Meriç 'in vurulmasından kendini suçlu hisseden Şevval Trabzon 'a babaannesinin yanına gidecektir. Meriç onu Bursa 'ya dönmesi için zor ikna edecektir. Erkan ise hastaneden çıkınca Jale 'yle arasını düzeltmeye çalışacaktır. Ama Jale ondan uzaklaşmaya...
Bora 'nın anlatımından ... Kan grubunu duyar duymaz soruya cevap verdim .Kan grubumuz aynıydı .Tüm gözler üzerimdeydi artık . Mürüvvet Teyze iki eliyle gözyaşlarını sildi . Ramiz Amca zar zor gülümsedi .Mine bana şaşkın şaşkın bakıyordu . Jale ve Berk önce birbirlerine sonra bana baktı . Sessizliğin uzun sürmesini istemedim . - Ben verebilirim hemşire hanım ! Şevval ise Mürüvvet Teyze 'ye peçete uzatırken bana acımış gibi bakıyordu. Beni en iyi o anlardı . Tek özür dilemem gereken kişilerden Merve kalmıştı . Yani sarı ve pembe dondurmam özür dilememi bekliyordu . Belki kanım ona uyanmasını söylerdi . Kanım ona yararlı olacaksa tüm kanımı verirdim . Masmavi gözlerini tekrar görebilmek için her şeyi yapardım . - Sizi şu odaya alabilir miyim o zaman ? Cevap vermeden odaya girdim . Ardımdan hemşirede yanıma geldi. Sessizce yatağa uzandım . Arkasındaki masadan bir not defteri aldı ve bana bazı sorular sordu . - Adınız ve soyadınızı söyler misiniz ? - Bora Güneş . - Yaşınız ? - 21. - Peki bir hastalığınız var mı ? - Yok . Birkaç soru daha sorup not defterine bir şeyler yazdı . Sonra defteri yerine koyup beyaz dolabın rafına uzandı . Şeffaf bir kutunun içinden bir tane iğne aldı . Gerekli malzemeleri ayarlayıp yanıma geldi . Karşımdaki Merve 'yle göz göze gelince gülümsedim . Kısa bir süre sonra eliyle bir yeri işaret etti. İşaret ettiği yere bakarken vücuduma acı misafirliğe gelmişti . Bilekliğimi işaret etti . Adlarımız alt alta duruyordu . Tekrar Merve 'ye baktım . Bana acırcasına baktı . Haklıydı. Acınacak haldeydim ! Eline aldığı pembe bir saç teliyle oynayıp geri bıraktı . Aniden bana bakmadan hemşirenin yanından geçip kapıdan çıktı.Gitmişti ... Ama ben de Bora Güneş 'sem onu geri getirmesini bilirim ! Hemşire işini bitirip benim baktığım yöne doğru şaşkın bakışlarını uğurlayıp bana döndü ve tebessüm etti . - Geçmiş olsun Bora Bey. Cevap veremeyip başımla onayladım .Arkasını dönüp bir şeylerle uğraşıp odadan çıktı . Kapı kapandıktan sonra sırtımı yatağa yaslayıp yere oturdum . Başımı dizime gömüp ağladım . - Pişman oldum işte Merve . Geri dönsene ! Cebimdeki telefonum titredi . Baktığımda bir mesaj gelmişti . " Bunlar daha başlangıç ,ergen yalancı -R " Telefonu karşımdaki duvara fırlattım . Artık sinirden titriyordum . - Başlangıcı böyleyse devamını düşünmek istemiyorum ! Üniversite 3. sınıftaydık . Merve 'nin hayali dünya starı olmaktı. Hatta ilk çıkardığı şarkı benimle düeti olacaktı . Asla değişmeyecekti huyları . Kendisinden küçük olan şarkıcılardaki egoyu gördükçe sinirlenirdi . Hayatta ne egoist insanlar var . Egoistlikten ölürler inşallah ! Merve olsaydı çok güzel beddualar ederdi . Ama şuan uyanması zor bir uykudaydı. Normalde uyumayı fazla sevmezdi . Emekleyerek telefonun yanına gittim . Elime aldıktan sonra galerinin açık olduğunu fark ettim. Gördüğüm Merve 'nin fotoğrafıyla ellerimin titremesi kısa sürmedi . Üstünde gri bir tişört vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir omzu açıktı. Gözlerini benden kaçırmış ,dilini dudaklarında gezdiriyordu. Geçen yaz göl kenarında piknik yapmaya gittiğimizde bir fotoğrafını çekmem için ısrar etmişti. Israr etmesine dayanamamıştım. "Poz ver o zaman, çekiyorum." dedim. Öyle güzel çıkmıştı ki...
