DOKUN BANA

MELODİ-5

Yavaş yavaş ilerliyordum. Karanlıkta görüş yetim sayesinde avlarımın benden kaçma ihtimali bile yoktu. Hızım evrendeki tüm canlıların, hatta kendi türümün hızıyla bile rekabet içerisindeydi. Bu hızı avlanmak ve savaşmak için kullanmıyordum elbette. Gecenin içerisinde kaybolmama yarayan simsiyah tüylerim, gece avını oldukça kolaylaştırıyordu.

Günlerdir aç kalmam sonucunda dişime göre bir av bulmuştum. Karşımda irice bir pars duruyordu. Yavaş ve sakin adımlar ile başımı ve omuzlarımı biraz da eğerek avcı pozisyonuna girmiştim.

Avım henüz beni fark etmemişti, bunu lehime çevirerek daha hızlı ilerleyip ona yaklaştım.

Tam boynuna dişlerimi geçirdiğim sırada: "Melodi." dedi.

🐆
🐆🐆
🐆🐆🐆

Gördüğüm rüyanın ardından uyandım. Saat daha sabahın 5'iydi. Belimde ise bir kol tüm bedenimi ele geçirerek hapsetmişti. Rüyamda gördüğüm ile yaşadığım durum arasındaki tezatlık yüzüme vurulmuştu. Bars'ın yüzüne baktığımda zaten gözlerinin açık olup beni izlediğini gördüm. Sarı saçları alnına dökülmüştü. Rüyamda gördüğüm avın Bars'tan başkası olmadığını biliyordum.

Uyumadan önce boynumu ısırdığını hatırladım, elim istemsizce boynuma gitti. Hiçbir sızı ve iz yoktu, sanırım bu defa daha insaflıydı. Elimin üzerinde sıcak dudaklarını hissettim, "Rüyanı anlatmak ister misin?" Rüyamda hiç konuştuğum olmazdı. Şimdi tam da o yanımdayken konuşmuş olacağımı düşünemiyordum. Büyük bir talihsizlik olurdu.

"Nereden biliyorsun rüya gördüğümü?" Üzerine yattığı omuzunu dikleştirerek başını kaldırmıştı. Başını eline yaslayarak beni izlemeye devam etti. Cevap vermek için davetiye mi yoksa yalvarış mı bekliyor bilemedim. Sonunda bakışmamız bitmiş ve o konuşmaya başlamıştı. "Çok basit göz hareketleri n ve kaşlarının çatılmış olmasından. Ne gördüğünü bana söylemek ister misin?"

Ona söylemek konusunda çok kararsızdım. Rüyamda dişlerimi geçirdiğimi ve siyah bir jaguar olduğumu söylesem, benimle dalga geçecekti büyük ihtimalle. Onunla sürekli takılmak, onun fantastik dünyasına kendimi kaptırmış olduğumu gösterirdi. Bu rüya da kanıttı.

Yine de anlatmak istiyordum. Anlatacağım şeylerin bir cevabının onda olduğunu biliyordum. Sadece cevabın ne olduğunu bilemiyordum.

"Bars, rüyamda karanlık bir ormanın içerisindeydim, görüşüm çok iyiydi. Etrafta ne var ne yoksa görebiliyordum. Büyük bir açlık hissediyordum hatta uzun bir süredir aç kaldığımı düşündüm bir ara."

"İnsan mıydın Melodi?" Bu sözlerinin ardından tavana yoğunlaşmış bakışlarımı tekrardan ona çevirdim. Söyleyiş tarzı 'insan' kelimesine olan nefretini derinden hissettiriyordu. Sanki kendin nefret ediyormuşsun gibi hissediyordun o 'insan' dediğinde.

"Değildim. Komik gelir mi..." "Komik gelmez Melodi tüm ayrıntılarıyla anlat dinliyorum." Ciddi bir ifade takip etmişti sözlerini. Aslında uyandığımdan beri ciddiydi. "Siyah bir jaguardım. Kendimden daha hızlı bir yaratık olmadığını düşünüyordum. Bir av gördüm sonra, yavaşça ona yaklaşmaya başladım. Ayağımın altında çıtırdayan minik dalları hissedebiliyordum. Avımın boynuna atladığım ve dişlerimi geçirdiğim sırada 'Melodi' dendiğini duydum. Avımla bakışırken uyandım bir anda."

Düşünceli gözlerini yüzümde gezdiriyordu. Yüzümün kızardığını biliyordum fakat o baktıkça yüzümde ince ince sızlamalar oluyordu. "Avın neydi?" Beklediğim fakat sormasını asla istemediğim soruya gelmiştik.

Derin bir nefes alarak gözlerimi kapattım. "Sendin."

Uzun bir sessizlik oldu. Gözlerimi açma cesaretini gösteremiyordum. Bir av olan ben avcıma seni avladım demiştim. Kısacası anca rüyamda göreceğim bir şeyi söylemiş ve boşu boşuna kendimi tehlikeye atmıştım. Ecelini bekleyen ölümcül hastalığa yakalanmış hasta gibi bende Bars'ın diyeceklerini bekliyordum.