18.Mijn plekje

445 26 3
                                    

"LENE!!!!LENE!!!"het geschreeuw van James vulde de gangen en je kunt al raadden men hoofd deed heel veel pijn op dat moment.Ik kreunde zacht van de pijn en probeerde me stil te houden dat James me niet vond.Ik had dikke pech want de voetstappen kwamen dichter en later zag ik zen hoofd verschijnen.

Ik keek hem niet aan stil keek ik naar de vogels die buiten rond Hogwarts vlogen "Lene"vroeg hij ik bleef door het raam staren.Honderden trieste gedachten kwamen terug vorig jaar....Ik sneed toen..geen vrienden ..angst om Lucius bouwde zich op men ogen waren gevuld met tranen.James kwam naast me zitten en keek me aan de eerste traan rolde zacht over men wang "oh Lene"zei hij zacht voor de eerste keer ontmoetten men ogen die van hem hij keek bezorgd."Wat is er aan de hand?"vroeg hij bezorgd men stem was weg ik kreeg geen woord over men lippen ik had hier helemaal geen zin in.

Hij bleef me bezorgd aankijken "James"zei ik zacht hij knikte "wil je me alleen laten?"vroeg ik zacht.Hij fronste maar knikte en liep dan weg ik stopte men boek weg en keek naar buiten waar ik Lily zag lopen.Ik keek naar men armen en zag wat wonden ik wendde vlug men blik af en keek weer naar buiten.Even later zie ik James buiten naar Remus lopen die ook buiten verschenen was later liep Remus naar binnen.Huh? Remus lag toch in de ziekenzaal!Ow hij zal er al weg zijn..

Ik slikte en keek weer naar buiten een paar tranen liepen weer over men wang."Lene"ik herkende de stem van Sirius ik keek niet om hij knielde naast me neer."Laat me alleen"zei ik zacht "wat zei je?"vroeg Sirius iets geïrriteerd "LAAT ME ALLEEN!!"riep ik wanhopig Remus kwam aan lopen en Sirius liep gekwetst weg.Remus kwam naar me toe hij stond voor me "JIJ OOK LUPOS!"riep ik ondanks men hoofd barstte hij keek me even gekwetsd aan , spijt hoopte zich op."Wacht alsjeblieft het spijt me het is gewoon"snikkend kwamen de laatste woorden over men lippen Remus kwam naast me zitten en sloeg zen arm om me heen.

"Alles komt goed dat beloof ik je"suste hij me hij keek naar men armen die ontbloot waren waar de wonden opzaten.Hij keek me bezorgd aan "Lene wat is dat op je arm?"vroeg Remus ik schrok en wou men arm wegtrekken maar hij had men pols al vast.Ik sloeg men ogen neer "snijd jij jezelf?"vroeg hij zacht ik knikte langzaam hij keek me met grote ogen aan en wreef over men rug heen.Ik had het hem net een soort van verteld hetgene dat niemand maar echt niemand wist."Remus wil je dit wel alsjeblieft aan niemand vertellen ik vertrouw je"zei ik zacht Remus knikte begrijpelijk "ik beloof het"zei hij oprecht.

Ik voelde me al wat geruster en met de warme arm van Remus om me heen nog meer "wat moet ik nu in godsnaam doen met Sirius"zei ik wanhopig.Ik liet men hoofd op zen schouder vallen "proberen praten"zei hij zacht ik knikte."Waarom zat je hier eigenlijk zo alleen?"vroeg hij "ze waren met elkaar bezig en vergaten mij , onderweg vond ik men plekje weer van vorig jaar en besloot dan om hier te zitten nadenken over alles"ratelde ik aan één stuk door.Naar men verbazing begreep Remus alles en knikte weer begrijpelijk."Zullen we naar Sirius gaan?"vroeg Remus ik zuchtte en knikte uiteindelijk.

Moeizaam stond ik op en Remus ook "waar zijn ze heen?"vroeg ik "buiten"zei hij ik keek even naar Remus hij zag er nog steeds niet al te goed uit.We liepen door de gangen op naar buiten "hoe gaat het met jou?"vroeg ik de bezorgdheid was duidelijk te horen hij keek me aan "och goed"zei hij zacht en hij keek weer naar zen voeten die stappen aan het zetten waren.

We kwamen buiten en ik zag de Marauders al in de verte zitten we liepen er naar toe een knoop maakte zich in men maag Sirius keek me niet aan.Lily vloog in men armen "waar was je we waren je helemaal kwijt ben je boos op Sirius en James?"ze ratelde alles achter elkaar "ik wou even alleen zijn"zei ik zacht beschaamd.Ze keek me glimlachend aan "begrijp ik"zei ze zacht. 

Sirius en James waren druk met elkaar bezig met een kleine hoeveelheid moed kwam ik bij hun zitten.Ik schraapte men keel en ze keken allebei me aan wachtend wat ik zou zeggen "het spijt me van daarnet"zei ik zacht ik keek beschaamd naar de grond."Is er iets met Remus gebeurt daarnet?"vroeg Sirius strak ik knikte van nee "Rem moet ik haar geloven?"vroeg Sirius zonder zen blik van mij los te laten.

"Nee padfoot er is niks gebeurt"zei Remus vast voorzichtig keek ik op Sirius keek me glimlachend aan.Een zwak glimlachje kwam tevoorschijn Sirius kwam dichter en sloeg zen armen om me heen "excuses aanvaard"zei hij zacht."Van mij ook!"zei James de knoop in men maag lostte en ik genoot van de armen om me heen."GROEPSKNUFFEL!!!!"riep Peter,ondanks de hoofdpijn genoot ik van de reusachtige knuffel.

Woehoeeee weer een nieuw hoofdstuk🙂🙂Heb men best gedaan om het nog af te krijgen vandaag 😀Remus is toch lief he😊En Lene haar geheim dat alleen Remus nu weet😨😨Hopelijk vind je het nog leuk om te lezen 🔥🔥
Love jullie ♥♥

XxZITA

De jongen met de littekens Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu