Vampir Prens

BÖLÜM 3 | 'Seninle gerçekten tanışmak istiyorum'

Dylan'ın Ağzından

Cassie'nin sevgilimi tedavi etmek için almasından sadece iki gün geçmişti ve ben sadece endişeyle onun hayatta olup olmadığını beklemekle geçirmiştim bu iki günü. Arabada onunla birlikte olan çocuğu merak etmekten kendimi alı koyamıyordum, abisi miydi, belki kuzeniydi, hatta erkek arkadaşı bile olabilirdi... Eğer öyle ise onu terk edebilirdi.

Annem ve babam içeri girdiklerinde düşüncelerimden sıyrılmıştım. "Nasılsın oğlum?" dedi babam.

"Sadece çok endişeliyim" dedim yorgun bir şekilde.

"Ya yapamazsa?" negatif düşünerek panik olmaya başlamıştım.

"Dylan o iyi olacak. Aslında senle konuşmamız gereken bir konu var, o siz evlenince vampir dünyasının kraliçesi olacak bir insan." dedi annem yavaşça.

"Kız uyandığında ona her şeyi anlatırız ve bize uyum sağlamasını sağlarız, bu nasıl?" dedi babam. Bende ona cevap verecekken içeri Cassie girdi, oturduğum koltuktan hızla kalkıp yanına gittim.

"Durumu nasıl?" diye sordum yanında merakla beklerken ama onun yaptığı sadece derin bir nefes almaktı.

"Küçük bir beyin sarsıntısı geçirmiş, çokça kan da kaybetti ve sağ omzu çarpmadan kırılmış fakat iyi olacaktır. Her gün onu ziyaret edip kontrol etmem lazım, bunların dışında her şey iyi." iyi olmasını öğrenmem ile üstümden büyük bir rahatlama hissi akıp geçmişti.

"Onu görebilir miyim?" Cassie başını salladı. "Tabiki fakat şu an uyuyor, biraz ağrı kesici verdim çünkü uyandığında bir takım ağrıları olacaktı. Birkaç güne uyanır ilacın etkisinden çıkınca."

"Teşekkür ederim Cassie" yüzünde sıcak bir gülümseme belirdi. "Görevimdi efendim"

Beklediğim odadan çıkıp sevgilimin yattığı odaya geçtim. İçeri girdiğimde huzurlu bir şekilde uyuduğunu gördüm.

Yatağın kenarına oturup elini tuttum.

"Uyanmanı ve o güzel gözlerini görmek için sabırsızlanıyorum, senin için çok bekledim ve sen mükemmelsin"

Kıkırdadım. "Daha ismini bile bilmiyorum, sana anlatmak istediğim ve senden dinlemek istediğim o kadar çok şey varki, ailem ve ben senle gerçekten tanışmak istiyoruz."

Annem içeri girdi ve bir elini omzuma koydu. "Doğru söylüyor. Senle gerçekten tanışmak istiyoruz" anneme gülümsedim ve o da bana rahatlatıcı bir gülümseme ile karşılık verdi.

"Endişelenme tatlım, Cassie'yi duydun o iyi olacak." dedi beni rahatlatmak için.

Elimde değil endişeleniyorum. Onun insan olduğu için benim kadar güçlü bir bağ hissetmemesi beni biraz üzüyor fakat yinede bir şeyler hissedecektir, az da olsa.

Ona yardım etmek için yapabileceğim bir şey olmadığını bilmek ve onu böyle oturarak izlemek beni öldürüyor. 'Ben vampirim' dediğimde vereceği tepkisini merak ediyorum. Muhtemelen benden korkacağını biliyorum fakat benden nefret ederse ne yapacağımı bilemiyorum.

Sevgilimle orada otururken boğazım yanmaya başladığında beslenmem gerektiğini anladım. Ava çıktığımızda beslenmemiştim ama onu da bırakmak istemiyordum.

Annemde farketmiş olacakki "Git beslen Dylan ben ona göz kulak olurum" dedi. Bana gülümsediğinde bende ona gülümsedim, çenesiyle kapıyı gösterdiğinde git dediğini anladım.

Kıkırdadım ve yerimden kalkıp kapıya doğru ilerledim. Son bir kere sevgilime baktım ve yakında uyanmasını ümit ettim.

O zamana kadar...

Ve karşınızda bölüm 3, kısa oldu biliyorum...

Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin birtanelerim xxx