My Oh So Hot Fake Boyfriend

Chapter 19

Humphrey Pov:

Its been a month ng nagtrabaho si Ricel sakin. Ginawa ko ang lahat. Mawala lang ang uncertain feelings ko sa kanya. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit sa tuwing nasa tabi ko lang siya. Kaya gago na kung gago. Nagagawa kong maging bastos sa kanya. Tulad ng kanina na iniwan ko nalang siya.

Nagpapalipas lang ako ng oras . Bago umuwi at nang gabi na ay umuwi na ako . Habang papunta ako sa aking unit ay hindi ko maintindihan ang tambol ng puso ko . Naiinis na talaga ako. Papasok na ako sa unit ko nang hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi tingnan ang unit nito.

Nakauwi na kaya siya? Maayos kaya siyang nakauwi ? Hindi ba siya naligaw? Nakakain na ba siya ng dinner niya? Humakbang ako  papunta sa kanyang unit . Magdodoorbell na sana ako ng na realize ko na . Mali ang gagawin ko.

Agad akong pumasok sa unit ko at nagbihis . I need a hot and hard drink ng makalimutan ko ang kahibangan ko. Agad akong kumuha ng iinomin ko. Damn never pa akong naging ganito sa tanang buhay ko.

Kaya kinabukasan ay ay late na akong nagising at ang sakit ng ulo ko. Hindi ako makatayo. Parang binibiyak ang ulo ko sa sobrang sakit. Kaya kahit kumakalam na ang tiyan ko ay hindi ko magawang tumayo.

Shit kasi inom ako ng inom. Hindi ako makapagisip ng mabuti. Kaya inabot ko ang cellphone ko at tinawagan si.

" Hello son what can i do for you?". Tanong nito.

" Ang sakit ng ulo ko . Hindi ako makatayo." Sabi ko. Kumakalam na ang tiyan ko. Masakit pa ang ulo ko.

" Bakit anong nangyari? Nasaan ka ngayon?". Nagalalang tanong nito.

" Just a few drinks and nandito ako sa condo ko." Sagot ko.

" Yan na ba ang sinasabi ko. Iinom-inom hindi naman kaya. Kaw bata ka . Pinapatay mo na ang katawan mo!". Galit na sabi nito sa akin.

" Mom masakit ang ulo ko. Wag mo na akong pagalitan". Sabi ko.

" Paanong hindi kita papagalitan eh napaka tigas ng ulo mo!". Galit na sabi nito.

" Enough mom. I need to eat. Pero hindi ako makatayo ang sakit -sakit ng ulo ko." Sabi ko at nilambing ang boses ko.

" Ganyan ka eh. Napapansin at kailangan mo ang mommy mo kung may kailangan ka lang". Tampong sabi nito. Ayan lumalabas na naman ang pagiging childish nito.

" Mom you know that i love you right".  Lambing na tanong ko dito.

" Hindi na ! You almost forget na may mommy kang miss na miss ka na. Hindi ka manlang bumibisita dito." Sabi nito.

" Mom im just busy you know im the CEO". Paliwanag ko.

" Pero pang mangbabae ka ay agad na may time." Tampong sabi nito.

" Mom hindi ganon. Sige i visit you this saturday". Na sabi ko nalang . Para matapos ang drama nito.

" Talaga? Baby boy?" Excited na sabi niya.

" Yes". Sagot ko.

" Okey im so excited to see you baby boy. Teka pala dalhin mo si Ricel. Ha magkatabi lang naman ang unit ninyo eh. Please baby boy". Masayang sabi nito.

" What?".

" Dalhin mo siya . Teka kahit wag nalang bibisita -bibisita naman talaga siya dito dahil eenvite ko siya". Sabi nito .

" Mom ? Ano bang ginagawa ninyo? " Inis na tanong ko.

" Okey i hang up. Pupunta na ako diyan. Wag ka nang magisip pa. Sasakit lalo ang ulo mo". Sabi nito at pinatay na ang tawag nito.