Locked by you 3

12.

Sam

Deze keer gaat hij te ver. Ik haal mijn pijl en boog tevoorschijn en richt hem op Milan. 'Waag het om naast mij te komen liggen!' Dreig ik. Hij begint kwaadaardig te lachen en haalt zijn pistool uit zijn broekzak. 'Denk maar niet dat jij dat kan bepalen, Sam!' Ik slik en hij grijnst. 'Leg dat wapen neer.' Beveelt hij. Ik weet niet wat er me bezielt, maar ik gehoorzaam hem. 'Mooi zo... Je kan dus wel luisteren.' Hij komt naast me liggen. Maar als het zo zit, dan slaap ik liever op de grond, dus dat doe ik ook. Ik wikkel me in een warm dekentje en ga op de grond liggen. Het kan me niets meer schelen. Ik val gelukkig meteen in slaap.

Jocke

De volgende ochtend gaat mijn wekker af. Hoe laat is het? Waarom moet ik opstaan? Juist, het is school! Verdorie! Slaapdronken stap ik uit bed. Pieter ligt niet meer op de matras, die is waarschijnlijk al wakker.

Ik wrijf vermoeid door mijn ogen en betreed de keuken. Pieter zit samen met Luca aan de keukentafel. Pieter leest de krant en Luca scrolt door zijn mobiel. 'Goedemorgen.' Grijnst Luca die me als eerste opmerkt. Ik kijk hem alleen maar nijdig aan terwijl ik koffie zet. 'Waar is mama?' Vraag ik bot. 'Ze slaapt nog, denk ik.' Antwoord Pieter. 'Ik zal eens gaan kijken...' Luca zet zich recht en gaat naar de slaapkamer van mama. Ik volg zijn bewegingen totdat hij uit het zicht is verdwenen.

Evelien

Ik blijf door rennen. Ik weet niet waarheen ik ga, maar verhoog mijn tempo. Ik wordt achternagezeten. Door wie weet ik niet. Vage beelden, vage stemmen... Wazige kleuren. Alles lijkt donker. Mijn ademhaling houd het nauwelijks uit. Ik kijk achterom, maar dat had ik beter niet gedaan. Ik wordt tegen de grond aangeduwd. Een lichaam gaat op me liggen en probeert me in bedwang te houden. Wie is het?! Ik kan niets zien, alleen zijn ogen. Zijn groene ogen...

Ik schrik wakker. Mijn blonde, bezwete haren gaan voor mijn ogen hangen. Ik probeer naar adem te happen, maar het gaat moeilijk. Wanneer ik naast me kijk, zie ik een jongen over me hangen. 'Goedemorgen.' Ik schrik zo hard van de plotselinge aanwezigheid van die persoon die ik niet ken, dat in hem sla. 'Aw!' Roept hij uit. Misschien sloeg ik iets te hard? Er druipen enkele bloeddruppels uit zijn neus, die hij wegveegt met zijn arm. 'Sorry!' Roep ik snel en spring uit bed. Ik help hem overeind. 'Ik wou je geen pijn doen!' Hij forceert een glimlach. 'Het gaat. Mijn neus is gelukkig niet gebroken.' 'Het spijt me! Ik schrok, ik verwachte niemand in mijn kamer.' 'Dat begrijp ik. Ik wou kijken of je nog sliep. Je lag onrustig te bewegen en schrok vervolgens wakker... Had je een nachtmerrie?' 'Ja.' Geïnteresseerd kijkt hij me aan. 'Waarover droomde je?' 'Ik zag slechts vage beelden, ik weet het zelf niet goed, maar... Wie ben jij eigenlijk? Wat doe je hier?' 'Ik ben Luca. We vormen samen een stel. Ik was niet thuis toen het ongeluk gebeurde, ik zat op het werk. Pas vandaag kon ik naar huis komen. Hoe gaat het met je?' 'Ik ben alles vergeten... Ik kan je niet meer herinneren, Jocke is de enige die ik nog ken...' Luca legt een hand op mijn schouder. 'Het komt wel goed... We hielden zoveel van elkaar! Je zal het je wel weer herinneren...' 'Wat als ik dat niet doe?' 'Dan maken we er het beste van...' Hij gooit zijn arm om me heen en stapt met mij richting de keuken. 'Ken je die Jonas? Hij was blijkbaar mijn vriend en de vader van Jocke.' 'Hij was inderdaad je vriend, totdat hij stierf. Je ontmoette mij en werd op slag verliefd.' 'Echt?' Hij grinnikt. 'Lieverd... Waarom zou ik liegen tegen zo'n mooie vrouw als jij?' Al lachend streelt de goedgebouwde jongen door mijn haren.

'Goedemorgen, Evelien!' Zegt Pieter enthousiast wanneer hij me ziet. 'Goedemorgen!' Ik ga naar Jocke toe en geef hem een kus. 'Hé knapperd! Lekker geslapen?' Speels wrijf ik door zijn haren, maar afwerend duwt hij mijn hand weg. 'Is er iets?' Vraag ik verward. 'Nee, alles gaat prima. Het is gewoon maandag... Maandagochtend... Ik haat maandagen... Ik haat het eerste lesuur chemie!' 'Het komt wel goed...' Sus ik. 'Ik heb een grote toets vandaag, die voor veel punten meetelt en ik heb nog niet de kans gekregen om te studeren! Dus... Verwacht maar een buis op mijn dagelijkswerk voor chemie.' Uit frustratie neemt hij gulzige slokken van zijn koffie. 'Ik wil niet dat je zo denkt Jocke... Ik wil niet dat je opgeeft. Zo ken ik je niet.'

'Mama, we hebben een toets over het moeilijkste hoofdstuk. Het is ook meteen het grootste. Dit kán me niet lukken. Het hoofdstuk staat vol theorie en telt wel twintig definities. Zonder te hebben gestudeerd is die toets onhaalbaar.' Hij trekt zijn jas aan en maakt vervolgens zijn rugzak. 'Misschien valt de toets nog mee? Je kan toch niet zomaar oordelen zonder dat je-' 'geef me geen valse hoop, mams... Dat kan ik niet gebruiken.' Hij gooit zijn rugzak over zijn schouders. 'Ik ga vertrekken, straks kom ik nog te laat.' 'Doe voorzichtig, hé schat.' Ik geef hem nog een kusje op zijn wang vooraleer hij vertrekt.

Jocke

Slecht gehumeurd stap ik op de fiets. Ik vraag me af of Sam vandaag meerijd, zoals altijd. Ik fiets naar haar huis en bel er aan. Het is Cyprien die de deur opent. 'Goedemorgen, Jocke!' Zegt hij iets te vrolijk naar mijn zin. 'Waar is Sam?' Grom ik. 'Ze is klaar. Kom Sam! Jocke is hier! Straks kom je nog te laat op school!' Meteen verschijnt het gezicht van Sam. Ze ziet er moe uit, net als ik. Met een loodzware boekentas slentert ze naar buiten. Ze haalt haar fiets die tegen de voorgevel staat van het slot en stapt naar me toe. Zonder iets te zeggen, rijden we naar school.

'Heb jij gestudeerd voor chemie?' Vraag ik al fietsend naast haar. 'Wat denk je? Wanneer zou ik dat gedaan moeten hebben?' Ik haal mijn schouders op. 'Misschien wou je vader dat je zou studeren tot 's avonds laat?' 'Mijn vader heeft niet tegen me gesproken, me zelfs niet aangekeken. Voor hem leek ik wel een spook.' 'Misschien mag hij dat niet van die criminelen? Misschien negeert hij je voor je eigen veiligheid?' 'Het is niet leuk als hij dat doet! Hij is mijn vader!' Ik weet niet wat te zeggen en er volgt een stilte. Een stilte die niet doorbroken wordt tot we aangekomen zijn bij onze school.

Evelien

Ik ga voor de spiegel staan in de badkamer. Mijn haren zitten helemaal in de knoop. Ik pak een borstel en begin  mijn haren ruw te borstelen. Luca komt zonder te kloppen binnen. Hij komt naast me staan. 'Zal ik helpen?' Vraagt hij grijnzend. 'Nee, het gaat wel.' Zeg ik wanneer ik eindelijk een lastige knoop uit mijn haren heb gekregen. 'Je hebt prachtig haar, weet je dat?' Slijmt hij. 'Irritant haar bedoel je?' Lach ik. 'Vlecht het in? Maak een staart?' Stelt hij voor. 'Dat ben ik ook van plan... Ik moet echt dringend naar de kapper. Het is echt veel te lang.' Treur ik. 'Ik vind het mooi.' 'Volgens mij vind je me met alles mooi.' 'Dat klopt...' Lacht hij. Terwijl ik mijn haren invlecht en hij zijn haar met gel bewerkt, denk ik terug aan mijn vreemde nachtmerrie, die leek op een flashback. 'Luca... Ik denk dat ik vannacht een flashback had.' Geïnteresseerd kijkt hij me aan. 'Wat was er dan?' 'Ik zag vage beelden. Alles was wazig en donker. Ik rende en rende alsof er iets achter me zat. Toen ik me omdraaide, werd ik tegen de grond geduwd. Wie het was weet ik niet, maar de persoon had groene ogen.' Mijn blik wend af naar een foto van Jocke die aan de spiegel is geplakt. 'Zulke ogen als Jocke, maar hij kan het niet geweest zijn, zijn postuur is anders...' Luca slaat een arm om me heen. 'Het stelde vast niet veel voor...' 'Maar, wat als het een herinnering was? Wat als ik me iets herinner?' 'Het is wel een vreemde herinnering, vind je niet?' Lacht hij ongemakkelijk. 'Misschien heb je wel gelijk...' Zucht ik. 'Hé, liefje... Geen paniek. Je krijgt je geheugen wel weer terug...' Sust hij en geeft me een kus op mijn wang. 'Nu snap ik waarom ik ooit verliefd op je ben geworden: je begrijpt me en hebt respect voor me.' 'Dat klopt, mij kan je helemaal vertrouwen...'

Heeey mensen! Vergeet niet te stemmen en te reageren!❤️ sorry voor de mogelijke schrijffouten, heb het hoofdstuk nog niet nagelezen want ik moet studeren... 😕 ik heb binnenkort examens... Wat vonden jullie trouwens van dit hoofdstuk? En van mijn tekening? Zie je trouwens hoe Jocke de moedervlek van Evelien heeft en het haar van Jonas?😉 ik moest iets doen om hem erop te laten lijken😂