His Sweet Revenge

Chapter 28

Chapter 28

Pinagsama-samang emosyon, wala. Wala sya sa sarili nya. Hindi ko alam kung bakit sya ganyan. Nagising ako na umiiyak nalang sya. Hindi ko alam kung anong ginagawa nya sa tabi ko ng mga oras na iyon. Nakasunod lang ako sakanya, hanggang sa buong byahe, tahimik lang din sya at para bang may mabigat na problemang dinadala.

Nasa tapat na kami ng condo nya, kinuha nya ang susi ng pintuan nya sa bag at akmang sususian na ang pinto ng bilang sumala ito at nabitawan nya iyon. Napailing nalang ako sa mga kilos nya. Ako na ang kumuha no'n at nagbukas ng pinto. Isinara ko na ang pinto at sinundan sya sa kwarto nya.

Walang anu-anong sumalampak agad ito sa kama nya. Lumapit ako dito at umupo sa tabi nya. Nakadapa ito at nakatingin sa kawalan. I sighed, "You must be tired kaya ka ganyan." I patted her head, "Sige, mag-pahinga kana." I brush a stray strand of hair out of her face and kiss her cheeks. "Goodnight." I said.

Akmang tatayo na ako ng bigla nya akong pigilan. Napatingin ako sakanya, nakatingin din pala sya sa'kin.

[Background music : Taeyon - Missing You Like Crazy]

Don't you know me? The reason I'm here is because of you. But my eyes tingle with the cold so I can't say anything. I just look toward you by myself.

Pilit syang bumangon at umusod sa tabi ko. Hinawakan nya ang mukha ko at tinitigan ako na para bang sinasaulo ang buong mukha ko. Ang lapit-lapit ng mukha nya sa mukha ko. Hinaplos nya ang bawat detalye ng mukha ko. Ang kilay, mata, ilong at pati na din ang labi ko na para bang minemorize nya ang mga ito.

Even if the tip of my heart hurts like this. Even if the tip of my hands tremble like this. I can only think of you.

Umiiyak nanaman sya. I didn't know what to do. I did what I felt was right and pulled her in for a hug. I let her lean her head on my shoulder. She was crying on my shoulder and we sat like that for quite a while.

The person I miss like crazy. The words I want to hear from you like crazy. I love you, I love you - where are you? The person I long for, who is deeply stuck in my heart.

I patted her on her back gently, trying to make her feel better.

I want to cherish you forever.

She broke the hug and looked at me in the eyes. "Umuwi kana," Pinahid nya ang luha nya at saka bumalik ulit sa pagkakahiga kanina. "Sorry sa abala." aniya na hindi man lang tumitingin sa'kin. Nakatalikod sya sa'kin. I nodded kahit hindi nya naman nakita.

What do I do? You were so cold to me. But I still miss you.

Sinilip ko ulit sya sa huling pagkakataon, at saka marahang isinara ang pinto ng kwarto nya. I looked down, what's wrong with her? Hindi ko alam kung anong iniisip nya ngayon, pero sana bukas, ayos na sya.

Even if the tip of my heart hurts like this. Even if the tip of my hands tremble like this. I still can't forget you.

***

"Dude, ano ng balak mo? Mukhang malakas ang tama sa'yo ng Shayne Morgan na yan." si Grey habang busyng-busy sa paglamon. Kagigising ko lang, at wala akong balak pag-usapan ang tungkol dyan. Umupo ako sa may couch at saka hinilot ang sentido ko. "Pwede ba Grey, masakit ang ulo ko. Tigilan mo muna ako tungkol dyan."

"Edi wow! Bago yan ah? Ano, napapamahal kana din sa Shayne na yan?" Napapikit ako ng mariin. 'Agang-aga, binubwisit nanaman ako ng mokong 'to!' Tumayo ako at lumapit sakanya. Kinuha ko sa kamay nya yung hawak nyang pandesal at sinalpak sa bunganga nya.