss ko na ang boses niya. Cute na boses.

"Wala po." Sabi ko. Napatingin ulit ako sa daan. Pasekreto pa ako ng tingin sa kaniya. Hiehiehie.

"Alam mo, parang wala pa rin pagbabago ang puso mo. Palagi pa rin nagmahal." Ang hina ng boses. Para ba yung nawawalan ka ng voice tsaka kakarecover pa lang.

Tiningnan ko lang siya. "Pagkatapos mo tayo nag ........... meron ka ng iba." Pina hina pa niya ang kaniyang boses. Hindi ko tuloy narinig ang part ng 'tayo ng -->....<-- meron ka ng' Yeah.

Teka parang na gets ko. "Hoi. hindi naman sa ganun. Pagkatapos natin nag ano, hindi kaya ako nakahanap ng iba na parang ganun na ganun na lang. Akala mo madali lang makalimutan yun? Hindi kaya!!" Nagsitayo ang mga tao at humarap sila sa amin. Akala nila na nag-aaway kami.

What the hack. Maya--maya pa ay narating ko na ang bahay ko. "Bye, Rianne Lustre." Tsaka kinuha ang mga gamit ko.

Parang wala lang talaga nangyari. Galit lang talaga ang emosyon ko. I hate myself. Gusto ko nang mamatay. I hate to say this, I don't want my body or my mind. even my heart.

I want a new me. Like theres no people can remember me, neither do I.

Gusto ko ng kalimutan ang lahat ng nangyari sa buhay ko ngayon. Wala na akong magulang, ako nalang nag-iisa sa bahay. Alone... graaaargh! ! ! !

"I HATE ME!!!" Ayyan.... inalabas ko na ang lahat ng aking galit. Kahit pa marinig ang aking mga masasakit na salita ng mga neighbor ko.

Ang tanga ko. Nagpakatangga ako sa pagmamahal. Wala na akong magagawa pa. Pumunta lang sa kama and do nothing. Kahit pa magugutom ako dito. I won't move even a single muscle. I want to die....

I want to die in piece. Please, god. kukunin mo na ako...

huuuuuh.... makapahinga na ako at maghihintay kung kukunin na ako ni God....

The Bully's Love (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon