ÖzGöl

15. Bölüm

Arkamı dönmemle Özgür'e çarpmam bir oldu. Iki adım geri çıkıp suratına baktım.

- Buldum...

- ... Ne?

- Buldum. Neden biraz benim için çıldırmıyorsun?

- Efendim?

- Benden hoşlandığını söyledin.

Suratının dibine yanaştım.

- Az kıçını yırtda, elde et o zaman.

Oradan uzaklaştım. En son hissettiğim şey ise, Özgür'ün yere şiddetle vurduğu ayağı.

Insanları kışkırtmayı, onları ezmeyi sevdiğim kadar seviyordum. Ve Özgür'ün benim için neler yapabileceğini görmek istiyorum.

Bu eğlenceli olacak...

Kasımın ilk haftasına girdik. Özgür şu sıralar ayağını denk alır diyordum ama iyice tuhaflaştı.

Doğru tahmininiz üzerine iddiamızı ben kazandım. Özgür üstü çıplak bir şekilde bahçede amuda kalktı. Uzun bir süre boyunca internette popüler oldu.

Evet. Özgür'ün tuhaflaşmasından devam...

Peşimi bırakmıyor, elinde ufak bir defterle geziyordu. Okulda resmen alay konusu olmaya başlamıştım. Aslında asıl gam "Gölge'nin Özgür kuyruğu" oldu!

Bazen sınırı aşar, spor salonuna benimle gelirdi.

Cuma günü öğlen yemeği saati... Haşlanmış havucu ağzıma atarken, Özgür'de yine bir şeyler yazıyordu. Dudaklarımı araladım.

- Sen ne yapıyorsun?

Işıl ve Ege'nin meraklı gözleri bize çevrildi. Volkan ise gülmek ile gülmemek arasındaydı.

- Bana "beni elde et" dedin. Sende izin verirsen, buna uğraşıyorum.

- Sen salaksın...

Işıl gülümsedi. Onun sırıtışını görünce dik dik baktım. Eski haline döndü ama bu seferde Ege güldü.

  - Ikinizde çok tatlısınız. Ikinizde türünüzün en kısa örneklerisiniz.

  - Volkan! Patlat.

Volkan, Ege'nin ensesine şaplağı yapıştırırken; bir yandan da bahanesini söylüyordu.

  - Sana vurmazsam o bana çakacak.

  - Öf be kuzen!

Zil çaldı. Sınıfa girdik ve Özgür hala yanımdaydı. Herkes bize bakıp fısıldıyor, gülüyordu. Bense kafamı test kitabına gömmüştüm.

  - Özgür defol.

  - Hayatta olmaz.

  - Özgür defol.

  - Nah!

  - Oğlum yeterince rezil oldum. Git!

Aniden nefesini kulağımda hissettim.

  - Bu daha başlangıç minik kurşun. Kabuğunu kıran ilk insanoğlu olucam. Bak gör.

Sınıftan çıktı. Kulaklarıma kadar suratımı bir ateş bastı. Kendimi yine iyi hissetmiyorum. Bu hisside sevmiyorum. Bazen de bu hissi sevmediğim için kendime kızıyorum.

Bu oğlan beni iyice aptal yaptı.

Son teneffüste müdür yardımcısından ders notlarımın dokümanlarını istedim.

Herşey gayet güzel duruyordu. Ancak son birkaç haftayı salladığımı gördüm. Babam bu notları görürse kudurur.

Hepsi de şu arkadaş çevresi ve Özgür yüzünden. Buna bir son vermem lazım. Hemen...