Chapter 25

484 9 8
                                    

Chapter 25

You're scared because you don't understand... I'm scared because I do.

"Mahal din kita." sabi niya na ikinagulat ko. He's kidding me right?

"Wag kang mag-joke." sabi ko. Nakita kong kumunot ang noo nito. "Mukha ba akong nagjojoke? I'm serious here. M...mahal kita." seryoso nitong sabi. "How? Akala ko ba...kaibigan lang? Travon...nasasabi mo lang yan kasi...naaawa ka sa'kin." I said.

"Hindi awa yon. Mahal talaga kita."

"Kung mahal mo nga talaga ako...then prove it!" Hinawakan na din niya yung isa kong kamay, bali pareho niya ng hawak yung kamay ko, and gee this electricity! "I love you so much, Shayne Morgan. Satisfied?"

"No. I'm not satisfied." Mataray kong sabi dito. Kumunot nanaman ang noo nito. "What the? Then what do you want me to do?" he asked.

Lumapit ako dito, "Kiss me." bulong ko sakanya.

"No." he laughed.

"See? You don't love me! Parang isang kiss lang hindi mo pa magawa!" I said and do the pout thingy. He smiled and pinch my cheeks. "You want me to kiss you?" he asked. Tumango lang ako bilang pag-sagot. "Close your eyes..." he said. And automatic akong napapikit ng makita ko siyang papalapit sa'kin.

He touched my face, pulled me closer, and kissed me....

on my cheeks. Eh?

"Satisfied now?" nakangiti nitong sabi. Sinamaan ko ito ng tingin tsaka pinalo ng mahina sa braso niya. "Urgh! Whatever. I thought you were going to kiss me on my lips!" Inis na pabiro kong sabi dito. Actually, satisfied na'ko kahit sa cheeks lang. At least pinatunayan niya na mahal niya talaga ako. "Sige na po, alis na." sabi ko. Pero hindi siya umalis, instead...He placed his hands to my face , cupping my cheeks gently, he leaned in quickly and kissed me. I found myself slowly closing my eyes and kissing him back.

He pulled away, but I pulled him back in, kissing him again. Shit. Bigla nalang nawala yung sakit ko. He wrapped his arms around my wasit. I deepened the kiss and put my arms around his neck.

He disconnected our lips, "Okay." He stopped, "That was only supposed to be a quick kiss." he added and laughed. "Your fault," he said smiling. "You pulled me back in."

"Sorry.." I said. He laughed and kissed me again. Oh yeah. Sobrang pagpapatunay na, talagang mahal niya ako. "Sige na, tawagin mo nalang ako ah?" he whispers, tucking a strand of hair behind my ear. Ginulo niya pa yung buhok ko bago siya umalis. Ang kulit lang niya.

Ang saya-saya ko, sobra.

I'm not gonna give a damn anymore... If you hurt me, I'm gonna hurt you. That's how it's gonna be from now on...

Hindi ko din alam kung bakit ko ginawa yon. Basta ang alam ko lang masaya ako ngayon. Matagal-tagal ko din' hinintay ang panahon na 'to. Pangarap ko nga noon, magkasama kaming dalawa. Magkaroon ng sariling pamilya. Sabi ko pa nga sakanya noon na, kapag yumaman ako, lilibutin namin ang buong mundo.

Kung naging totoo lang siya, edi sana okay pa kami hanggang ngayon. Kung hindi niya sana ako pinaglaruan at ginago, hindi mangyayari ang lahat ng ito. Hindi sana siya naghihirap ng ganito. Kung minahal niya sana ako ng 'totoo' malamang hanggang ngayon kami pa din. Madami akong plano na gusto mong matupad noon kasama siya. Gagi lang, ang dami ko na talagang plano. Tapos biglang malalaman ko mismo sakanya na, hindi niya pala ako mahal, na dare lang ang lahat ng no'n. Ina lang.

His Sweet RevengeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon