BÖLÜM 14

29 9 0
                                    

    

  Titreyen bedenim , soğuk rüzgarlı yağmurda sırılsıklam olmuştu. Kayra ve Yağız ' ı arkamda bırakarak okula girdim. Sınıfa girmeden önce lavaboya , gidip saçlarımı düzeltmeliydim. Lavaboya girdiğimde , üç kızın kıkırdama sesleri kapıdan işitiliyordu  resmen. Onları umursamadan at kuyruğu saçlarımı açtım. Fazla ıslanmıştılar. Saçlarımı kurulayamadan tekrar bağladım.

Sınıfa girdiğimde , Yağız sınıfta birşeyler anlatıyor ve kahkaha atarak gülüyordu. Çantamı sıraya bırakarak kaloriferin yanına geçtim. Ellerim  hiç ısınmıyor , sürekli üşüyordu. Dersimiz Psikoloji tanıtım paragraflarıydı. Zorlanmıyordum bu derstte.

Ders başlamıştı. Çantamdan çıkardığım defterime notları tutuyordum. Lamia okula gelmemişti , teneffüsde onu aramak istiyordum. O yüzden yanım boştu. Zil çaldığın da kantine gidip kahve içmedim , anneme dünki attığım mesajın karşılığı gelmemişti.
Hiç özlememişti. Beni. Hocanın sınıfa girmesiyle ders başlamıştı. Kayra sınıfta yoktu , zaten hiç derslere girmiyordu ki. Ee tabii benim de o kadar param olsa , derslere girmez hayatı orada , burada geçirirdim. Kayra 'nın annesinden başka hiçbirşey umrumda değildi. Nedense , o gün babasından bahsetmemişti. Bende sormamıştım.

Zil çaldı. Tenefüse çıkmadım. Çantamda ki telefonu elimle kavradım. Rehbere girerek Lamia 'yı aradım. Çaldı , çaldı , çaldı.
"Alo naber sarışın " sesi neşeliydi. " iyilik kızılım , senden naber niye gelmedin okula sensiz dersler geçmiyor , zaman ilerlemiyor, dakikalar duruyor" kıkırdadım "ha birde nefes alınmıyor"  oda kıkırdıyordu. " bir saniye yağcılar da inecek var . Sarışınım ben okula şu yüzden gelmedim , kendime dövme yaptırıyorum. Seninle gidecektim , öğleden sonra ama annen izin vermez sandım. 4.ders okulda olurum"  ne yani dövme yaptırıyordu. Annen kelimesi annem yok ki Lamia ne annesi. " şey peki tamam 4.ders seni bekliyorum dövmelerini merak ettim neyse hoşçakal , kantine iniyorum kahve içeceğim." Dövmelerini  cidden merak etmiştim. " tamam canım görüşürüz dikkat et " telefonu kapatmıştım.

Kantine inerek , sıraya girdim. Bu kantin sıraları hep böyle tepiş ,tepiş miydi ?  Kahveyi alarak boş bir masayı gözüme kestirip ilerlerken birisinin omuzuma çarpıp kahveyi üzerime dökmesiyle büyük bir çığlık attım. Kahretsin ! Canım çok yanmıştı. Yağız ' ın yanıma hızla koştuğunu gördüm. Endişeli görünüyordu. " noldu lan iyi misin " bacaklarım yanıyordu Yağız 'ın omuzuna tutunarak titreyen bacaklarımı ayakta tutmaya çalışmıştım. Beni kucağına aldığında az bişey utansamda vücudum resmen kavrulmuştu. O çocuğu öldürecektim. Beni alarak tuvalete girdiğinde " çabuk çık kız , hatta dur hiç girme direk hastaneye gidelim" kafamı sallayarak onu onayladım. Çıkışa doğru Yağız ile ilerliyorduk , bacaklarım alev olup tutuşmuş gibiydi. Yağız şöför koltuğuna yerleşti. " öne binsene korkma seni yemem" Yağız' ın söylenmesi ile arka kapıyı kapatarak ön koltuğa oturdum " ben yiyeceksin sandım , peki tamam biniyorum"  Yağız bıyık altından sinsi , sinsi gülüyordu.

Arabanın tiz sesi kulaklarımı feryat ederken , Yağız gaza yüklenmişti. " şey ya çantam,  çantam sınıfta kaldı telefon da gitti " endişeli sesime gülüyor gibiydi " dur kız manyak panikleme hemen , çantanı Esilaya emanet ettim , merak etme çantanı karıştırmaz sağlam kızdır" biraz rahatlamıştım , anlattığına göre iyi birine benziyordu. "Tamam o zaman "  Lamia ben Lamiayı arayacaktım. " Yağız telefonunu verir misin"
Cebinden , çıkardığı telefonu elime verdi , " al ama özellerime girme mesajlarım var  hem ne yapacaksın " manyaktı bu  " Lamiayı arayacağım" demeye kalmadan , telefonu elimden çekti. Ağzım denizde ki evsiz bir balık gibi aralandı. Tek cümlemi söyleyecekken hastanenin önüne varmıştık. İçeriye girdiğimiz de ruhum daralmıştı , buraya en son babam vefat ettiğinde gelmiştim. Doktorlar babamı tabutla götürürken görmüştüm. Yağız önde ilerlerken doktor bulmaya çalışıyordu.

Doktor beni muayene ettikten sonra , iki üç tane merhem yazmış saat aralıklarında da bunu sürecektim. Hastaneden çıktıktan sonra arabaya doğru ilerledik " şey Yağız ben teşekkür ederim herşey için" gözleri beni buldu. " ne önemi var , sana ateş etti şerefsiz bir çocuk bende seni kurtardım , bu arada geçmiş olsun sarışın" ikimizde gülüşerek arabaya doğru ilerledik , yine şöför koltuğuna oturduğun da bende ön koltuğa yerleştim. "Ben seni direk eve bırakayım çantanı ben getiririm , şimdi evini tarif et bakalım " dediğinde şaşırdım , ben yurtta kalıyordum ona söyleyemezdim yurtta kaldığımı. " şey okula gidelim ya zaten şimdi Lamia gelmiştir , eve gitmek istemiyorum."  
  

     BEĞENMENİZ DİLEĞİYLE
     ♡♡ 😘

DOLUNAY |#Wattsy2018| TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin