Forgotten Plan

Chapter 25

Goodbye

Phia's POV

Ilang months na ang nakalipas, gising na rin sila Kath at Jack pero hindi nila kilala ang isa't isa. Ang naaalala lang nila ay yung family, friends, etc. Si Kath, kilala nya lang kami, hindi nya kilala sila James. Si Jack kilala naman sila James at hindi kami kilala. So yung dad ni Jack ay ginawa itong pagkakataon para ilayo ang anak nya kay Kath. Umalis sila at pumunta sa ibang bansa.

Yung mga months na yon, napansin kong, si Paul ay parang ayaw na akong makita or something like that. He barely visits me at James' house.

"Thinking about JP again?"-James

"Yeah. I'm worried about our relationship actually. I mean I know he's busy but it's different. Where's Louie by the way?" hindi ko sya nakikita for two days ah.

"He's in vacation. Wanna go out with me? Ice cream?" taas baba pa sya ng kilay ha.

"Mukha kang manyak dyan. Bili mo na lang ako, tinatamad ako ih." Pinisil nya naman ang ilong ko.

"Tamad mo. Sige, order na lang ako." Tamad din pala. Close na close na kami ni James, he's like my brother. We're like siblings. Inakbayan nya naman ako. Walang malisya sa akin yon.

"Anong kailangan mo?"-me. Sweet yan pag may kailangan.

"Ito naman. Hindi naman ako ganyan. Nga pala puntahan kaya natin yung ugok na yon?" binatukan ko nga, makaugok naman.

"Sabi nya sa akin kahapon, nasa business trip sya. Sa London ata or Korea."-me.

"Labas na lang tayo, bored na ako."-James. Aish. Pagbigyan na nga, mangungulit pa toh mamaya.

Lumabas kami ng bahay at pumunta sa isang ice cream shop/parlor at pagkatapos ay tumambay kami sa park. Nagkwentuhan lang kami ni James.

Napansin kong parang may nagmamanman sa amin. Hindi siguro yon totoo, baka imagination ko lang. May nakita akong bata, nadapa. Pupuntahan ko na sana yung bata ng may magtakip ng panyo sa bibig ko.

"Phia!" ayon na lang ang narinig ko at nawalan na ako ng malay.

.......

Iminulat ko ang mga mata ko at nakita kong...wala pala akong nakikita, nakablindfold ata ako. Baka nagshoshoot lang kami ng movie. Pano ko pa nagagawang magbiro eh, nakidnap na nga ako? Hindi pa ako ready na mamatay, mangungumpisal pa ako. Sabagay wala namang ready mamatay pero mangungumpisal pa muna ako!

"I think she's awake. Tanggalin nyo blindfold nya." Her voice sounds familiar. May nagtanggal naman ng blindfold ko. Wait, I was expecting Liza but seriously, who is she?

"Who are you?"-me

"Your nightmare."-her

"I certainly do have many nightmares, which one is you?"-me

"HAHAHA. Funny." Sarcastic nyang sabi.

"Oo nga, tumawa ka ih."

"Takpan nyo nga bibig nan." Irita nyang sabi. May nagtakip naman sa bibig ko. "Tutal, mamatay ka na naman, I'm going to tell you my name. I'm Kyla Lestrange, the one whom you call manager Kylie." Sasabihin ko sanang 'nanay mo ba si Bellatrix Lestrange ng Harry Potter series?' kaso nakatakip na ang bibig ko. Dumating ang isa pang babae and...who's she again?

"If you don't remember me, I'm one of the bullies from before. Leader namin noon si Abegail." Oh, that's why her voice sounds familiar. Tatanungin ko sana kung bakit nya ginagawa toh pero mukhang nabasa nya yung utak ko.

"Why am I doing this? Simple lang. First, inggit ako sayo, second, trinaydor mo ako noon, third, binully nyo ako, fourth, sinira nyo ang pamilya ko, fifth, naghiwalay kami ng soon to be husband ko ng dahil sayo, sixth, sinira mo, nyo, ang buong pagkatao at buhay ko."-one of the bullies whom I don't freaking remember.