Ο καθηγητής μου

Πρόλογος

Με κοιτάζει στα μάτια. Είναι τόσο μα τόσο διαπεραστικά.

Σταμάτα να με κοιτάζεις, σε παρακαλώ. Σταμάτα να στοιχειώνεις τα όνειρά μου. Σταμάτα να προσπαθείς να με κάνεις αιχμάλωτη των κινήσεων σου.

Γίνε ξεκάθαρος. Μίλησε μου. Μη με κοιτάζεις απλά. Βαρέθηκα να προσπαθώ να σε βγάλω από το μυαλό μου.

Μίλα μου.

Σε παρακαλώ.

"Δέσποινα"

Ναι, ναι εγώ είμαι.

"Δέσποινα, ξύπνα"

Πως; Τι εννοείς;

"Ξύπνα"

Πετάχτηκα. Άνοιξα απότομα τα μάτια μου και αντίκρισα την κολλητή μου να με κοιτάζει και να με σκουντάει απαλά στον αγκώνα.

"Τι θες;" είπα νυσταγμένη, έτοιμη να ξανακλείσω τα μάτια μου και να συνεχίσω το όνειρό μου.

"Σήκω ρε παιδάκι μου, θα περάσει ο Ιωάννου από 'δω και θα σε κατσαδιάσει" ψιθύρισε κοντά στο αυτί μου προειδοποιητικά.

Μου πήρε μόλις μερικά δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσω τι είχε μόλις ξεστομίσει η Κλαίρη. Πετάχτηκα πάνω ζαλισμένη και κοίταξα ευθεία μπροστά στον πίνακα. Από εκεί που πριν μερικά λεπτά ο πίνακας ήταν άδειος, τώρα ηταν γεμάτος παραδείγματα ανάλυσης μετοχών στα λατινικά που είχε παραδώσει ο καθηγητής.

Γύρισα απότομα προς την κολλητή μου και την κοίταξα ταραγμένη. "Πες μου ότι δε με είδε". Ο κ. Ιωάννου καθόταν στην έδρα του σημειώνοντας κάτι ενώ περίμενε τους μαθητές να αντιγράψουν τα παραδείγματα στα τετράδια τους. Κάτι φάνηκε να ψιθυρίζει κάτω από το χοντρό μουστάκι του ενώ προσπαθούσε να δει καλύτερα τοποθετώντας πιο σωστά τα γυαλιά μυωπίας του πάνω στη μύτη του.

"Δε σε είδε. Θέλω να σου μιλήσω στο διάλειμμα" είπε κοιτάζοντας με ανήσυχα.

Κατάλαβα αμέσως για ποιό πράγμα ήθελε να μιλήσουμε. Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κουδουνι του διαλείμματος. Δεν ειχα προλάβει να αντιγράψω τα στοιχεία του πίνακα. Προφανώς είχα κοιμηθεί σε ολόκληρο το μάθημα.

"Θα σου τα στείλω εγώ με φωτογραφία μετά" είπε η Κλαίρη διαβάζοντας τη σκέψη μου, αφού με είδε να κοιτάζω απελπισμένη τον πίνακα. Της χαμογέλασα ελαφρά. Εκείνη σηκώθηκε από το θρανίο και μου έκανε ενα νεύμα να την ακολουθήσω.

Βγήκαμε απο την τάξη έξω στο διάδρομο και καθίσαμε κόντρα σε έναν τοίχο απέναντι από το τμήμα. Η Κλαίρη κοίταξε γύρω της για τυχόν αδιάκριτους θεατές. Χαιρετήσαμε μια παρέα παιδιών που περνούσε από μπροστά μας και εκείνη αμέσως γύρισε να με κοιτάξει με το ίδιο ανήσυχο βλέμμα που με κοίταξε και νωρίτερα.

"Δεν κοιμάσαι νωρίς τα βράδια;" είπε χαμηλόφωνα.

"Τι εννοείς;" έκανα δήθεν ανήξερη.

Με κοίταξε ειρωνικά, αντιγράφοντας το ύφος που έπαιρνα κάθε φορά που κάποιος το έπαιζε ανίδεος ενώ γνωριζα καλά ότι δεν ήταν. "Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Έχεις τρείς μέρες τώρα που κοιμάσαι μέσα στο μάθημα. Δεν πιστεύω να το ξενυχτάς διαβάζοντας" με κοιταξε δύσπιστα.

"Πας καλά; Ούτε καν. Μπορεί να με ανησυχούν οι Πανελλήνιες, αλλά όχι κι έτσι" γέλασα λίγο.

"Τότε;".

Τώρα τι να της πω; Την αλήθεια δε μπορώ να της την πω, γιατί είναι σίγουρη η αντίδρασή της. Θα ξεφουρνίσω την κλασική δικαιολογία που λένε όλα τα παιδιά της 3ης λυκείου.

"Απλά είμαι αγχωμένη για το τέλος. Αυτό είναι όλο".

Ξέρεις τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι τον καθηγητή της μουσικής μας όλο και πιο συχνά. Μου έχει πάρει κυριολεκτικά το μυαλό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά συμβαίνει και- ΟΧΙ.

Φυσικά και δε με πίστεψε. "Ας το δεχτώ" είπε και μου χαμογέλασε ελαφρά.

Τότε ήταν που τον είδα να περπατάει στο διάδρομο έξω από τα τμήματα μας και να κοιτάζει μέσα στις αίθουσες. Μα καλά τι ψάχνει;! Γιατί να είναι τόσο υπέροχος στο καθετί μικρό που κάνει; Μέχρι και στον τρόπο που περπατάει.

Πρέπει να κατάλαβε ότι τον κοιταζα επίμονα, γιατι το βλέμμα του έπεσε πάνω μου και χαμογέλασε λίγο. "Καλημέρα, κορίτσια" είπε ενώ μας πλησίαζε.

"Καλημέρα, κύριε" είπε η Κλαίρη χαμογελώντας του ευγενικά.

"Καλημέρα" ειπα κι εγώ προσπαθώντας να καρφωθώ όσο το δυνατόν λιγότερο γίνεται. Με κοίταξε επίμονα και σταμάτησε δίπλα μου.

"Όλα καλά;" ρωτησε αόριστα.

"Μάλιστα" απάντησε η Κλαίρη με το ίδιο ύφος που είχε πριν. Εγω απλά έγνεψα καταφατικά.

"Καλογήρου, εσένα έψαχνα" είπε και στράφηκε αποκλειστικά σε μένα.

Έμενα; Τι με θέλει έμενα; Χίλιες σκέψεις πέρασαν εκείνη τη στιγμή από το μυαλό μου. Καλές, κατά κύριο λόγο. Ξεροκατάπια διακριτικά και περίμενα να δω τι θα μου πει.

"Έχω να σου κάνω μια πρόταση".