YENİ HAYAT! (BİTTİ)

1. BÖLÜM "OKUL YAKLAŞIYOR.."

*RESİM MERVE*
Selam ben Merve. 18 yaşındayım. Tek çocuğum. Annemin adı Melek. Babamın adı Alper. Soyadımız Giray. Geçenlerde yeni bir yere taşınmak zorunda kaldık. Nedeni ise babamın işi. Eski arkadaşlarımı, eski okulumu herşeyi sırf babamın işi için bırakmak zorunda kaldım. Berbat birşeydi. Her neyse taşınalı 1 ay oldu ve ben hala arkadaş edinemedim. En azından okulların açılmasına 2 gün kalmıştı bu arkadaş edinmek için bir fırsat. Okul için forma, çanta, kalemlik vb. almak için evimize yakın bir kırtasiye'ye gitmiştim. Herşeyi tamamladıktan sonra alışverişimi yaptım. Eve doğru yol aldım. Eve geldiğimde annemler evde yoktu. Her neyse belki işleri çıkmıştır diye aldırış etmedim. Akşama doğru telaşla geldiler. Belliydi bir şey olmuştu. Belli etmemeye çalışıyorlardı. Ama yine de belli oluyordu. Merakla sordum "Noldu!" Babam "(yutkunarak)Birşey yok kızım sen odana geç" dedi. "Bana yalan söylemeyin noldu!" Bu sefer annem "Alper artık saklayacak bir şey kalmadı, söyle gitsin" deyince merakım kat kat arttı. Babam "ama ama-" derken annem sözünü kesti "sen söylemeyeceksen ben söylerim!" dedi ve babam "Tamam tamam. Kızım biliyorsun biz buraya iş için taşınmıştık ya?" dedi. Ben de "Eveet malesef nolmuş yani?" dedim. O da "Aslında taşınırken sana söylemediğimiz şeyler oldu, biliyorsun bizim oralarda hastane falan yok." dedi. Ben de "Yoksa yoksa birine bir şey mi oldu!" dedim. Babam "Yok merak etme bişey olmadı ama nasıl söylesek sevinir misin üzülür müsün bilemedik. Annen...." deyince "Baba hadi hemen söyle işim var" dedim. Babam da "Annen HAMİLE! Biliyorsun oralarda hastane yok dediğimiz gibi oranın havası da iyi değildi bu yüzden bebek hem gelişemez hem de tedavi olamazdı." deyince bi şok oldum. "Ne! Bunu bana şimdi mi söylüyorsunuz!" deyip odama çıktım. Yatağıma yattım. Acaba bir kardeşim olsa nasıl olurdu. Artık taşınma nedenimiz 2'ye çıkmıştı. Ama doğru oranın havası sağlıklı değildi. Bir sürü fabrika vardı ve bacalarından çıkan pis dumanlar insanları da etkiliyordu. Ayrıca cidden orada doğru düzgün hastane yoktu. Bu konuda haklıydılar. Benden 18 yaş küçük kardeşim olacak. Vay Be! Böyle şeyler düşünürken uyuya kalmıştım. *Sabah Olur* Okulların açılmasına son 1 gün kalmıştı. Yarın neler neler olacaktı kim bilir belki de sıradan bir gün olacaktı. Doğrusu heyecanlıydım. Her şey dünden hazırdı. O yüzden bugün istediğim gibi  takılacaktım. Her neyse saat 8.20'idi. Yaz tatiline göre erken kalkmıştım nedense. Kahvaltı yapmak için mutfağa gittim. Annemler not bırakmıştı. Notta: "Kızım ben annen. Baban ile bebeğimizi kontrole hastaneye gidiyoruz. Kahvaltın masada." yazıyordu. Ben de masaya geçtim. Kahvaltımı yaptıktan sonra odama gidip üstümü değiştirdim. Bugün siyah tişört, beyaz kot ,beyaz spor ayakkabısı ve en sevdiğim ponçik çantamı taktıktan sonra saçıma fön çektim. Ondan sonra evden çıktım. Buraları keşfetmek istiyordum. Parka gittim öncelikle. Etraf çocuklarla doluydu. Bana burası neşe veriyordu. Sonra minik bir kafeye gittim. Cheese Cake yedim. Yanında da limonata içtim. Burdan sonra bir kaç yere daha gittim. Sonra eve döndüm. Annemler de evdeydi. Mutluydular. Demekki hastanede iyi şeyler olmuş. Her neyse yorulmuştum. Üstümü değiştirdim ve dişimi fırçaladım. Sonra yatağa yattım. Çok yorulmuştum. Yarın okul vardı.
*OKUL GÜNÜ* *SAAT 7:20*
Alarmım çaldığı gibi kalktım. Yeni bir maraton başlayacaktı. Kahvaltımı yaptım. Bu sefer üstüme toz pembe tişört ve siyah eteğimi giydim. Bunlar okul çantam ile çok uyumluydu😂. Saçımı maşa ile lüle yaptıktan sonra okula doğru yol aldım. Okula vardığımda zil daha çalmamıştı. Sınıfımı biliyordum en azından. Sınıfım 12/A idi. Oraya doğru yürürken karşıma ne çıksın! Çatık kaşlı sinirli bir müdür bana doğru geliyordu. Görmezden geldim. Ama bana seslendi ismimi biliyordu. "Merve Giray! Buraya gel" dedi. Başta tırstım ama sonra bunun bi işe yaramayacağını anlayınca korkmamaya çalıştım. Müdürün yanına gittim. Keşke gitmeseydim. Çünkü sinirli bir şekilde dedi ki...