Chapter 3

25 9 0
                                    

Nagsimula ng bumaril si Juvia. Mabilis akong humakbang sa kanan at tumakbo papunta sa kanya. Gamit ang hangin, pinakiramdaman ko kung saan tatama ang bala. Ginamit ko ang espada ko para sanggain ang mga ito.

Gamit ang kaliwang kamay, hinawakan ko ang kamay nyang may hawak na baril para iiwas sa'kin. Inangat ko ang kanang paa ko at sinubukang sipain ang tagiliran nya.

Mabilis nyang hinawakan ang binti ko at sinipa ang kaliwang tagiliran ko. Napalayo ako ng ilang hakbang mula sa kanya.

I didn't mind the pain. No. Hindi sa harap niya. I smirked. " 'yon lang ang kaya mo? Weak."

She glared at me. Uh-oh. "Hindi mo magugustuhan kapag ginamit ko na ang buong lakas ko. Be careful on what you wish for, worthless girl."

"Oh? Para namang gusto kong magustuhan ang lakas mo, crazy girl."

"Can't you just shut up and focus on the fight?" She frowned while glaring. Wews.

"Well, news flash! Hindi mo pwedeng sabihan na manahimik ang isang taong may bibig." I rolled my eyes.

She groaned in frustration. That was fast. I laughed and ran again towards her. I swing my blade towards her chest, making sure that it will leave a cut on her shirt. Don't wanna hurt her using my blade though. And then, kicked her stomach.

She stumbled backwards. Sinubukan kong sipain palayo ang baril niya pero nahuli nya ang paa ko at hinila pababa. Ngayon, pareho na kaming nakaupo sa lupa. She tried to kick my face. Humiga ako at nagpagulong palayo sa kanya. Nabitawan ko ang espada ko. I tried to get it, pero nagsimula na naman syang bumaril.

Iniangat ko ang isa kong kamay sa harap ko. I concentrated and let the strong air out of my hands. Strong enough to make a shield. Huminto ang mga bala ilang inches ang layo sa'kin. She's going to kill me! I glared at her; she glared back. Bitch. I sent the bullets back to her. Nanlaki ang mata n'ya at tumakbo pa-kanan para umiwas. Too late, nadaplisan siya sa braso.

Tinignan niya ako ng sobrang sama. Her lips were pressed on a thin line. O-kay? I made her furious.

"You'll regret this." She said. Tumayo ang mga buhok ko sa braso at likod. I looked around and noticed that everyone were silent. Ibinalik ko ang tingin ko kay Juvia.

She put her gun back on her waist. I frowned when rain drops started to pour. Tumingala ako at napansin na mas lalong dumilim. And there, I saw a lightning. My eyes went wide and my instinct says... Run. So, I did.

"AERA, WATCH OUT!" I heard someone screamed. Tumingin ako sa likod at nakitang may paparating na tatlong kidlat sa direksyon ko. Huminto ako, there's no way I can escape that. Inangat ko ang dalawa kong kamay, I concentrated more, inipon ko lahat ng lakas ko sa dalawang kamay ko. Tinitigan ko ang paparating na kidlat, its near. I closed my eyes and created a whirlwind. I sent it towards the lightning. Kinain nito ang mga paparating na kidlat. Tinignan ko si Juvia, nakapikit sya at bahagyang naka-kunot ang noo. Seems like she's trying to control her lightning.

Nanginig ang kamay at tuhod ko. I can't take this any longer. Naramdaman kong may gustong kumawala sa loob ng ginawa kong whirlwind. Huminga ako ng malalim at pinalakas pa ito. I can't take this any longer. Tinignan ko ulit si Juvia, her fist were tightly closed.

Tinignan ko ang ginawa kong whirlwind. Kinontrol ko ito at sinubukan na dalhin papunta kay Juvia. I saw her open her eyes. Nanlaki ito nang makita ang paparating sa kanya. She tried to run pero agad syang kinain nito. I heard her screamed.

Napaluhod ako kasabay ng pagkawala ng ginawa kong ipo-ipo. Bumagsak si Juvia sa lupa. She's not moving. I'm sure she's not dead, but if ever, sa kulungan ang bagsak ko.

Nakita kong biglang lumitaw ang announcer sa tabi niya. So, she can teleport. Tinignan nya lang saglit si Juvia at humarap agad sa audience. She beamed.

"Juvia Haver was already unconscious and can no longer fight, of course." She laughed. The audience cheered.. I smiled. "That means, Aera Corrigan won and she's still the Second ranker!"

Someone whistled. "That's my babe!" I laughed. I'm pretty sure it's Ria. I tried to stand up, but failed. Freakin' healers. Saan na kayo?!

I decided to lay on the ground instead. And then, I saw darkness.

~~~••~~~

'Run, Aera!' Someone screamed. Tumingin ako sa paligid ko. I saw nothing but darkness.

'Aera?' Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses.

'Aera, come here.' Sinundan ko ang boses. 'Good girl.' He said. I still can't see anything. Where am I?

I opened my mouth to ask, but no voice came out. What's happening?

'No! Don't come near him, Aera!' Another voice said. His voice seems familiar.

And there, nakita ko ang isang lalaki na nakatalikod sa'kin. 'Who...who are you?' I asked. What am I doing here?

Dahan dahan siyang humarap sa'kin. And when I looked to his face.. I saw death.

I screamed.

~~**~~
A/N: Nahirapan akong isulat ang chapter na 'to. Wews. XD

Ending MadnessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon