Birbirimizden farklıyız, farklı hayallerimiz farklı hayatlarımız, farklı yaralarımız var, farklı enkazların cesetleriyiz biz. Hayatları yanlışlar üzerine kurulu iki yalnız bir doğru olduk. Hayatın bizden aldıklarıyla yarım kalan iki eksiğiz biz birb...
Başlamadan önce wattpatt arkaplanınızı siyah yapın ki, yazılar beyaz kalsın. Çünkü bu kararan hayatımı, bembeyaz bir mürekkeple baştan yazan adama ithafen.
LEYÂL
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.BÖLÜM - İntihar eden yıldızlar☄
Hani bir gecede beyazlayan saçlar vardırya, hayatımı tanımlayabilecek tek olay buydu sanırım. Daha doğrusu ' kendi hayatım' diyebilecek kadar özgür bir hayatım yoktu. Acımı diyelim acımı anlatabilecek tek olay buydu. Ben o acılara hep takılı kaldım bulunduğum zamanla orantılı yaşamıyorum. Ben geçmişte bir yerlerde o acıların olduğu yerdeyim. Hepimiz öyleyiz kimimiz daha yakın kimininkiyse zaman ilerledikçe uzaklaşıyor. Şuan olduğum yerde ise zaman mekan kavramı yok, insanlar yok. Ben varım fiziken değil burada ruhende varım.
Ayaklarımı sallandırdığım uçurumdan biraz daha sarktım. Ne zaman canım sıkkın olsa buraya gelirdim. Bazen bağırır çağırır, oturur ağlar yada sinir bozukluğuyla gülerdim. Yani burası benim dünyamdı. Buranın prensesi bendim üstelik prenses olmak için bir prense yada kral bir babaya ihtiyacım yoktu.
"Gülmeyi tekrar öğretemessin darbeyi çok kez yiyen insana."
Karanlıkta yankılanan kalın erkek sesi tüm dikkatimi dağıtmış dünyam dediğim yere başkasının girmesinede bozulmuştum.
"Ölmeyi ben bile becerememiştim, sen rahat ol onu kafana takma."
Ne kadar sinir olsamda No.1 söylemesi hoşuma gitmişti uçurumun bir ucundan onun olduğu uca doğru bağırarak şarkıyı devam ettirdim.
"Bitsin derken başlar dönecek daha hiç bıkmadı dünya."
Karanlıkta net göremesemde yüz hatlarına vuran gölge onu oldukça yakışıklı gösteriyordu. Elindeki bira ve sigarayı göstererek "içermisin. " diye sordu.
Başımı olumsuz anlamda salladım. "Sende içme bence, onların hepsini bitirirsen geberirsin." Dedim arkasındaki bir dizi bira kutusunu gösterirken.
" En zararlı madde bence insanın yalanları bu yüzden umrumda değil sigaranın zararları."
Hidranın aynı dündeyiz şarkısından alıntı yapınca kıkırdadım.
" Karanlık gösteriyor gündüzlerin aynası bu içimde gelen bi şarkının üçüncü sayfası."
Bende ona uyarak şarkıyı devam ettirdim. Bir süre durdu cevap vermedi o tarafa bakmadım. Rüzgar artmış yağmur yağmaya başlamıştı ve benim kıvırcık saçlarım dümdüz olacak kadar ıslanmıştı. Yere uzanarak gökyüzünü izlemeye başladım. Binaların kirletmediği bir gökyüzü izlemek fazla huzurluydu. Bir kaç dakika sonra yanımda bir hareketlilik oldu nefesime eklenen bir nefes sesi ve rüzgarın kesilmesiyle yumduğum gözlerimi araladım.
