Ο καθηγητής μου

Κεφάλαιο 20

Ίσως μία από τις επικότερες βραδιές της, μέχρι τώρα, ζωής μου. Τέτοια ένταση και αγωνία δε θυμάμαι να έχω ζήσει πολλές φορές. Η νύχτα του χορού ήταν τόσο γεμάτη γεγονότα, δεν της έλειπε απολύτως τίποτα. Πόσο μάλλον για το κερασάκι στην τούρτα που ήρθε μερικά δευτερόλεπτα πριν μπω στο αυτοκίνητο της κυρίας Μαίρης. 

Ποιος αθεόφοβος αποφάσισε ότι έπρεπε να τον πάρει τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή; Και ειδικά τέτοια ώρα μέσα στη νύχτα; 

Κυριακή βράδυ κι εγώ σκέφτομαι ακόμη τα χθεσινοβραδινά προσπαθώντας να δω τι θα κάνω. Μήπως να μην ξαναπατήσω στο σχολείο; Α μπα, δε λέει καθόλου. Άσε που έχουμε και αυτό το καταραμένο σόου ταλέντων. Είμαστε στα ημιτελικά και προχωράω με καλή βαθμολογία από πίσω μου. Η Κλαίρη βρίσκεται μερικούς πόντους παραπάνω από μένα. Με τη Νάντια βρισκόμαστε σε ισοπαλία, πράγμα που μου φαίνεται απολύτως φυσιολογικό από τη στιγμή που είναι αρκετά καλή. Όσο για τη Φωτεινή, με την οποία μιλάμε αρκετά τον τελευταίο καιρό, δεν κατάφερε να περάσει στα ημιτελικά, αλλά ευτυχώς το πήρε αρκετά ψύχραιμα. 

Εκείνη, τουλάχιστον, καταφέρνει να μείνει ψύχραιμη. Εγώ τι κάνω με τη ζωή μου; Που πάω σε αυτό το διαολεμένο τόπο και βασανίζω το καημένο το μυαλουδάκι μου το οποίο έχει υποστεί τόσα; 

Και τι θα κάνω μόλις τον αντικρίσω; Πως υποτίθεται ότι πρέπει να συμπεριφερθώ; Να τον αγνοήσω, να μην ξαναμιλήσουμε ποτέ και επομένως να μην αναφερθεί ποτέ αυτό το θέμα; Καθόλου καλή ιδέα και εντελώς αναποτελεσματική. 

Χάθηκα τόσο πολύ στις σκέψεις μου που τελικά κατάφερε να με πάρει ο ύπνος γύρω στη μία τη νύχτα. 

~

Το επόμενο πρωί με βρήκε με τρομερό πονοκέφαλο και ένα υπερβολικά κακό προαίσθημα να με βαραίνουν. Το ήξερα ότι δεν έπρεπε να πατήσω στο σχολείο, αλλά σιγά να μην καθόμουν στα αβγά μου. Ήθελα απεγνωσμένα να επιδεινώσω την κατάστασή μου.. Ειρωνεύομαι, προφανώς.

Η Κλαίρη θα με περίμενε στην είσοδο του προαυλίου και εκεί ήταν ακριβώς το σημείο που τη βρήκα. Είχα προλάβει, ευτυχώς, να την ενημερώσω πλήρως σχετικά με τα προχθεσινά. Ήταν τόσο έκπληκτη όσο ήμουν εγώ τη στιγμή που συνειδητοποίησα ποιόν είχα απέναντι μου στο χορό.

Όπως και κοκάλωσα το δευτερόλεπτο που τον είδα μπροστά μου στο διάδρομο που βρισκόταν η αίθουσα μου να μιλάει με μία κοπέλα της δευτέρας. Σταμάτησα τόσο απότομα που η Κλαίρη ξαφνιάστηκε και γύρισε να με κοιτάξει έκπληκτη. "Τι έπαθες κοπέλα μου;".