Ο καθηγητής μου

Κεφάλαιο 25

"Κοίτα με!" είπε δυνατά. 

Ήμουν γυρισμένη με πλάτη προς το πρόσωπό του, ήθελα τόσο να γυρίσω να τον κοιτάξω για μια τελευταία φορά, αλλά κάτι με κρατούσε τόσο δυνατά από το να στρίψω το σώμα μου..

"Δε μπορώ.." είπα σχεδόν ψιθυριστά με την ελπίδα ότι θα με άκουγε.  

"Γιατί.." τον άκουσα να λέει σχεδόν ξεψυχισμένα. Σαν να έχανε κάθε ζωή από μέσα του.

Τότε μόνο κατάφερα να γυρίσω και να τον δω να είναι πεσμένος στα γόνατα, με τα χέρια του να κρατάνε το πρόσωπό του, σαν να βρίσκεται σε απόγνωση. Τον άκουσα να κλαίει. Τα πόδια μου είχαν κολλήσει στο πάτωμα, αρνούμενα να μετακινηθούν έστω λίγο. Προσπάθησα να μιλήσω. Δεν έβγαινε μιλιά. 

"ΟΧΙ!"

Τι; Εφιάλτης;

Πότε θα τελειώσει αυτό το σχολικό έτος, να φύγω, να μη τον ξαναδώ, να μη τον ξανακούσω, να παραμείνει μία ανάμνηση μονάχα. 

Θα μου λείψει, ναι. Για καιρό θα τον σκέφτομαι. Ειδικά τώρα. Που δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Και θα υποστώ να τον βλέπω σε καθημερινή βάση. Τώρα θα μου λείπει περισσότερο από ποτέ. 

***

Έφτασα στο σχολείο αποφασισμένη να μη του δώσω την ικανοποίηση ότι στενοχωρήθηκα με τα γεγονότα. Έβαλα το πιο λαμπερό μου χαμόγελο και περπάτησα το διάδρομο μέσα στην αυτοπεποίθηση. Χαιρέτησα κόσμο που γνώριζα και μπήκα στην αίθουσα μου μέσα στα.. 'κέφια'. 

Κανείς δεν είχε κέφια. Απλά περνούσα όσο το δυνατόν καλύτερα μπορούσα, όσο καλύτερα μου επέτρεπε η διάθεσή μου. Και σήμερα τον είχαμε πρώτη ώρα, οπότε απλά κάθισα δίπλα στην κολλητή μου και την αγκάλιασα σφιχτά. 

"Καλημέρα!" είπα χαμογελαστή. 

Με κοίταξε απορημένη. Σχεδόν εκνευρισμένη. "Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Αφού θες να καταρρεύσεις" είπε.

Σας το ορκίζομαι, έτσι και συνεχίσει να με διαβάζει έτσι σαν ανοιχτό βιβλίο, θα της κάνω μήνυση. "Σκάσε, το παλεύω" είπα χαμηλόφωνα. "Και δε βοηθάς καθόλου!"

"Οκέι, άμα θες να το παίξεις κουλ και άνετη, μαζί σου. Αλλά δε με ξεγελάς" πήρε ένα ύφος σιγουριάς. 

Έτσι κι εγώ το βούλωσα, κάθισα στη θέση μου και απλά περίμενα την ώρα του μαθήματος. 

Ήταν πολύ γρήγορο. Κουδούνι, αίθουσα, πόρτα, Γιώργος.. 

Κούκλος όπως πάντα, γοητευτικός και πάνω απ' όλα.. όχι δικός μου.