ΚΑΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Sinnerman.

"Τι κάνεις εδώ;" με ρώτησε απορημένος.

"Διακοπές;" ρώτησα ενοχλημένη.

Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και χαμογέλασε άβολα. Χριστέ μου, τι του βρήκα;

"Μόνη;"

"Όχι, με παρέα" απάντησα κι άρπαξα το κινητό μου απ' το τραπέζι.

"Μα εσένα ποτέ δεν σου αρέσαν οι διακοπές" σχολίασε και κάθισε δίπλα μου.

"Μαζί σου" τον διόρθωσα. "Με την σωστή παρέα, μια χαρά είναι"

"Αυτό πόνεσε" σχολίασε και γέλασε δυνατά. "Έχεις αλλάξει"

"Μπα, η ίδια κοπέλα που άφησες για την μάνα της είμαι" απάντησα με ένα ψεύτικο χαμόγελο.

Δεν απάντησε και κοίταξε αλλού.

Κοίτα, τον Γιώργο άσχημο δεν τον λες. Βασικά για κάποια στην ηλικία της μάνας μου, καλός είναι. Τι κι αν τον περνά 17 χρόνια καλέ;

Αυτή που είναι τώρα που την θυμήθηκα;

"Που είναι;" τον ρώτησα απορημένη.

"Για ψώνια" απάντησε και γέλασε άβολα. "Την ξέρεις πόσες ώρες μπορεί να περάσει στα μαγαζιά"

"Ναι, την ξέρω" του είπα.

Πριν προλάβει να απαντήσει, επέστρεψε ο hot σερβιτόρος με τον καφέ μου. Τον άφησε στο τραπέζι μπροστά μου και μου χάρισε ένα χαμόγελο. Αχ τι κούκλος που είναι.

"Ευχαριστώ" του είπα χαμογελώντας του πίσω.

Τον παρακολούθησα να απομακρύνεται κι άρχισα με ενθουσιασμό από μέσα μου να μετράω ώρες και λεπτά για απόψε.

Αν ο Λούσιφερ όντως έχει τετράδιο στο οποίο κρατάει σκορ, για αυτόν θα πρέπει να βάλει 69 πόντους.

"Φαίνεται ενθουσιασμένος" σχολίασε ο Γιώργος.

"Δεν θα 'πρεπε;" ρώτησα ειρωνικά.

"Ξέρεις καν πως τον λένε;"

"Μπρούνο" του είπα το όνομα που μου είχε γράψει στην χαρτοπετσέτα.

"Μπρούνο;" ρώτησε.

"Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που θες να μου πεις ή απλά ζεσταίνεις την καρέκλα;"

"Νόμιζα πως ήσουν εντάξει μαζί μου"

"Εντάξει είμαι με την μάνα μου, γιατί είναι η μάνα μου" απάντησα. "Για σένα δεν μπορώ να πω το ίδιο"

"Ρε συ Αλίκη, πολύ έχεις αλλάξει" σχολίασε φέρνοντας την καρέκλα του πιο κοντά στη δικιά μου.