Hava kararmıştı çok uzun bir günden sonra akşam olmuştu telefonum çalmaya başladı arayan yiğitti.
(Yiğit)- Alo bulut ben arda yardım etmen lazım şu an ormanın içindeyiz kulübeye geliyorduk etrafımız sarıldı zombiler buradalar.
(Ben)- Tamam olduğunuz yerde bekleyin hemen geliyorum .
Telefonu kapattım Cansu yanıma geldi.
(Cansu)- Ne oldu ?
(Ben)- Arkadaşlarımın yardıma ihtiyaçları var ormanda etraflarını zombiler sarmış yardım etmeliyim
(Cansu)- Ben bulurum onları sen burada kal
(Ben)- Ben giderim sen burada kal
Ece seslerden dolayı uyanmıştı.
(Ece)- Ne oldu bana.
(Ben)- Babam bana ateş edince merminin önüne atladın birkaç saattir baygın.
(Cansu)- Arkadaşlarına yardım edeceksen acele etmeliyiz daha sonra flört edersiniz.
(Ben)- Tamam ece eğer iyiysen arkadaşlarımı bulmalıyız Cansu'yla.
(Ece)- Ben iyiyim siz gidin.
Hemen kulübeden dışarı çıktık Cansu önden ben arkadan gidiyorduk çok fazla ses duyuyordum çığlıklar ağlama sesleri hayvanların ayak sesleri birden busenin sesini duydum sese doğru koşmaya başladık. Kısa süre sonra ileride bir kalabalık göründü 15 kadar zombi yiğit buse ve ardanın etrafı sarılmışlardı tam koşacakken Cansu beni durdurdu.
(Cansu)- Aralarına böyle dalarsan hiç bir faydan olmaz pençelerini çıkarman lazım.
(Ben)- Nasıl çıkartacam pençemi bilmiyorum.
(Cansu)- Hayal etmen yeterli ellerini yerinde pençen olduğunu düşün.
İçimden ellerimin yerinde pençem olduğunu hayal ettim tam bu anda ellerimde bir sızı hissettim daha sonra parmaklarım uzadı aynı anda tırnaklarımda uzadı elimin yerinde pençe vardı artık. Zombilere saldırmaya başladık boyunlarına pençemle vuruyordum kafaları kopuyordu yiğit ve ardanın ellerinde sopa vardı zombilere vuruyorlardı pençemle zombilere vurmak hoşuma gitmeye başlamıştı kan aktıkça içimde tuhaf bir his beliriyordu tüm zombiler ölmüştü ama öldürme dürtüm durmuyordu hızımı alamadım buseninde kafasını kesmiştim üzerime doğru gelen arda ve yiğidide öldürdüm Cansu beni durdurmak istiyordu kollarımı tutmaya çalışıyordu ama onada bir kaç defa vurdum yere düştü kurt formuna düşütü ve çok şiddetli bir şekilde uludu sesten dolayı kulaklarımı hissedemedim birden dizlerimin üzerine çöktüm ellerime baktığımda ellerim normale dönmüştü yeniden insana dönüşmüştüm Cansu tam karşımda duruyordu oda insana dönüştü bana doğru bir kaç adım atmıştı ki ayağını yerdeki zombilerden birisi ısırdı acı içinde bağırarak zombinin kafasını ezdi daha sonra birden tekrar kurta dönüştü ve bana doğru hareketlendi bende ayağa kalktım üzerime atladı bana saldırmaya çalışı üzerimde ittim seslendim ama gözleri simsiyah olmuştu diğer zombiler gibiydi galiba o da zombiye dönüşmüştü yerimden sıçradım ve ormanın derinliklerine doğru koşmaya başladım daha bu sabah bir kardeşim olduğunu öğrenmiştim ama şu anda kardeşim beni öldürmek için peşimdeydi.
Devam Edecek .......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zombilerin Şafağı
Bilim Kurguİnsanoğlu kendini dünyanın yegane sahibi olarak görüyordu ta ki o güne kadar. Doğa dünyanın kontrolünü yeniden ele geçirmek için hareket geçti. Çocukluktan yetişkinliğe kadar duyduğumuz tüm efsanelerinin gerçek olduğu ortaya çıkıyordu. Zombi, Vamp...
