Locked by you 3

27.

Jocke

Het is hard beginnen regenen en ik ben meteen kletsnat. Pieter opent de deur van zijn auto. 'Stap maar in kleine, we gaan vertrekken.' 'Waarheen?' 'Naar de Ardennen, daar leg ik je al mijn verwachtingen van je uit.' Ik draai me nog een laatste keer om en kijk nog eens naar het appartement waar ik heel mijn leven gewoond heb. Mijn moeder rent naar het balkon toe. 'Jocke, kom terug!' Schreeuwt ze overstuur. De regen doorweekt meteen haar blonde haren die tegen haar gezicht gaan plakken. Ik zeg niets terug, kijk haar aan terwijl er een traan over mijn wang rolt. 'Jocke, vergeet haar, kom hier!' Beveelt Pieter. Ik probeer mijn moeder te negeren, al doet het pijn, ik volg Pieter en wil net de auto instappen, maar weer roept ze mijn naam. 'Jocke! Als je met hen meegaat, dan laat je me alleen achter! Ik kan niet zonder jou Jocke!' Huilt ze. 'Jocke heeft zijn keuze gemaakt Evelien, het is tijd om hem te laten gaan!' Roept Pieter naar haar toe. 'Je blijft van hem af, klootzak! Je hebt Jonas van me kunnen afnemen, maar nooit krijg je mijn zoon!' 'Ik vrees dat dat al gebeurd is schat...' Grijnst Pieter gemeen terwijl hij een arm om me heen slaat. 'Ga slapen Evelien, het is al laat.' Lacht Luca terwijl hij naar haar zwaait. 'Dit laat ik niet gebeuren!' Ze rent weer naar binnen. 'Snel, we moeten nu vertrekken voor ze ons tegen zal houden.' Dringt Pieter aan. Ik stap bij hem in de auto en sluit de deur. Pieter gaat achter het stuur zitten en Luca neemt plaats naast hem. Hij start de wagen en net wanneer hij het gaspedaal induwt, zie ik mijn moeder naar buiten rennen. Ze probeert ons nog tegen te houden, maar het is te laat...

De regendruppels tikken tegen het raam aan en volgen hun weg naar beneden. 'Wat gaat er nu met Sam gebeuren?' Vraag ik stil. 'Ik zal een bericht sturen naar Cyprien. Ze gaan ook naar de Ardennen en daar kunnen we verder praten over mijn plannen.' 'Moet haar vader niet verwittigd worden over wat er gebeurd is?' Vraagt Luca. 'Dat mag Jocke hem zelf gaan vertellen als Sam het niet doet.' Grinnikt Pieter. 'Hij maakt me af.' Sis ik. 'Niet zo pessimistisch Jocke, misschien begrijpt hij het wel...' 'Ja hoor, hij zal zeker begrijpen dat ik met z'n dochter naar bed ben geweest terwijl hij het absoluut niet wou en dat ik haar ook nog eens misschien zwanger heb gemaakt, hij zal dat zeker begrijpen.' Zeg ik sarcastisch. 'Wat ga je doen als je Sam ziet?' Vraagt Pieter die in de spiegel boven zich kijkt om me zo te kunnen zien. 'Omhelzen... Ik weet niet wat ik anders moet doen.' Luca schud zijn hoofd. 'Nee Jocke, je moet haar niet omhelzen, je moet haar slaan. Zij bezorgd jou problemen, grote problemen. Als we er over enkele weken achterkomen dat ze echt zwanger is, dan is het haar fout dat jij vader wordt terwijl je dat nooit hebt gewild.' 'Haar slaan? Als ik dat doe dan slaat ze dubbel zo hard terug. Ze doet aan kickbocksen! Ze is er een kampioen in!' Ik staar weer uit het raam. 'Ik voel me vreemd. Sinds we een stel vormen is alles verandert. We waren bijna heel ons leven beste vrienden, niets of niemand kon ons uit elkaar houden. Nu blijkt onze grootste vijand de puberteit te zijn... Ik werd verliefd en zij werd op mij verliefd. Gisterenavond is er iets gebeurd waar ik nu spijt van heb... Ik voel me vreemd omdat ik me voor het eerst echt kwaad voel, ik ben op een korte tijd veel verandert. Ik wil echt iets verwoesten, iets kapotslaan of het super luid uitschreeuwen... De brave Jocke die zich in mij bevond heeft zich veel te vaak laten zien, de Jocke die niet geraakt kan worden en zeker niet wanneer mensen op z'n gevoelens proberen in te spelen, neemt me nu over.' Er verschijnt een grijns op het gezicht van Pieter. 'Mooi zo, ik zal je vertellen Jocke dat ik altijd al heb geweten dat je op je vader lijkt. Je bent net als hem een goed persoon, maar kan ook net als hem de criminele eigenschappen hebben. Je vader was een martelaar die niet martelde, maar deed alsof of het probeerde maar hij had er nooit het sterke karakter voor om mensen echt pijn te doen. Jouw moeder heeft een sterk en koppig karakter. Combineer die twee eigenschappen en je hebt de perfecte martelaar en dat is wat jij bent Jocke en ik hoop dat je daar snel achter zal komen... Je maakte alleszins de juiste keuze...' 'Als het de juiste keuze was, waarom voelt het dan verkeerd?' Er volgt een stilte die voor de rest van de rit niet meer onderbroken wordt.