Κεφάλαιο 4

5.2K 279 12
                                    

Ξαφνικά τα χέρια μου ίδρωσαν, το κεφάλι μου το ένιωσα να γυρίζει. Προσπάθησα να σταθεροποιήσω την αναπνοή μου. Εισπνοή, εκπνοή.

Ήξερα τι θα τραγουδήσω. Το είχα σκεφτεί το προηγούμενο βράδυ.

(Το τραγούδι που βρίσκεται στην αρχή του κεφαλαίου, βάλτε το να παίζει παράλληλα)

Είναι η πρώτη φορά που τραγουδάω μπροστά σε παραπάνω από ένα άτομα, δηλαδή εκτός της Κλαίρης. Αποφάσισα ότι θα τραγουδούσα καραόκε οπότε προχώρησα μπροστά στον υπολογιστή που είχαν αφήσει για όσους τραγουδούσαν καραόκε ή είχαν σκοπό να χορέψουν.

Πληκτρολόγησα: Nentori, και το έβαλα να παίζει από πίσω.

Όταν ξεκίνησα να τραγουδάω, ξαφνικά όλοι εξαφανίστηκαν. Τα πάντα έλειπαν. Ήμουν μόνη μου στο δωμάτιο μου και τραγουδούσα το αγαπημένο μου τραγούδι. Είχα προσπαθήσει να μάθω τους στίχους απέξω, πράγμα το οποίο κατάφερα.

Όταν ήρθε το ρεφρέν ήμουν σίγουρη ότι έπρεπε να τα δώσω όλα. Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα τους κριτές. Οι δύο είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό. Εκείνος χαμογελούσε. Απλά χαμογελούσε εκπέμποντας μια σιγουριά.

Έφτασα σε μία κορόνα και άφησα τη φωνή μου να βγει όσο το δυνατόν πιο φυσική γίνεται.

Το τραγούδι σιγά-σιγά έφτανε στο τέλος του. Άφησα την τελευταία νότα να βγει από το στόμα μου και σταμάτησα το βίντεο.

Πρώτος ο κύριος Γιώργος σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να χειροκροτά με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη του. Τότε ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι όλα πήγαν καλά και ότι είδαν αυτό που ήθελαν. Και οι άλλοι δύο σηκώθηκαν αυτόματα και άρχισαν να χειροκροτούν φωνάζοντας 'μπράβο' και 'συγχαρητήρια'.

Αισθάνθηκα περήφανη για τον εαυτό μου. Για πρώτη φορά αισθάνθηκα τόσο περήφανη.

"Δεσποινίς μου" είπε ένας από τους κριτές "να είστε σίγουρη ότι θα σας ενημερώσουμε σύντομα για την απόφαση μας" χαμογέλασε κάτω από το μουστάκι του.

"Μάλιστα" είπα μη μπορώντας να κρύψω τη χαρά που αισθανόμουν. Άφησα το μικρόφωνο στο έδαφος και έριξα μια τελευταία ματιά σ' εκείνον. Με παρατηρούσε έντονα με ένα αχνό χαμόγελο. Μου έγνεψε θετικά, του το ανταπέδωσα και έφυγα για τα παρασκήνια.

Η Κλαίρη ήταν ακόμη εκεί και αντί να έχει θυμώσει, ήρθε και με αγκάλιασε σφιχτά. "Συγχαρητήρια, αγάπη μου. Ήξερα ότι θα τα κατάφερνες".

Ο καθηγητής μουWhere stories live. Discover now