Çünkü Ben Aptalım.

Efendim.

Bana tuhaf tuhaf bakışlar atıyor bir yandan da arabayı sürüyordu
"Neden kaçıyorsun?"

"İllegal ruhum harekete geçti. Onu seviyorum ama onunla çalışmak istemiyorum"

"Bak gene!"

Ne dedim gene diye gözlerimi büyütüp sonradan farkettim ve dışarı baktım

Aman yarabbi eski sevgilime hoşlandığım beyden bahsediyordum

Pazarda ayrılmam yetmiyormuş gibi bir de yüzüne yüzüne vuruyordum

"Kalbime söz geciremiyorum" diye mırıldandım

Tüh ağzıma sıçayım.

"Ne?"

Zıt Erenköy.

Oflayıp ellerimle oynamaya başladım.

"Boşver saçma bişeydi eve gidelim mi?"

Ona bakmıyordum. Bakamazdım. Aslan burcuyum ben. Burcumu sikeyim.

Çenemi tutup beni kendine çevirdi

"Üzgünüm ama o adam sana ne isterse yaptırırken ben bi kenarda bekleyemem"

Anlamadım.

" Demek istediğin ondan korkuyor musun?"

Güldü.

"En fazla senin kadar."

Sen nasıl bi erkeksin Allasen?

" Peki, beni evime bırak lütfen bu saatte rahatsız ettigim icin de özür dilerim"

Beni tekrar çevirdi tam ona kafa atmaya hazırlanmıştım ki dudaklarının ağzımda olduğunu farketmemle ne yapmam gerektiğini düşündüm.

Ben hiç öpüşmedim ki!!

Kalbim öküz gibi atarken bunun nasıl bi his olduğunu düşünmeye çalıştım. Ama ondan çok Baha gözümün önüne geliyordu ve bu yanlış bişeydi. Onu severken Melihi öpmem daha doğrusu onun beni öpmesi ve ona umut vermek şey gibiydi..

Sürtük.

Bu histen uzaklaşmaya çalıştım ve dudağımı araladım. Dilini ağzımın içinde bi tur çevirdi ve dudağımı dudağının arasına alarak ayrıldı.

Pişkin pişkin Sırıttı ve dudağıma baktı.

" İlk öpücüğündü."

Gözlerimi büyüttüm. Suratım acayip yanıyordu

"Neden yaptın?!"

"Karşılık verdin" dedi ben bişe diyemeyip disari bakinca kendi kendine kıkırdayıp önüne döndü ve arabayı çalıştırdı. Bu ne lanet bi histi böyle utanmak. Ben hiç utanmazdım ki. Adında bile hayır yok. Utanç. Peh.

" Seni ondan alacağım. "

Şimdi sinirden kızarabilirdim. Hızla ona döndüm.

"Ben bir mal değilim!"

O ses neremden çıktı bilmiyordum ama ben bile korkmuştum.

Elimi tuttu.

" Tabiiki değilsin ama o aptal eski kafalı herif öyle görüyor."

Aşırı sinirlenmiştim niye bilmiyorum. Elimi hızla çektim. Tam ağzımı açacaktım.

" Sen bi mal değilsin Buse. O adamdan kurtulmamız için bi miktar para teklif edeceğim. Eminim kabul edecektir ve sen de ben de mutlu olacağız."

Parayı kabul edecek mi sanki. Etmez yani. Etmez onda bok gibi para var.

Gözlerimi büyüttüm

Ondan kurtulmak istemiyordum.

Bu tam bi bok çukuruna dönmüştü.

Saçlarımı karıştırdım.

" Sakin ol. Herşey iyi olacak inan bana."

Güven verici ve bi okadar kibar gülümsemeyle bana baktı. Bende sahteden gülümsedim. İyi olmasını istemiyordum.

Ben Baha'yı istiyordum.

O kadar aptalım ki..

Tekrar kendi kendine güldüğünde ona çirkin bakıslar attım.

Evimi gördüğümde o kadar uzak bi yer olmadığını anlamıştım. Ve evin önündeki siyah jeepi görene kadarda gayet iyidim.

" Siktir!"

Bu sefer ben dememiştim.

Evimin önünde durdu.

"Gelmemi ister misin?"

"Hayır yani.. Annem o yanlış anlar"

"O adamı neyin olarak biliyo peki?"

Durdum. Annem onu tanımıyordu. Söverek arabadan indim ve hızla kapıya ilerledim.

Üst kata çıkıp derin bi nefes verdim ve kapıyı çaldım.

İçerden bi gülme sesi geldi. Şok dalgası vücuduma Osmanlı tokadı gibi çarparken kapı aniden açıldı.

"İşte Buse de geldi"

Baha'nın sikici bakışlarından kaçıp anneme baktım.

"Bana bi işte çalıştığını ne zaman söyleyecektin?" Ve bi şok dalgası daha.

" Efendim, Onu size bırakıyorum. Eti sizin kemiği benim" deyip annem bahaya gülümsedi

Efendim.

Efendim.

Efendim.

Bu kelime kulağımda yankılanırken Baha'ya baktım. Alayla sırıtıyordu. Annem bunu Şakayla söylemiş olsa bile o şakadan anlamazdı.

Artık annem de onun tarafındandı.