Görmezden gelemiyordu bazı şeyleri ve konu aşksa, hiç gelemiyordu. Zamana bırakmayı, onun için kurduğu düşleri, unutamadığı gülüşleri kalbinden gitmiyordu.Boş bir sayfayı karalamaya benziyordu hayat, ne kadar çok çizgi o kadar çok yara izi demekti. Şuan en derin yarası açılırken bakamıyordu, çocuk gibi kıskandığı hatlarına bir başkası dokunuyordu. Felaket derecede acıyordu kalbi, yutkunamıyor bazen tutmaz oluyordu dizleri. Sahiplendiği,benimsediği çocuk bir başkasının ellerinde hayat buluyormuş gibi ve o yine hissiz. Arkasını dönüp girdiği kapıdan çıktı genç adam. Mutlu başladığı sabahını, alt üst olmuş vaziyette uğurluyordu ve geriye sadece yanı başında biten yalnızlık hissi.Artık ne yapacağı hakkında hiç bir fikri olmasada vazgeçmiyordu bu aşktan çünkü onu deli gibi seviyordu. Kendinden bile çok.Adımları durgunlaşırken, dolan gözlerini elinin tersiyle sildi. Ağlamıycaktı, şimdi değil.Dış kapıya geldiğinde zoraki adımlarını hızlandırmaya çalıştı. Omzuna inen bir darbe sonucu dengesini zorda olsa toparlayıp başını kaldırdı.
"Dikkat etsene lan sarı? "
Bu çocuk en berbat olduğu durumda ortaya çımasaydı keşke zamanlaması çok kötü.Göz devirip duymamazlıktan geldi yarmayı.
" Sana diyorum lan sağır mısın? Özür dile. "
" Melih hiç sırası değil benimle uğraşmayı kes. "
" Ne oldu uskumru canını mı sıktım. Gözlerin dolmuş yoksa ağlıycakmısın. "
Bok suratlıyı arkada bırakırken, hızlanmaya başlamıştı. Onu durduran tek şey arkasından gelen çocuğun seslenişi olmuştu.
" Bir saniye bakar mısınız? "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Olduğu yerde durmuş çocuğun yaklaşması için zaman tanımıştı ona. Tanımıyordu ama yinede bekledi.
" Bu yaptığım hiç hoşuna gitmiycek dostum, lütfen beni affet. "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
