His Sweet Revenge

Chapter 22 : Real Talk

Chapter 22

When your sure you've had enough of this life... don't let yourself go... because everybody cries... everybody hurts sometimes... sometimes everything is wrong.

"Do you love me Travon?" tanong niya sa'kin. Nagulat ako sa tanong niya, pero dapat ko bang bigyan ng malisya 'to? Siguro naman, as a friend? Tss. Kahit nga friend lang, hindi ko siya magawang mahalin. Pa'no pa kaya kung iba pala ang meaning nun? Mas lalong hindi.

"Hindi ito ang tamang panahon para pag-usapan yan, Shayne. Tara na, masyado ng delikado." sabi ko.

"Please, just answer me..."

"S-shanye...of course...I love you...as a friend and always be." sagot ko. Tumango ito at saka yumuko. At nag-simula ng maglakad papunta sa may passenger seat. I sighed. I wonder kung na-dissapoint siya sa sinagot ko. Well, yun naman ang totoo eh! Tahimik lang akong pumasok sa loob. I saw Shayne put her headphones on and leaned her head on the window. I didn't know what to say to her.

I took held of her hand and she kind of jumped and looked at my hand and looked at me, "Are you okay?" I asked her. "Yeah, I'm fine. Just a bit tired.." she said and looked away.

Pain is your friend, it tells you when you're seriously injured, it keeps you awake and angry but the best thing about it is it lets you know that you're alive.

"Shayne!!" Si Leena tapos sabay yakap sa'kin. "Yan ka nanaman Gg, ang OA mo!" matamlay kong sabi dito.

"Bruha! Anong trip mo at lumayas ka ng walang paalam!?" Singit naman ni Aimee tapos sabay yakap din sa'kin. Hindi pa nakuntento at binigyan ako ng sabunot. Aba! Abuso 'to ah!

"Aray ah! Maka-sabunot? None of your business." sagot ko dito. Napatingin naman ako sa gawing kaliwa. And I saw Naomi standing there, watching us. Ngumiti lang ito sa'kin at saka umalis.

"Bruha! Alam mo bang kanina pa nag-aalala yon sa'yo? Ang OA nga na'n eh! Naka 100 pesos na load nga yan katetext kay Travon kung nahanap ka na daw?" Si Aimee.

"Buti nalang dumating yung kaibigan ni Travon, yung Grey? Kung hindi pa pigilan nung lalakeng yon si Naomi, malamang kanina pa din yan nawawala. Gusto din niya kasing tumulong sa paghahanap sa'yo. Gusto nga niya baling sumama kay Travon sa paghahanap sa'yo, pero hindi siya pinasama ni Travon." Si Leena. Woah. Nag-aalala din pala siya sa'kin? Totoo niyan, Miss na miss ko na si Naomi. "Sige, maiwan ko muna kayo. I need a real talk with her..." I said at iniwan silang dalawa doon at sinundan si Naomi sa labas.

Lumabas ako ng SStudio at nakita siya sa may bench na kalapit lang din nito. Tss. Hindi na nag-sawa sa Mocha Frappe! Fan na fan ng Starbucks. Lumapit ako dito, at umupo sa tabi niya. "Ba't hindi ka man lang lumapit doon para yakapin ako?" panimula ko. Sinabi ko yan ng hindi man lang tumitingin sakanya, diretso lang yung tingin ko.

"Bitch, ang awkward."

"Awkward? Bakit ka naman, ma-aawkwardan? Magkaibigan tayo."

"Bestfrenemy." she said sabay abot sa'kin nung Mocha Frappe niya. Kinuha ko naman iyon, tapos sabay higop. "Bestfrenemy? Tell me bitch, may problema ba tayo?" I said. "Wala..." sagot niya.

"Wala? Bitch, real talk nga. And I want an honest answer." She was silent and stared at me angrily. "Bitch, tell me, anong meron sa inyo ni Travon?"

"Walang meron sa'min. Baka sa inyo meron."

"Bitch, tell me, do you like Travon?"

"Hindi lang like, mahal ko siya." Nagulat naman ako sa sagot nito, tumingin ako sakanya at nabitawan yung Mocha Frappe na hawak ko. "W-what?"

"Shayne! Mahal ko si Travon! Una ko pa lang siyang nakita, napamahal na'ko sakanya...Hindi ko alam kung sino sa atin ang una niyang nakilala, kung ako ba o ikaw. Nung time na nasa mall tayo, I didn't expect na kilala ka niya. Curious ako ng time na yon kung pa'no at saan kayo nag-kakilala."

"Shayne...si Travon yung lalakeng malimit kong ikuwento sa'yo. Ang lalakeng nagpapasaya sa'kin. Ang lalakeng nagpanumbalik ng mga ngiti ko."

Para akong binagsakan ng kung anong mabigat na bagay. Hindi ko alam na pareho kami ng minamahal. Hindi ko alam na ang lalakeng ikunukuwento ko sakanya at ang lalakeng ikinukwento niya sa'kin ay iisa. Iisa lang kami ng mahal. At bakit sa dinamidaming lalakeng pwede niyang makilala...si Travon pa? Bakit siya pa?

"Naomi. Mahal ko din si Travon. At hindi ko hahayaang mapunta siya sa iba. Alam kong kaibigan kita, pero...FAQ! Hindi ko siya ibibgay sa'yo kahit na kaibigan pa kita. Mahal ko siya. Mahal na mahal. At siya lang ang gusto ko wala ng iba. Kaya...please, layuan mo na siya, at ipaubaya siya sa'kin.."

"Ipaubaya? Naiintindihan mo ba yang sinasabi mo? Shayne, minsan na lang ulit ako magmahal! Tapos ibibigay ko pa sa'yo? Ano ako, tanga? Layuan? Ba't hindi ikaw ang lumayo? Sa tingin mo ba, mahal ka niya katulad ng pagmamahal mo sakanya? Hindi mo alam kung anong tumatakbo sa isipan ng lalakeng yon!"

"Eh, ikaw? Sa tingin mo ba, mahal ka din niya!?" sigaw ko sakanya. Gusto kong umiyak, pero pinipigilan ko ang sarili ko. Ayokong umiyak sa harapan niya, sabihin pa niya na mahina ako!

"Hindi ko alam. Pero isa lang ang sasabihin ko sa'yo Shayne, Akin lang si Travon. Hindi ko hahayaang mapunta siya sa'yo. Dahil...hindi ka deserving na babae para sakanya."

Tumayo na ako at sinabing, "Well, let's see, bitch." I said and leave her.

Sometimes I feel like no one cares. Sometimes I feel like no one is there. Sometimes I want to kill myself. Sometimes I think I need some help.

"As a friend!? Gago ka ba dude?" Si Grey.

"What do you expect? Na mamahalin ko ulit siya? Dude, sinayang niya lang yung pagmamahal na ibingay ko sakanya noon!"

"Dude! NOON! Noon yon!"

"No one can change the fact na, past is always present." I said at iniwan siya. Agad akong pumunta sa kwarto ko. Grabe, 2:00 am na. Wala pa akong tulog. Nag-palit muna ako ng damit at nag-hilamos ng mukha, at sabay higa. I was about to sleep, ng biglang tumunog yung phone ko.

2 unread messages.

[Naomi]

Are you free tomorrow? Kung oo, pwede bang samaham mo ako? Kita tayo sa may Starbucks ng 9:00 am. Hihintayin kita!

[Shayne]

Tray, can we go to Cruisebay tomorrow? Sabi nila may fireworks display daw. Can you accompany me? Let's watch it! Please?

What the hell? What am I supposed to do?

I'm so broken. Not half full, not half empty, not ever cracked. I'm just broken. I can't exist anymore. I can barely function. There's nothing left to me. And I don't care. ― Travon Gael

-------------------------------

Shortupdate.

|VOTE|COMMENT|❤