Chapter 14: DUBDUB. DUBDUB.

8.4K 167 42
                                    

Play niyo, please? Para mas feel ^____________^


------------------------------------------------------------------>

---Cho Moisel. :)




Chapter 14

Jhit’s Point of view

Bakit ba kasi ako pinanganak ng maliit? Tapos sa gitna pa ko. Matangkad naman si Papa, ma-height din naman mga kapatid ko, anong nangyari sa’kin? Psh >.<

“Jhit, ano bang gusto mo?” – Ken

Andito naman kami sa Tokyo Tokyo, pambihira! Kakain na naman ako >.<

“Kahit ano na lang” – me

Tumayo na si Kenneth para umorder sana ng pagkain, tapos tumayo din si Zeiron.

“Ahm, san ka pupunta Zeiron?” – me

“Oorder ng pagkain natin” – Zeiron

“Ganun ba?” tumingin ako kay Kenneth “Kenneth, si Zeiron na daw oorder”

Uupo na sana si Kenneth pero biglang nagsalita si Zeiron.

“Nating dalawa, sinabi ko bang kasama siya?” – Zeiron

Tapos naglakad na siya papunta sa counter. Myghaaaaaaaaaad! Zeiron! ngumiti lang ako kay Kenneth.

“pagpasensyahan mo na Kenneth ha? Mukhang mainit na naman ang ulo ni Zeiron” – me

“Hmmm, ganun ba lagi yun?” – Kenneth

“Medyo lang naman” – me

Sinabi ni Kenneth na hindi na sya oorder kasi busog na rin naman siya. so---hinintay na lang namin si Zeiron. Pagdating niya, inayos na niya ang napakaraming pagkain sa na inorder niya.

“Zeiron, kaya mo bang ubusin yan?” – me

“Kung tutulong ka” – Zeiron

So, anong ibig sabihin mo?! Ayt.

“Ano to?” – turo ko sa isang pagkain. Mukhang masarap!

“Tuna roll” – Zei

“Ito?” – turo ko sa isa pa

“Chicken teriyaki”

“Ito?” – me

“Pork tonkatsu, ito prawn tempura, yakisoba at kani soup, may tanong ka pa?” – Zeiron

“Sabi ko nga, wala na” – me

Ang dami naman kasi! Pero, masarap eh, wala na kong magagawa, nag-uumpisa nang kumain si Zeiron. ako naman, hindi pa. nahihiya kasi ako kay Kenneth.

Exclusively YoursTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon