Chapter 1
Jaztine’s POV
Nakakabagot talaga gumising ng maaga para pumasok lang noh? Makikinig sa mga boring lessons eh kung natulog lang ako eh di sana baka tumaba pa ako haha. Ay oo nga pala ako si Jazmine Chritine Saavedra a.k.a jaztine at ako ay scholar sa Winston University. Nasa 2nd year college na taking up BS Psychology.
Apple: hoy ate bakit naka tunganga ka pa jan? Kumilos ka na, ang tamad mo grabe. Yan ba ang scholar?
Sya pala si apple kapatid ko, maingay at matabil ang dila.
Me: anong connect ng pagiging scholar ko ha?
Apple: ang mga scholar masisipag kaya matalino, at hndi tamad kc nga scholar db?
Me: so? Kelangan masipag din ako ganun? Eh di nga ako masipag pero matalino. Kya nga scholar diba? Umalis ka na nga.
Close kame nyan ni apple sadyang gnyan lang kame mag-usap. Mukha pa ngang mas matanda sakin yan eh hahaha
After 1 hour...
Mama: sa wakas bumaba ka na rin. Akala ko pa nman nabaon ka na sa kama.
Me: ma naman eh. Ngayon alam ko na kung kanino talaga nagmana si apple.
Mama: wag ka na magsalita, kumain ka na at maka layas ka na ditto.
Me: layas talaga? Di pwedeng alis lang muna? Hehe I love you ma.
Mama: asus naglambing ka pa. May kelangan ka?
Me: ma naman! Sama mo. Nag I love you lang eh.
Mama: oh sya bilisan mo na jan.
Nasabi ko na ba? June ngayon at kakasimula lang ng pasukan. MONDAY
Aby: wow konti na lng at late ka na
Siya si abegail Gomez, bff ko since high school. mabait, mahinhin, mayaman at maganda.
Me: atleast hindi na late hahaha
Aby: ano ba yan walang teacher, yehey so free time!
Me: haha kala ko nga maiinis ka dahil walang teacher pero bigla ka naman nag yehey. Yung totoo bipolar ka ba? Haha
Aby: hindi noh. Halika kain muna tayo, di ako nagbreakfast eh.
At wagas kung makahila.
Habang nasa canteen.....
Nauna na si aby sa pagbili. Pabalik na sana ako nang biglang may nakabangga ako at nahulog ang pinamili ko. At ang masaklap pa ay nabuhos sa kanya yung inumin ko.
Me: hala! Sorry po di ko sinasadya. Sorry tlaga. (sabay punas sa damit nya gamit ang panyo ko)
Tiningnan ko ung tao dahil hindi nagsalita. Shoot. Si wence. Ang gwapo nya tlaga! Kaso masama ang ugali. Patay.
Me: ah eh sorry ulit ha? Pasenya na talaga.
Aalis na sana ako nang bigla siyang nagsalita. No erase that, bigla siyang sumigaw.
Wence: ANAK NG P**A! BAKIT BA TATANGA-TANGA KA? EH ANG LAKI NG DAANAN AT NAKABANGGA KA PA. AT SA AKIN PA!? AT AALIS KA BIGLA AT IWANAN AKO DITO NG GANITO?! SNO KA BA HA? ANG DAPAT SA MGA KATULAD MO PINAPAALIS SA SCHOOL NA ‘TO. BWISIT!
Me: aba! Teka lng ah. Una sa lahat nagsorry na ako sayo. Pangalawa, ikaw na rin nagsabi na malaki yung daanan. Eh ikaw naman tong sumusulpot bigla ah. At pangatlo, SINO K BA SA TINGIN MO PARA SABIHIN NA DAPAT PINAPAALIS ANG ISANG TULAD KO DITO HA?!
BINABASA MO ANG
The Player and the Scholar (COMPLETED)
Ficțiune adolescențiPano nga ba nila babaguhin ang isa’t isa? Eh ang tanong muna magugustuhan kaya nila ang isa’t isa? Malabong mangyarin ah. Una, ayaw ni Jaztine kay wence kasi daw mayabang at mahilig magpa-iyak ng babae. Pangalawa, masama ang ugali at mahhilig mambul...
