CHAPTER 6- You're mine
(Gab's POV)
Sunday
Jeez. Ang daming assignments! Hindi ako makagawa ng maayos. Kailangan ko pang basahin yung ilang books ng engineering 3! Nakakainis! Ang daming tumatakbo sa utak ko! Ughhh..
Gumulong gulong ako sa kama.
Its been almost a week mula nung eksena namin sa gate. Ughh. Sa totoo lang ayoko na talagang alalahanin pa yun but hell its bothering me!
Bakit bigla syang sumingit dun? Diba galit sya sakin? Kaya nga nya ko hinire na maging tutor para gumanti diba? And why the hell he called me his girl? Ughh.
Walang nakaalam sa admin. Malinis ang krimen. Malamang, umeksena yung jerk guy nayun eh. I should be thanking him for saving my ass back there pero naiinis talaga ako sa sinabi nya! Catching the whole university's attention! Instant celebrity! Nakakainis! Yung blockmates ko panay ang kantyaw sakin. Ayaw nilang maniwala na hindi 'kami' at walang 'kami'. Tsss.
As for that jerk, hindi ko padin sya nakikita mula nung nangyari yun. Mainam!
I grabbed my bag at nilabas yung mga gamit ko. Buti nalang hindi nasira yung laptop ni Sam nung nabagsak 'to. I saw my phone, I grabbed it and start browsing my contacts. Why the hell am I doing this? Sinong hinahanap ko? Jeez.
Limang tao lang naman ang laman ng contacts ko. Not a surprise! Tss.
Bff Sam
Fajardo (seatmate ko na pinagtatanungan ko about sa music club/dj club)
Mama
My number
Sir. Limuel (music teacher ko nung hs)
Wala naman sya ah. Nilapag ko yung phone ko sa kama. Siraulo talaga. So, umasa talaga akong nilagay nya yung number nya? Wake up Gab! Para kang gaga! Napa-iling nalang ako.
Wait..
I grabbed my phone again and went to my contacts..
WTH?
BABY
BFF Sam
Fajardo
Mama
My number
Sir. Limuel
BABY?!
Ang abnormal na'yon!
-
*buzzz buzzz* parang mga bubuyog na bulong ng bulong yung mga estudyanteng nakakasalubong ko. Tss. Feeling ko pinapatay na nila ko sa utak nila, lalo na yung mga fan girls ni Mr. Jerk. Yung iba nang iirap pa. The eff?!
Papunta ako sa field. Nagtext kasi yung damuho na dun daw kami magreview dahil matao sa library. Jeez. Naalala ko nanaman yung batuhan scene. Kakilabot na bangungot!
Nandito na ko sa field pero bakit wala sya dito? Inikot ko yung mata ko para maghanap ng tao pero wala talaga.
"Ahh" nandun siguro sa court yun. Lumakad ako papunta sa court, buti nalang makulimlim. Haay sana naman wala ng weird na batuhan ang maganap. Please, ang sakit pa ng kamao ko sa pagkakasuntok dun sa babae. Ang tigas ng mukha nya. Di ko din akalaing magagawa ko yun. Grabe, dapat magsanay akong magpigil ng galit. Masyado akong bayolente mula ng makapasok ako dito.
Papalapit palang ako ng court naririnig ko na yung pagbounce at pagshoot ng bola. Andito nga sya.
He was wearing a plain white v-neck shirt again. Omg. Di ko namalayang nakatitig pala ako sa tao sa harap ko.
BINABASA MO ANG
Ungentleman
RomanceRollercoaster ride. Yan ang description ko sa kanya. Nakakahilo, nakakalula, nakakatuwa, nakakaexcite, nakakakilabot, nakakabaliw. Yan ang mararamdaman mo, pag nagmahal ka ng kagaya nya.. ng isang Ungentleman. Pero ang tanong ay nasa huli, pagkatapo...