Ուր եմ ես? Ինչ է եղել? Մի քանի վայրկյան անիմաստ նստելով վեր կացա ու դուրս եկա վրանից *ես վրանում էի*: Հեռվից նկատեցի Դայլնին , ով տեսնելով ինձ արագացրեց քայլերը: - լավ է որ արթնացել ես. Գնալու ժամանակն է -լավ -ոչինչ չմոռանաս -Դ..Դայլն! -ինչ? -ե..երեկ ինչ է եղել? -այսինքն -դեե ինչպես եմ ես հայտնվել անկողնում -ուշաթափվեցիր ու ես բերեցի քեզ անկողին! -դու? Ինչպես? -գրկելով էլ ուրիշ ինչպես?գնացինք! Դայլնը ինձ գրկել էր? Այդ մտքից սիրտս արագ էր աշխատում , ինչ էր դա? Մենք հասանք Հելլսիթի. -Միսթր Քոլլինս? -ներ եկեք -բարև ձեզ -բարև...բերել եք այն ինչ ասել էի? Դայլնը հանեց իր պայուսակւց թուղթը ու տվեց Քոլլինսին. -հիանալի է! Շնորհավորում եմ առաջին փորձությունը հաղթահարված է, կարող եք գնալ Ես դուրս եկա ինձ հետևեց նաև դայլնը: Դռան մոտ ես ուրախությունից ցատկոտում էի. -Շնորհավորում են,- ասաց Դայլնը Ես ուրախությունից ինձ կորցրած ամուր գրկեցի նրան ու բարձր ծիծաղեցի: Երբ ես հանգստացա նա ասաց. -մ..մի..միգուցե բ..բաց թողնես? -օյ կներես չզգացի ինչպես ստացվեց!^^ Դայլնը մոտեցավ ինձ ու համբուրեց այտս~ Այնքան անսպասելի էր, բայց ամեն անգամ հիշելով այդ տեսարանը տարօրինակ զգացողություն է առաջանում ու ես սկսում եմ ժպտալ: Իմ սիրտը հուշում է ինձ, որ ես սիրահարվել եմ: Մի քանի ժամ անց , երբ ես գնացի խոհանոց այնտեղ տեսա Սեմին. -բարև Լիդի^^ -բարև Սեմ^^ ինչպես ես? -լավ,,, Լիդի դուք հանդիպում եք? -մ...մենք? Մենք ով? -դե դու ու Դայլնը! Այսօր ես տեսա ձեզ միասին Քոլլինսի սենյակի առջև -ախ դաաա..դեեե..չէ! -հա ինձ համար էլ դա տարօրինակ թվաց -ինչու? -դե որովհետև այսքան ժամանակ Դայլնը ոչ ոքի չի սիրել:Ու դժվար էլ սիրի...Նրա միակ նպատակը այստեղից ազատվելն է: -Սեմ...ես մի հարց ունեմ -ասա Լիդի -Ով է Ռոջերը?*անտառի տղան* Սեմը գույնը գցեց... -Ռ...Ռոջերը? Որտեղից գիտես նրա մասին? -երեկ անտառում ենք տեսել նրան -Դայլնն էլ???? -դե հա... -և? -և ինձ թվաց Որ Դայլնը կսպանի նրան, բայց ես հանգստացրեցի նրան...Ռոջերը ցանկանում էր ինձ տանել իր հետ բայց փոշմանեց -Լիդիա ասածիդ մեջ երկու անհավատալի բան կա -որոնք են? -առաջին, որ Ռոջերը փոշմանել է իր ասածից և ամենամեծ զարմանալի բանը ,որ Դու կարողացել ես հանգստացնել Դայլնին: -հմմմ. . . Բայց Ինչն է դրա տարօրինակ ? -Դե Դայլնին միայն հանգստացնում է ինչ-որ մեկին ծեծելը...իսկ դու... -դե..ես միայն ուրախ կլինեմ^^ -սիրահարվել ես Դայլնին? - հնարավոր ա^^ Այդ պահին խոհանոց եկավ Դայլնը -հենց հիմա ասա Դայլնին! -ի...ինչ ա...,- կիսատ մնաց խոսքս, Սեմը ինձ հրեց դեպի Դայլնը ու գլխով արեց, որ խոսեմ. -Դ...Դայլն ...ես... -արագ խոսիր ժամանակ չունեմ -ես շնորհակալ եմ որ երեկ օգնեցիր: Նա հրեց ինձ եւ գնաց դեպի սառնարանը, ջուր խմեց ու գնաց: -հիմար ես Լիդիա? -ես չեմ սիրում նրան! Տեսար ինչ կոպիտ խոսեց?!!!ատում եմ! Սեմը ծիծաղեց. -հիմարիկ :Դ Ես բարձացա իմ սենյակ: Մի քանի ժսմ անց եկավ Թեյլերը ու ասաց որ Քոլլինսն է կանչում: -լսում եմ միսթր Քոլլինս -քո լավ աշխատանքի համար լավ լուր ունեմ^^ -ինչ լուր? -քո 10 առաջադրանքները կիսվում են! Քեզ մնաց կատարելու ընդամենը չորսը, որպեսզի հասնես քրոջդ! Այդ ամենը այնքան անիրական էին հնչում, և հետո էլ ես չէի սպասում նման լավ քայլ Քոլլինսից հետևաբար մտածեցի որ ամեն ինչ իր պլանի մի մասն է: -Սա իրական է Լիդիա -բայց ես չասացի հակառակը! -չասացիր, բայց մտածեցիր! Ես շփոթվեցի, մոռացել էի նրա հնարավորությունների մասին: -Շնորհակալ եմ Միսթր Քոլլինս -կարող ես գնալ Ես պատրաստվում էի գնալ, բայց նա կանգնեցրեց ինձ. -Լիդիա քո մյուս առաջադրանքը ասել եմ Դայլնին, վաղը գործի կանցնեք! -լավ, ցտեսություն^^ Ես սկսեցի հավատալ Քոլլինսին և ուրախացած դուրս գալով'փակեցի դուռը, չնկատելով հետևումս ոչինչ պտտվեցի ու հարվածեցի մեկին, ով անցնում էր այդտեղով: Երբ բարձացրի գլուխս տեսա Դայլնին: Աչքերը փակ էին, ես սկսեցի վախենալ:Արդեն մոտավոր 10 րոպե աչքերը չէին բացվում ու չէր շարժվում: -Դայլն?,-ես մատով կպա նրա իրանին,- դու ողջ ես?,- մի քանի անգամ նրան արթնացնելու փորձ արեցի: Հանկարծ նա առանց աչքերը բացելու ասաց. -հերիք է մատներով դիպչես ինձ , հա ողջ եմ! Ես բարկացա. -դե որ ողջ ես վեր կաց հիմար! Նա վեր թռավ. -իիիինչ??? Հիմար? -հա հիմար ! Դու հիմար ես! -հետաքրքիր է ինչու? Ինչու եմ հիմար! Աչքերս արցունքոտվեցին, ես մի կերպ ու բարկացած ասացի. -հիմար ես, հիմար ես!!! Հիմար ես որեվհետև ստիպեցիր վախենալ աեզ համար, անհանգստանալ ու սիրտս արդեն կանգ էր առնում!հիմար!,- ես ինչքան ուժ ունեի հարվածում էի Դայլնին, սակայն ապարդյուն: Նա կանգնեցրեց հարվածներս ու բռնելով ձեռքերս ասաց. -ինչու ես անհանգստանում?ինչիդ է պետք? -որովհետև...որովհետև ...ես քեզ սիրում եմ!!սիրում եմ քեզ հիմար,- արցունքներս նոր թափով սկսեցին հոսել, բայց ամեն ինչ մի պահ կանգ առավ...ժամանակը կանգ առավ: Դայլնը հանեց իր կապիշոնը, փակ աչքերով մոտեցավ ինձ , ամուր սեղմեց իրանիցս ու նայեց ուղիղ աչքերիս մեջ: Գրողը տանի ! Նրա աչքերը~
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
ամբողջ մարմինս դադարեց ենթարկվել ինձ, ու եթե նա գրկած չլիներ ես կհալվեի հենց հատակին: Դայլնը շարունակում էր նայել ինձ, մենք իրարից ընդամենը տաս սանտիմետր հեռավորության վրա էինք: Ես նայում էի նրա աչքերին, հետո շուրթերին~ ես վերջնականապես սիրահարվեցի նրան~ նա անիրական էր ~ նկատելով հայացքս ուղղված շուրթերին Դայլնը սկսեց ավելի մոտենալ ինձ,ես ակամայից փակեցի աչքերս ու սիրտս ճաղերից նոր ազատված գիշատչի նման սկսեց դուրս վազել~ Ես զգում էի Դայլնի շնչառությունը, ու դա ստիպում էր ինձ ավելի սիրահարվել:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Նա գլուխը մոտեցրեց ականջիս ու կամաց շշնջաց. - մի սիրահարվիր ինձ~արգելված է~ Ես աչքերս լայն բացեցի այդ խոսքերից հետո, նրանից հեռու քաշվեցի ու ցանկացա նայել աչքերին,բայց նա արդեն հասցրել էր թաքցնել դրանք: -քնիր վաղը գործեր ունենք! Նա գնաց, իսկ ես դեռ գետնին հիմարի պես նստած էի: Ամբողջ գիշեր չկարողացա քնել, անընդհատ նրա աչքերն էի հիշում ու 2հարց էր տանջում ինձ'ինչու ոչինչ չեղավ ինձ հետ, երբ նայեցի նրան, չէ որ պետք է հետևանքներ ունենար, և ինչ էր նշանակում Դայլնի պահվածքը առավոտյան?: Այդ մտքերով նայում էի պատուհանիցս դուրս,
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
ապա հոգնած քնեցի: Առավոտյան արթնացա Թեյլորի ձայնից. -Լիդիա~ Դայլնը քեզ է սպասում վեր կաց~ -Ինչի? Ուր ? Ոնց? Թեյլոր? -առաջադրանքը~ -ահաաաա~ մոռացել էի~ -դե արագացրա: Վեր կացա, լվացվեցի, արագ հագնվեցի ու իջա նրա մոտ: -Բարի լույս Դայլն -բարի! Գնացինք? -գնացինք! Մենք միասին գնացինք մեր արկածների հետևից~
