Մաս~9~

503 23 0
                                    

-Հանգստացիր ու առաջ շարժվիր ժամանակ չունենք!
Դայլնը այդ խոսքերը ասաց այնքան սառը հրամայական տոնով, որ ինձ ոչինչ չմնաց անելու, ես ենթարկվեցի նրա խոսքին:
Մենք քայլում էին անտառով , երբ աղմուկ լսվեց, ես վախից մեխանիկորեն թաքնվեցի Դայլնի մեջքի հետևում, իսկ ձեռքերով ամուր սեղմեցի նրան: Դայլնը իր մարմնով ամբողջությամբ ձգվեց ու մի քանի վայրկյան անց հանգստանալով ձեռքը դրեց ձեռքիս: Ես ոչնչի մասին չէի մտածում ամբողջ մտքերս մթագնել էին վախի զգացումից: Սակայն երբ ձայները վերջացան ես

-Հանգստացիր ու առաջ շարժվիր ժամանակ չունենք!Դայլնը այդ խոսքերը ասաց այնքան սառը հրամայական տոնով, որ ինձ ոչինչ չմնաց անելու, ես ենթարկվեցի նրա խոսքին:Մենք քայլում էին անտառով , երբ աղմուկ լսվեց, ես վախից մեխանիկորեն թաքնվեցի Դայլնի մեջքի հետևում, ...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

ուշքի եկա


նայեցի ձեռքիս ապա Դայլնի ձեռքին ու արագ հետ քաշվեցի:
-Ն...ներիր պարզապես...
-այստեղ ամեն ինչի պատրաստ պետք է լինենք, ամենուր հոգիներ են ու Հելլսիթիից վտարվածներ, ովքեր փնտրում են տունդարձի ճանապարհը, իսկ գտնելու համար պատրաստ են ամեն ինչի:Զգույշ եղիր!
Դայլնը առաջ գնաց, իսկ ես կանգնեցի տեղումս: Հենց նոր...ն..նոր Դայլնը անհանգստացավ ինձ համար? "-" :
- Էստեղ ծառաներ չկան,որ քեզ գրկած տանեն արագացրա,- նրա այս խոսքերը ինձ հակառակն ասացին,- ինչպես կարող է նման հիմարը ինչ-որ մեկի համար անհանգստանալ.
-Գալիս եմ!
Արդեն գիշեր էր'ժամը 10ը: Ուժերս արդեն լքել էին ինձ:  Այլևս չէի կարողանում շարժվել.
-արի 5 րոպե նստենք խնդրում եմ!
-ժամանակ չկա!վեր կաց!!
-Դայլն խնդ...,- խոսքիս կեսից մարմինս  թուլացավ: Այդ պահին կնկնեի, բայց Դայլնը մեծ քայլ դրեց ու բռնեց իրանիցս: Ես հայտնվեցի նրա գրկում~ այնքան ամուր էր գրկել ինձ, թվում էր թե բաց թողնելուն պես կանհետանամ:
*Չանցած մեկ րոպե *
-նստիր, 5րոպե ունես հանգստանալու համար...,- նա շփոթված էր երևում, ուղղեց շորերը, սակայն դրա կարիքը չկար, պարզապես չգիտեր ինչպես պահել իրեն:
-շնորհակալ եմ...
Ես նստեցի ծառերից մեկի տակ,Դայլնն էլ ինձնից մի փոքր ավելի հեռու: Պայուսակիցս հանեցի շշով ջուր ու սկսեցի խմել: Հանկարծ նկատեցի, որ Դայլնը կապիշոնի տակից նայում էր, թե ինչպես եմ դա անում: Ծարավել էր^^
Շիշը պարզեցի դեպի Դայլնը ու ասացի.
-խմիր!
-չեմ ուզում
-խմիր!ինչու չես ուզում , որ քեզ օգնեմ?
-կարիքը չկա դրա!
-լավ խոսք եմ տալիս էլ չեմ փորձի, միայն թե հիմա խմիր:
Նա առանց պտտվելու' ձեռք պարանոցի վերևով ուղղեց դեպի ինձ:
Ես ծիծաղեցի ու տվեցի շիշը նրան:Խմեց ու ասաց.
-ժամանակն է, գնանք!
-լավ
Մենք ճանապարհ ընկանք:

Դայլնը հաճախ ինձ էր ուղղում իր հայացքը, բայց ես չէի տեսնում նրա աչքերը չէ որ արգելված էր?
Որքան անտանելի են դրանք, եթե մի բան կարող է քեզ երջանիկ դարձնել ինչու զրկվել դրանից? Ով է սահմանում այդ արգելքները և ինչու պետք է մարդիկ համակերպվեն դրանց? Ես չեմ կարող անել դա! Ես չեմ ենթարկվի ոչ ոքի թելադրանքին !
-Դայլն!
-ինչ?
-ես ուզում եմ տեսնել քեզ!
-աչքերդ փակ են ինչ է?
-ես ուզում եմ աչքերիդ նայել!
-հիմարություններ մի խոսիր!արագ շարժվիր արդեն հասնում ենք!

Դայլնը հաճախ ինձ էր ուղղում իր հայացքը, բայց ես չէի տեսնում նրա աչքերը չէ որ արգելված էր? Որքան անտանելի են դրանք, եթե մի բան կարող է քեզ երջանիկ դարձնել ինչու զրկվել դրանից? Ով է սահմանում այդ արգելքները և ինչու պետք է մարդիկ համակերպվեն դրանց? Ե...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

Քանի որ մենք դեռ այդքան մոտ չէինք չհամոզեցի: Բայց դա դեռ վերջը չէր! Ես կհասնեմ իմ ուզածին!
Մենք հասանք մի մեծ տարածության, այն շրջապատված էր երկաթե դարպասներով ինչպես նկարագրված էր իմ մանկության ամենասիրված պատմության մեջ' Հեմինգուեյի 《Եսասեր հսկան》:
-Սպասիր այստեղ, պետք է բացենք դարպասը...
-Դայլն բայց ինչպես?
-այսպես..
Նա գնաց մոտավոր 20 քայլ հետ ու վազելով եկավ դեպի դարպասները, վազելիս օդ բարձրացավ ու ոտքով հարվածելով դարպասին կոտրեց այն: Ինչքան ուժեղ է նա~մտածեցի ես :
-ներս գնանք!
-լավ
Մտանք ներս, մենք կարծում էինք , թե այնտեղ ոչ ոք չի լինի,բայց...
Ներսում'վարդերի թփերի մոտ կանգնած էր մի հսկա մարդ, ինձ կրկին թվաց թե հեքիաթում եմ:

-վաղուց չէինք հանդիպել Դայլն!Ինչպես հասկացա Դայլնը այդքան էլ ուրախ չէր այդ հանդիպումից:-գնա այստեղից!-ինչ է չես ուզում կարոտդ առնել եղբայրս?!-եղբայրս? Էլի??,- զարմացած ասացի ես:-մի ասա բաներ, որոնք կապ չունեն իրականության հետ Ռոջեր! -իսկ մի քանի տ...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

-վաղուց չէինք հանդիպել Դայլն!
Ինչպես հասկացա Դայլնը այդքան էլ ուրախ չէր այդ հանդիպումից:
-գնա այստեղից!
-ինչ է չես ուզում կարոտդ առնել եղբայրս?!
-եղբայրս? Էլի??,- զարմացած ասացի ես:
-մի ասա բաներ, որոնք կապ չունեն իրականության հետ Ռոջեր!
-իսկ մի քանի տարի առաջ ունեին Դայլն!
-Մենք զբաղված ենք հեռացիր!
-լավ, բայց մի պայմանով!գիտես որ առանց պայմանի ես չեմ կատարում հրամաններ !
-ինչ ես ուզում?
-աղջկան!
Ես վեր թռա...

-վաղուց չէինք հանդիպել Դայլն!Ինչպես հասկացա Դայլնը այդքան էլ ուրախ չէր այդ հանդիպումից:-գնա այստեղից!-ինչ է չես ուզում կարոտդ առնել եղբայրս?!-եղբայրս? Էլի??,- զարմացած ասացի ես:-մի ասա բաներ, որոնք կապ չունեն իրականության հետ Ռոջեր! -իսկ մի քանի տ...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

-ի..ի..ինձ?...

Արգելված ՈրոնումներМесто, где живут истории. Откройте их для себя