YARE-İ DİL (KİTAP OLDU! ) Sipariş Adresi Www.pembevagonlar.com

Ey Ayak İzi Kalbimde Kalanım!

   Aslı için büyük gün gelip çatmıştı. Günlerdir doğru düzgün yemek yememiş, uyku uyumamıştı.
    
    Düşünceler beyninde dönüp durmuştu çünkü.
      
   "Acaba Kerem yüzüme bakacak mı? Benimle konuşmak için fırsat arayacak mı? Yoksaaa! Allah'ım bunu düşünmek bile istemiyorum" sorular sorular. Beyninde dönüp durmuştu günlerdir.

    Aslı kolundaki, Kerem'in ona hediye ettiği saate bakıp hazırlanmak için odasına yöneldi.
  
   Düğün için aldığı siyah elbiseyi dolabından çıkarıp üzerine giydi ve hafif bir makyaj yaptı.
  
    Tıpkı Kerem'in sevdiği gibi... Sade bir makyaj, dekoltesiz sıradan bir elbise ama şık. "Böyle sever Kerem. Onun sevdiği gibi." diye geçirdi içinden Aslı.

    Aslı dolan gözleriyle, ağlamamak için çaba harcayarak dolabına yöneldi. Kerem'in ona aldığı herşeyi koyduğu kalpli kutuyu dolabından çıkarıp içindekilere iç geçirerek bakmaktı.

   Aslı'nın gözleri derinlere dalmıştı. Tam bu esnada kapı çaldı. Aslı kapının sesiyle kendine geldi ve "Gir"diye karşılık verdi.

     Gelen Aslı'nın annesiydi." Kızım hazır mısın? Oooo çok güzel olmuşsun tatlım.
   Seni üzenler görsün neler kaybettiklerini.
   Neyse,baban aşağıda bizi bekliyor.
Şeyyy, Aslı gitmek istediğine emin misin? Kızım üzülmeni istemiyorum. İstersen vazgeçelim gitmekten." dedi annesi Aslı'ya.

   Aslı "Hayır anne. Gideceğiz. Hayat devam ediyor.
   Kerem'le aramızda ne geçerse geçsin sonuçta senin abin ve yeğeninin düğünü.
    Sen beni düşünme. Hadi geç kalmayalım" dedi ve aceleyle merdivenlerden inerek arabaya koşmaya başladı Aslı. Bir an önce oraya gidip görmek istiyordu.

                            ***

    Düğün salonuna girdiklerinde düğün çoktan başlamıştı.
         Aslı'nın gözleri kimseyi görmüyordu. Sadece Kerem'i aradı bakışları.
      Babasının oturmak için seçtiği masaya doğru yürüdüler. Ailece masaya oturdular.

   Aslı'nın bakışları bütün salonu dolaştı. Ve kalbinin çarpması dışarıdan duyulacak gibi hissetti. Kalp inden ayak uçlarına kadar bir elektiriklenme hissederdi. Aslı bir tek an böyle hissederdi. Oda Kerem'i gördüğü an.

    Kerem halayda oynayanların arasındaydı Kerem. Gri tonlarında bir takım elbise giymişti.
    Üzerinde ise onun ilk kalbini çaldığı bayram sabahı üzerinde olan buz mavisi gömleği vardı.
 
     Aslı "ne çok özlemişim seni. Canımın taa içi. Kapanmaz yaram. Yürek sızım ne çok..." diye içinden geçirirken tutamaz gözyaşlarını. Aktı ırmaklar gibi...

    Annesi Aslı'nın bu durumunu fark edip, Babasına hissettirmeden "kızım kendine gel. Al şu mendili. Hadi bir lavaboya git. Elini yüzünü yıka" diyerek Aslı'yı lavaboya gönderdi.

     Aslı açık bıraktığı siyah uzun saçlarının arkasına saklayarak gözlerini hızla lavaboya doğru gitti.

                           ***

    Aslı'yı son anda farkeden Kerem halaydan çıkarak Aslı'nın peşinden çıkışa doğru ilerledi.
   
    Aslı bayan lavabolarının olduğu koridora tam girecekken Kerem Aslı'nın kolundan tuttu ve onu bekleme salonuna doğru sürüklercesine hızla götürdü.
 
    Aslı'nın kalbi yerinden çıkacak gibi çarpmaktaydı. Kerem Aslı'yı bekleme odasına geçirip kapıyı kapattı
    Aslı "Kerem sen ne yapıyorsun?" demeye kalmadan Kerem Aslı'nın dudaklarına yapışıp onu öptü. Aslı bunun üzerine Kerem'e bir tokat yapıştırıp hızla odadan çıktı ve kendini lavaboya attı.
Kalbi yerinden çıkacak gibi çarpmaktaydı. Kerem ne yapmaya çalışmıştı. Aslı buna bir anlam veremez halde musluğu açar elini yüzünü ıslatarak kendine gelmeye çalıştı.

   "Telefonlarıma bakmayan, beni unut diyen adam neden böyle
bir şey yaptı ki? Neden ya Kerem neden? Aklımı allak bullak etmekten zevk mi alıyorsun sen"

  Aslı aynada kendine bakarak "Ah Aslı ah bunları Kerem'e söyleseydin ya" diyerek kendi kendine konuşmaktadır. Tam o esnada kuzeni Nazlı  girdi içeriye "Aslı sen iyi misin?"
Aslı konuyu kapatmak istercesine kısaca  "iyiyim" diyerek oradan uzaklaştı.

   Aslı ailesinin yanına gelir gelmez babasına "Babacığım kalkalım mı? Ben kendimi iyi hissetmiyorum. Zaten düğünde bitti bitecek" dedi.
   Babası da kızının halindeki tuhaflığı farkkettiğinden "tamam kızım" dedi.

    Aslı salondan çıkarken gözleri her yerde Kerem'i aradı.
   Ama Kerem  ne salondaydı ne de dışarı da. Bir anda sırra kadem basmıştı. "Keşke gitmeden bir kez daha görseydim seni." diye içinden geçirdi Aslı...

                              ***
        Aslı eve gelir gelmez kıyafetlerini değiştirip kendini çalışma masasına atmıştı.
   Önünde Kerem'in ona hediyeleri ve Aslı'nın her Kerem aklına geldiğinde şiirler yazdığı küçük ajandası vardı. Ve yine başladı Aslı aklında Kerem ve  onu öpüşü ile ilgili şiirler yazmaya...

                          💕💕💕💕
Ey Ayak İzi Kalbimde Kalanım,
Sessiz gölge Seni takipte, gizlice...
Ya var oluşları tüketeceğim ya da seni yok sayıp gideceğim söylesene sen hangi günahın bedelisin...💕