De jongen met de littekens

15.Albus

Men maag draaide een rondje toen we bijna bij Albus waren aangekomen Sirius had men hand vast het voelde vertrouwd.We stonden voor de deur Sirius klopte aan "Binnen"kwam er van de andere kant.Bibberend opende ik de deur "ah Lene ik had je al verwacht,Sirius je kunt gaan"zei hij vriendelijk.Sirius knikte en gaf me een klein kusje in men nek en en liep weg "jonge liefde"glimlachte Albus.

Ik glimlachte en voelde me al iets meer op mijn gemak "kom maar zitten Lene" en hij wees een stoel aan voor zen reusachtig bureau.Ik liep er voorzichtig naar toe en ging zitten "zo hoe is het nu met je groeing tot vampier?"vroeg Albus."Uhm er zijn geen gaves bijgekomen men tanden blijven zo en ja dat is het denk ik"vertelde ik aarzelend "dat is al vreemd maar daar komen we straks wel op terug"zei hij zacht bedenkend.

"Maar er is nog iets gebeurd toch?"vroeg hij doordringend ik knikte "het is echt raar"zei ik hij glimlachte "vertel"zei hij."Lucius die weet het"zei ik zacht "hoe bedoel je"vroeg hij "Lucius weet het van men gaves,de Cullens..."zei ik zacht Albus knikte hevig."En het klinkt raar maar ik ben denk ik flauwgevallen door Lucius"zei ik zacht.Albus keek me verwarrend aan "ja het klinkt raar maar ik viel flauw en het laatste wat ik zag waren zen ijskoude ogen "zei ik spontaan kreeg ik weer een rilling

Hij keek me bezorgd aan en knikte "ja vreemd van Malfidus zeer vreemd maar ik zal wel nog is spreken met hem"zei Albus ik knikte."Wie weet het allemaal"vroeg hij "uhmm Serverus,u,Anderling,Lily,Lucius en Sirius"zei ik zacht."Sirius"zei hij verbaasd ik knikte blozend "jonge liefde"zei hij.

"Maar u gaves moeten vorderen en daarop heb ik een oplossing gevonden"zei Albus kalm ik keek op met grote ogen."Ja ik meen dit"zei hij licht gekwetsd "hoe dan?"vroeg ik nieuwsgierig."We laten elke week een familielid naar hier komen en helpen door bijvoorbeeld u een oefening te laten uitvoeren,zo hopen we u gaves  te laten vorderen"zei Albus er verscheen een glimlach op men gezicht.

"Zo te zien klinkt dat goed"glimlachte hij ,hevig knikte ik van ja "bedankt!"zei ik blij "geen dank Lene het is voor je eigen bestwil"zei Albus vriendelijk , weer glimlachte ik.

"Wanneer beginnen we?"vroeg ik nieuwsgierig Albus keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan."In de loop van deze week"zei hij "en wie?"piepte ik nieuwsgierig "we laten als eerste uw broer Edward komen"zei Albus kalm.Ik sprong van men stoel om Albus in de armen te vliegen en dat deed ik ook hij lachte net als als de kerstman, na even te knuffelen met de kerstman ging ik met een rood hoofd terug op de stoel zitten.

Hij had nog steeds een reusachtige glimlach op zijn gezicht maar die veranderde opeens als sneeuw voor de zon in een zeer sirieus gezicht.
"U moet weten dat dit strikt geheim moet blijven ik laat weten als er iemand komt en dan begeeft u zich naar hier Lene"zei Albus doodsirieus ik knikte dat ik het begreep.

"Goed dan laat ik het hier bij fijn u gesproken te hebben mevrouw Cullen"zei Albus "hetzelfde"zei ik oprecht.Ik stond van de stoel op en liep naar de deur vlug keek ik nog om en gaf Albus nog een glimlach.Ik opende de deur en werd weer overspoeld door leerlingen in de drukke gang van Hogwarts.