YENİ HAYAT! (BİTTİ)

18. BÖLÜM "BEN SENİN ANNENİM."

"Kim bakmaya gidicek?" dedim.

"Bence birlikte gidelim." dedi.

"Tamam yanımıza tava da alalım. Sesler mutfaktan gelmiyor" dedim.

"Tamam. Fısıltıyla konuşalım" dedi.

"Bence de"

Mutfaktan korkar adımlarla tava aldık.

"Bu annemin en sevdiği tavaydı ama yapacak bir şey yok." dedi Melisa fısıltıyla. Azıcık da gülerek.

Sonra birlikte oturma odasına yol aldık. Oturma odasına girdiğimizde kimse yoktu. Demek ki sesler buradan gelmiyordu.

"Annemlerin yatak odasına gidelim." dedi Melisa.

"Tamam"

Yatak odasına yol alırken ses duyduk.

"Bir dakika! Bu ses bizim odadan mı geliyor!" dedim.

"Hızlı ol en sevdiğimiz eşyaları çalabilir!"

Koşarak oraya vardık. Ne görelim.

"Anne!" dedi Melisa.

"Efendim kızım?"

"Sen gitmemiş miydin?"

"Yeni gidecektim. Odaya bir bakiyim dedim"

"Az önce ses çıkaran sen miydin?"

"Yatak odasında mı?"

"Sanırım.."

"Evet bendim. Giyiniyordum."

"Anne ya korktuk biz de hırsız var sandık sen gittin diye biliyordum."

"Ah kızlar alemsiniz."

Sonra annesi gitti. Boşuna korkmuşuz.😂

Sonra Melisa ile test çözdük.Çok iyiydi dostum. Sonra büyük abdestimi kaçırdım. Melisa da osurdu.

Test çözdükten sonra proje ödevimizi yaptık. 2 saat falan sürdü.

Bir dakika yarın okul var😫😫

_____________________________________________

Okula geldik. Her şey normaldi. Melisa artık Mert'ten hoşlanmıyordu. Ben karışamam onun kararı.

Okul çıkışı hayatımın şokunu yaşadım.

Melisa'nın annesi Melisa ile beni oturma odasına çağırdı.

"Kızlar bakın.. Başta ben de inanmadım ama... Ben aynı zamanda Merve'nin de annesiyim.." Melisa ile KARDEŞ miydik biz?! Yıllardır kayıp annemi buldum. Bir de kardeşim varmış!

"Yıllardır aradığım kardeşim! Seni öldü sanıyordum😫 Şuan mutluluktan konuşamıyorum bile!💞💖💕" dedi ve sarıldı.

Nasıl tesadüf! Evden kaçtığım için Arkadaşımın evine gittim. Öz kardeşim ve annem çıktı! Kamera şakası gibi mübarek.

Melisa ile ben sakinleştikten sonra bi karar aldım. Babama gerçek annemi gösterecektim! AA acaba kardeşim ne kadar büyümüştür. Ay kardeşim dedim😔. Neyse.

ERTESI GÜN

Sabah uyandım. Okuldan önemli işlerim vardı. Babamı bulmak.

Otobüse bindim ve eski evimizin yolunu tuttum. Eve vardığımda kapıyı çaldım ama açan olmadı. Ev sahibini buldum. Sorduğumda "1 hafta önce evden çıkış Yaptılar." dedi.

"Peki nereye gittiler biliyor musunuz?"

"Sanırım biliyorum."

Elime bir kağıt verdi. İçinde adres vardı. Buraya biraz uzak olsa da Otobüsle gidebilirdim. Başka bir otobüse bindim.
Bu sefer babam içerdeydi. Bebeğe bakıyordu. Nerden mi gördüm dersiniz. Camdan görünüyor. Kapıyı tıklattım. Açtığımda babam bana sımsıkı sarıldı. Bende ona.

"Neredeydin kızım" dedi Gözyaşlarını tutamayarak.

"B-baba.. Ben gerçek annemi buldum."

"Nerede!"

"Bi arkadaşımda kalıyordum. Meğer gerçek annem ve kardeşimmiş."