YENİ HAYAT! (BİTTİ)

14. BÖLÜM YENİ EV

Valizime sinirle eşyalarımı koyarken bir yandan da sayıklıyordum.
"Kim bilir öğrenmesem ne kadar daha kandıracaklardı beni! Tamam bunca yıl bana baktılar ama bunu benden saklamalarına gerek yoktu."

O Sırada kapım tıklandı. Büyük ihtimalle babamdı. Yok kardeşim olcak. Sonra ses geldi.
"Kızım açar mısın şu kapıyı? Tamam senden saklamamız gerekirdi."

"Baba sen ciddi misin! Yeni mi anladın hatanı. Bunu ben öğrenmesem beni kandırmaya devam edecektiniz!"
Biz böyle tartışırken ben valizimi hazırlamıştım. Evimiz zaten zemin katta olduğu için camdan kaçacaktım.
Önce valizi dışarı attım. Umarım fazla ses çıkarmamışımdır. Sonra da kendim çıktım.

Önce biraz boş boş Yürüdüm evden uzaklaşmak için. Sonra bir banka oturdum. Telefonumu aldım ve Ceren'i aradım.
"Aradığınız kişiye ulaşılamıyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz"
Maalesef Ceren'e ulaşamadım. Sanırım şarjı bitmişti. O zaman Melisa'yı aramalıydım. Dün numarasını almıştım.
"Alo Kimsiniz?"
"Alo Melisa ben Merve."
"AA Merve kusuruma bakma eklemeyi unutmuşum."
"Sorun değil. Şey ben evden kaçtım da sizde bir süre kalabilir miyim?"
"Ne demek istersen her zaman kalabilirsin."
"Teşekkürler adres neydi?"
"Bekle ben mesaj olarak konumu atarım."
"Tamam görüşürüz."

Birkaç saniye sonra mesaj geldi.  Melisa Konumu atmıştı. Bizim eve baya uzak olsa da Otobüsle gidilebilirdi. Uzak olması iyiydi. Babam beni bulamazdı.

20 dakika sonra konuma vardım. Kapıyı tıklattım. Açan Melisa idi.
"Hoşgeldin Merve"
"Hoşbulduk"
Valizimi taşımamda yardım etti. Odasında fazladan bir yatak vardı.

"Sen bu boş yatakta yatabilirsin. Ben o yatağı kayıp kardeşime aldım. Gelmeyeceğini biliyordum ama orada yatıyor gibi düşünüyordum. Ama artık sen yatabilirsin sorun olmaz."
"Teşekkürler Melisa her şey için."
"Rica ederim."

Dolabını açtı. Dolabı ikiye ayrılmıştı. Bir kısmı boştu.
"Peki burası neden boş?"
"Dolabımı yeni aldık. Yeni aldığım kıyafetleri oraya koyarım diye düşünüyordum ama buraya koy koy bitmedi. Istersen orası senin olsun bir süre kalacaksın sonuçta. Ben zaten burayı doldurmam baya uzun Sürer."
"Olmaz ama burası senin ben şu yatağının kenarına koyarım kıyafetlerimi."
"Olmaz öyle şey! Lütfen bak Kırma beni."
"Iyi tamam. Çok teşekkür ederim💖💖"

Kıyafetlerimi yerleştirdim ve farkettim ki çok az Kıyafet almışım. Bunlar bana yetmezdi. 2 tişört 1 ceket 1 blüz . 1 kot ve 1 Şort vardı. Dolabın çeyreğini bile kaplamamıştı bunlar. Hem Yanımda para da varken sordum.
"Melisa birlikte alışverişe çıkalım mı sanırım ikimizin de kıyafete ihtiyacı var."
"Olur. Aynısını soracaktım."
"😂"

Beni çok güzel bir alışveriş merkezine götürdü. Buraya hep gitmek isterdim ama eve çok uzak olduğu için gidemezdim. Ama melisaların evine çok yakın olduğu için istediğimizde giderdik. Yürüyerek 4 dakikada varılıyor.

Bir Sürü Kıyafet mağazalarına girdik. Doyasıya alışveriş yaptık. Çok eğlenceliydi aynı zamanda. Birbirimize fikirler verdik. 2 tane birbirimize aynı kombini yaptık. Ikiz gibi olurduk bu kombineleri giysek. Zaten tiplerimiz benziyordu. Ne tesadüf.

Alışverişimizi bitirdik eve geldik. Dolap baya dolmuştu ikimizin de. Ben daha fazla şey almıştım çünkü ihtiyacım vardı. Yarın Günlerden Cumartesi idi. Etüt vardı. Etütte serbest gidebiliyoruz. Bu nedenle İkimiz de aldığımız ikiz kombinemizi giyicez. Aslında üçüz olucaz çünkü Ceren'e de aldık.
Kombinleri:

Biz bu kombini severek aldık. Renkleri ve yazıları aynı olmasa da... İkimiz de yarın giymek için sabırsızlanıyoruz şimdiden. Her neyse. Bir dakika. Melisa'nın

annesi Nerde?

"Melisa senin annen nerede Şuan?

"Çalışıyor. Para kazanmamız Lazım o Yüzden sürekli Çalışıyor."

"Bende yardım ederim size para konusunda fazla param olmasa da.."

"Çok teşekkür ederim"

Akşam olunca yattık. Tabi ben gece boyunca Ağladım. Napiyim gizli gizli ağlıyorum herkesin içinde ağlayamamam ben. Seni çok özledim anne....

ERTESİ GÜN

İlk defa Melisa ile uyandım. Kahvaltı sürprizi yapmış bize. Annesi ile kahvaltıda tanıştım.

"Merhaba ben Melisa'nın annesi Naz Kara"

"Memnun oldum bende Merve.. Soyadımı tam olarak bilmiyorum."

"Neden ki?"

"Uzun hikaye sonra anlatırım."

Çaylarımızı da içtikten sonra Melisa ile ikiz kombinemizi giydik. Saçlarımızı Maşa ile bukleli yaptık. Çok tatlı oldu.

Sonra okula yürüyerek gittik. Bizim eve göre bu okul çok yakındı. Bizim ev okula yürüme mesafesiyle 20 dakika idi.

Burası 8. Bunu da mı hesapladın dieceksiniz şimdi 😂. Evet işsizliğimden dolayı bunu da hesapladığını doğrudur.

Okula vardık. Herkes şaşırdı bunlar bu kadar samimi miydi ya? gibi bakış attılar. Ceren kıskandı. Ama ona da bu

elbiselerden bir tane almıştık. Gelecek teneffüs sürpriz yapacaktık. Ders bitti elbiseyi hediye paketinde verdik.

Çok sevindi birlikte sarıldık. Sonra Selen geldi "Benim elbisem Nerde kızlarrr"