Locked by you 3

32.

Evelien

Ik mag er niet aan denken dat die pedo haar aanraakt! 'Breng Evelien naar haar cel, voor ze onheil zaait.' Gromt Pieter naar Luca. Hij volgt gehoorzaam de bevelen op van Pieter en sleurt me mee naar mijn cel. Hij duwt me de cel in en sluit die daarna meteen. 'Bemoei je de volgende keer niet met dit soort zaken, binnenkort is het jouw beurt!' Lacht Luca kwaadaardig. Ik klim overeind, wil nog iets zeggen, maar besluit te zwijgen wat de beste optie is. 'Moet je jezelf nou zien... Waar is die heldin naartoe?' Spot Luca. Ik blijf hem kwaad aankijken. 'Ik heb altijd geweten dat we jou vroeg of laat zouden breken, elk paard is zadelmak te maken...' Hij keert z'n rug naar me toe en gaat weg. De andere meisjes kijken me niet-begrijpend aan. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt Thalia voorzichtig. 'Er was een klant voor Elf...' Zeg ik stil, denkend aan haar. 'Ze zal vast bang zijn...' Snik ik met tranen in mijn ogen. Het wordt stil. Het meisje dat in de cel naast me zit, is verbaasd over de stilte en de meelevende blikken van de anderen. 'Meiden, dit gebeurd met ons allemaal, elke dag... Wees niet zo ontroerd, we maken hetzelfde mee.' 'Elf is nog maar een kind, dat is iets anders!' Spreek ik tegen. 'Jij moet zwijgen, je weet niet hoe zo'n verkrachting aanvoelt dus bemoei je er niet mee!' Snauwt ze. 'Denk je dat echt? Denk je echt dat ik niet weet hoe het voelt om misbruikt te worden? We hebben het allemaal al meegemaakt, maar wij zijn ouder en zouden mentaal sterker moeten zijn dan een tienjarig kind dat leeft in haar eigen fantasiewereld! Elf mag je niet vergelijken met ons. Ze had voor vandaag nog nooit een paard van dichtbij gezien. Kan je het je voorstellen? Als ik een conversatie met haar zou beginnen en ik zou praten over: slangen, leeuwen, neushoorns,... Ze zou het niet begrijpen omdat ze die beesten nog nooit heeft gezien, laat staan dat ze er al van gehoord heeft!' Het meisje zet zich recht en gaat tegenover me staan, al zit er wel nog een tralies tussen. 'Elf maakt dit al heel haar leven mee, ze heeft nog nooit een leven geweten zonder. Ze weet zo weinig en dat is het beste voor haar. Ze kent geen vrijheid, alleen maar gevangenschap. In haar ogen is dit normaal.' 'Normaal?! Ze is bang! Ze weet dat dit niet normaal is!' 'Elf is de enige van ons allemaal die nadat er een klant is geweest, meteen kan glimlachen alsof er niet is gebeurd.' 'Dat geloof ik niet!' Sis ik, maar de andere meiden geef haar wel gelijk. 'Het is zoals je zelf net zei: Elf leeft in haar eigen fantasiewereld, ze heeft geen idee wat er buiten deze cel allemaal gebeurd. Ze bedenkt dan steeds de gestoordste dingen die er buiten zouden kunnen zijn zoals één of ander beest dat ze uitvond met tien oren en vijftig poten. Daar haalt ze haar geluk en haar lach vandaan: haar fantasie.' Ik stop de discussie, ik wil geen oorlog starten. 'Laten we slapen.' Stelt Verona voor. 'Goed plan.' Gaat Thalia akkoord. 'Ik blijf wakker totdat Elf terug is.' Zeg ik koppig. 'Wat jij wil...' Gromt het meisje in de cel naast me.

Wanneer ik dreig in slaap te vallen, gaat de deur open. Er komt iemand binnen. Het is Cyprien die Elf in zijn armen draagt. Hij opent de celdeur en legt haar naast me neer. Hij wil net weer weggaan, maar ik roep hem zodat hij stil blijft staan, zich omdraait en naar me luistert. 'Hoe is haar toestand?' Vraag ik bezorgd. 'Ze was zo vermoeid dat ze erna meteen in slaap is gevallen.' 'Heeft hij haar bezeerd?' Cyprien kijkt naar Elf. 'Ik denk dat hij alleen even in haar polsen heeft geknepen, maar echt bezeerd heeft hij haar niet.' Ik haal opgelucht adem. 'Het is echt erg wat jullie met haar doen, jullie hebben geen hart! Dit is puur machtsmisbruik! Dit is mishandeling! Kinderarbeid! Slavernij!' Hij drukt zijn hand tegen mijn mond aan. 'Ssttt! Ik weet dat je boos bent en dat wat we doen echt vreselijk is, maar je zult nog even moeten volhouden. Ik ben bezig met een plan te bedenken, maar nog niets heeft gewerkt.' 'Wacht, wat?! Je staat aan mijn kant? Nou, aan onze kant?' Hij zucht. 'Ja, nu wel.' 'Hoezo nu wel?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Wel toen je hier kwam met de politie aan je zijde werd ik ontzettend bang. Ik wil niet opgepakt worden! Ik besef nu pas dat ik hiervoor levenslang zou krijgen en dat wil ik niet! Pieter kan het niets schelen, maar mij wel! Hij sleurt me hierdoor en... Ik mis je. Na de dood van Jonas heb ik heel de tijd bij je gewoond. Wij waren de beste vrienden, ik heb me steeds als een tweede vader voor Jocke gevoeld! Ik wil je niet in de steek laten en heb besloten de andere partij te kiezen. Je kan op mijn steun rekenen, al zal ik het wel subtiel doen. Het opnemen voor de andere meisjes, dat kan ik niet want dan val ik door de mand. Maar ervoor zorgen dat je wat meer vrijheid krijgt of andere zaken toe krijgt gelaten, daar kan ik wel voor zorgen. Het probleem is dat ik geen waterdicht plan kan bedenken, het is zo frustrerend.' Ik leg een hand op zijn schouder. 'Ik help je er wel bij, maar kan ik je echt vertrouwen?' 'Ik zweer het, ik wil hier weg, maar ik wil jullie niet in de steek laten. Ik heb teveel dingen gezien zoals het misbruik van Elf, ik zou me schuldig voelen als ik daarover mijn mond hield.' Ik knik naar hem. 'Goed, dan komen we hier samen uit.'